حال و هوای روضه های خانگی
فارس/ خانه سرشار از عشق و امنیت است و اساسا آنچه خانه را از مکان های دیگر جدا می کند، آسایش و آرامشی ست که در این محیط حکم فرماست. اصلا انگار خانه و خانگی بودن، تبدیل به یک صفت شده که استفاده از آن برای هر کلمه دیگر، معانی زیبایی همچون یکرنگی، یکدلی، صمیمیت و دوری از هیاهو و شلوغی را با خود به همراه دارد. حال اگر یک مفهوم زیبا مثل روضه و عزای سیدالشهدا را با صفت خانگی بودن تلفیق کنیم، حاصل آن یک عزاداری خالص و بی ریاست.شاید تنها هیات های بی نشان و بی علامت، همین روضه های خانگی باشند که برای اطلاع رسانی، پرچم و و علامت ندارند و ساده ترین ، کم خرج ترین و شاید خالصانه ترین محفل های این روزهای عزاداری کشور را شکل می دهند.
تهمینه رحمانی
خبرهای بیشتر درباره ی
۳ نفر در مورد این مطلب نظر داده اند
شما چه فکر می کنید ؟
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
