درمان بیماری صرع با کمک اثر برجسته پیانیست مشهور جهان
جماران/ بر اساس تحقيقات جديد، قطعه برجسته يک پيانيست مشهور جهان تاثير قابل توجهي بر کاهش اثرات و شايد درمان بيماري صرع داشته است.
بر اساس تحقيقات جديدي که امروز در هفتمين کنگره آکادمي عصب شناسي اروپا (EAN) ارائه شد، اثبات شده است که موسيقي موتزارت اثر ضد صرع بر روي مغز دارد و ممکن است يک درمان احتمالي براي جلوگيري از صرع باشد. محققان بر اين باورند که خصوصيات صوتي (فيزيکي) موجود در موسيقي عامل اين اثر است.
گوش دادن به آهنگ مشهور آهنگساز قرن ۱۸، Two Pianos K۴۴۸ منجر به کاهش ۳۲ درصدي تخليههاي صرع (EDs) شد. اينها امواج الکتريکي مغزي هستند که با صرع مرتبط هستند و ميتوانند باعث تشنج يا انفجار فعاليت الکتريکي شوند که به طور موقت بر عملکرد مغز تاثير ميگذارد.
تيمي به سرپرستي پروفسور ايوان رکتور از مرکز صرع در بيمارستان St. Anne و دانشگاه CEITEC Masaryk برنو در جمهوري چک، تاثيرات گوش دادن به سونات موتزارت براي دو پيانو K۴۴۸ را با سمفوني شماره ۹۴ هايدن مقايسه کردند. نتيجه توسط الکترودهاي مغزي که قبل از عمل در مغز بيماران صرع کاشته شده بود، اندازه گيري شد.
به گفته پروفسور رکتور در کمال تعجب بين تاثيرات گوش دادن به K۴۴۸ موتزارت و شماره ۹۴ هايدن تفاوتهاي چشمگيري وجود داشت. گوش دادن به موتزارت منجر به کاهش ۳۲ درصدي ED شد، اين در حالي است که گوش دادن به شماره ۹۴ هايدن افزايش ۴۵ درصدي داشت.
پروفسور رکتور گفت: در قسمت دوم مطالعه خود ما در تلاشيم که اثر آهنگ موتزارت را در صرع توضيح دهيم. اين مطالعه نشان داد که زنان و مردان واکنش متفاوتي به دو قطعه موسيقي نشان ميدهند. گوش دادن به موسيقي هايدن منجر به سرکوب ترشحات صرع فقط در زنان ميشود. در مردان افزايش ترشحات صرع وجود داشت. ويژگيهاي صوتي، مانند ريتم، پويايي و لحن نشان داد که اين ويژگيها تاثير متفاوتي بر زنان و مردان دارد.
او ادامه داد: ما معتقديم که ويژگيهاي صوتي فيزيکي موسيقي موتزارت بر نوسانات مغز يا امواج مغزي که مسئول کاهش EDها هستند، تاثير ميگذارد.
محققان پيش از اين بر اين فرض بودند که اثر موتزارت در صرع با تاثيرات عاطفي موسيقي ارتباط دارد، زيرا دوپامين (انتقال دهندههاي عصبي اصلي سيستم پاداش مغز) هنگام گوش دادن به موسيقي آزاد ميشود. هنوز هيچ اثبات مستقيمي از مکانيسم وجود ندارد.
رکتور گفت: ما دريافتيم که کاهش ED در لوب گيجگاهي جانبي بيشتر است يعني بخشي از مغز که در ترجمه سيگنالهاي صوتي شرکت ميکند، نه در ناحيه ليمبيک مزيوتوتورمورال که نقش مهمي در واکنش احساسي به موسيقي دارد.
پروفسور رکتور توضيح داد: اثرات گوش دادن به موسيقي بر صرع را نميتوان با تاثير دوپامين ترشح شده توسط سيستم پاداش توضيح داد. بيماران ما متخصص موسيقي نبودند و گفتند از نظر عاطفي نسبت به اين دو قطعه موسيقي بيتفاوت هستند؛ بنابراين هيچ دليلي وجود ندارد که باور کنيم K۴۴۸ لذت بيشتري نسبت به شماره ۹۴ برانگيخته است.
کارشناسان بر اين باورند که يافتههاي اين مطالعه ميتواند زمينه ساز توسعه موسيقي درماني فردي براي پيشگيري و کنترل حملات صرع در آينده باشد و مستلزم تحقيقات بيشتر در مورد تاثيرات موسيقي بر روي مغز هستند. صرع ۶ ميليون نفر در اروپا را مبتلا کرده است و ۱۵ ميليون اروپايي در يک دوره از زندگي خود يک حمله دارند.
پروفسور رکتور نتيجه گيري کرد: بر اساس تحقيقات انجام شده ما پيشنهاد ميکنيم که استفاده از قطعات موسيقي با خواص صوتي کاملا مشخص به عنوان يک روش غير تهاجمي براي کاهش فعاليت صرع در بيماران مبتلا به صرع مطالعه شود.