حفاظت از میراث جهانی کویر لوت وظیفه دولت و جوامع محلی است

ایرنا/ بیرجند – ایرنا – رئیس دفتر یونسکو در ایران بر اهمیت همکاری دولت و جوامع محلی در حفاظت از کویر لوت تأکید کرد و گفت: توسعه پایدار و توریسم پایدار می‌تواند به رونق اقتصادی و حفظ این میراث جهانی کمک کند.

یان سرانگ روز چهارشنبه در حاشیه چهارمین همایش بین‌المللی گردشگری بیابان لوت در دانشگاه بیرجند در گفت‌وگو اختصاصی با خبرنگار ایرنا افزود: در سال ۲۰۱۶، کویر لوت به‌عنوان یکی از سایت‌های میراث جهانی یونسکو ثبت شد و از آن زمان تا امروز، حفاظت از این منطقه به یک مسئولیت ملی و محلی تبدیل شده است.

---

بازار

---

وی ادامه داد: دولت و مسئولان کشور باید در سطح ملی و محلی از این منطقه حفاظت کرده و برای توسعه پایدار آن اقدامات مؤثر انجام دهند.

رئیس دفتر یونسکو در ایران با اشاره به اهمیت حضور جوامع محلی در مدیریت این سایت‌های طبیعی، تصریح کرد: منافع این سایت‌ها باید به مردم محلی برسد و در عین حال باید ارزش‌های محیط‌زیستی آن‌ها حفظ شود.

وی تأکید کرد: مشارکت جوامع محلی نه تنها به حفاظت بهتر از محیط‌زیست کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به افزایش آگاهی مردم درباره اهمیت این مناطق و نحوه بهره‌برداری صحیح از آن‌ها نیز منجر شود.

سرانگ در ادامه بیان کرد: کویر لوت می‌تواند به‌عنوان یک مقصد گردشگری جذاب، هم از نظر توریست‌های داخلی و هم خارجی، مورد توجه قرار گیرد.

وی گفت: این منطقه با ویژگی‌های خاص خود می‌تواند در جذب گردشگر و رونق اقتصادی روستاهای اطراف نقشی اساسی ایفا کند.

رئیس دفتر یونسکو در ایران بیان کرد: توسعه پایدار، توریسم پایدار و اکوتوریسم باید در اولویت برنامه‌ها قرار گیرد تا علاوه بر معرفی صحیح این مناطق به مردم، از آسیب به محیط‌زیست جلوگیری شود.

وی یادآور شد: این همایش فرصتی مناسب برای بحث و تبادل‌نظر درباره راهکارهای حفاظت و بهره‌برداری پایدار از کویر لوت و دیگر میراث‌های جهانی است.

بیابان لوت در سال ۱۳۹۵ (٢٠١۶) به عنوان بیست‌ویکمین اثر ارزشمند طبیعی ملی ایران در فهرست جهانی یونسکو ثبت شد، محدوده این اثر طبیعی جهانی به مساحت بیش از ۴۰ هزار کیلومتر شامل حدود ۲۳هزار کیلومترمربع عرصه و ۱۷هزار کیلومترمربع حریم و محیط آن بیش از ۸۰۰ کیلومتر است و در میان سه استان سیستان‌وبلوچستان، خراسان‌جنوبی و کرمان به صورت مشترک واقع شده و شامل ریگ یلان (تپه‌های ماسه‌ای)، کلوت‌ها، گلدان‌های طبیعی (نبکا)، رودخانه شور، دشت ریگی (هامادا)، پهنه بازالتی گندم‌بریان است.

گروهی از محققان دانشگاه ها و موسسات علمی کشور با همکاری وزارت میراث فرهنگی، دنیاگردی و صنایع دستی، پایگاه میراث دنیای بیابان لوت و اداره کل میراث فرهنگی خراسان جنوبی تیر سال ۱۴۰۱ در اولین رویداد ثبت زمینی دمای سطح زمین در ایران، به ثبت زمینی داده های هواشناسی در قسمتی از بیابان لوت واقع در خراسان جنوبی پرداختند و دمای سطح زمین در بیابان لوت به عنوان داغ ترین نقطه زمین به وسیله گروهی ۱۰ نفره به صورت ۲۴ ساعت میزان گیری شد.

پس از آنالیز های نهایی، برداشتهای اولیه و پژوهش های متعدد اکنون تعیین شد گرمترین نقطه کره زمین در ریگ یلان روستای دهسلم شهرستان مرزی نهبندان خراسان جنوبی واقع است.

براساس نتایج نهایی بدست آمده، بیشینه دمای ثبت شده در بین نقاط مورد آزمون ۷۳.۵ (هفتاد و سه و نیم) است که ساعت ۱۲:۳۰ بعدازظهر روز ۲۶ تیر ۱۴۰۱ ثبت شد.

قبل از انجام این پروژه، گرمترین نقطه زمین براساس تصاویر ماهوره ای تعیین شده در ایران منطقه گندم بریان شهداد در استان کرمان گزارش شده بود که براساس مطالعات و پژوهش های علمی نو، گرمترین نقطه زمین در خراسان جنوبی است.

بیابان لوت خراسان جنوبی علاوه بر گرمترین نقطه زمین، بلندترین تپه‌های ماسه‌ای دنیا را دارد و در حاشیه این دمای بالا، تمدن و زندگی نیز در روستای دهسلم نهبندان وجود دارد.