کیهان نوشت؛ فعال ملی مذهبی ساکن پاریس :هاشمی را قبول نداریم ولی نیاز داریم!

مشرق / کيهان نوشت: عضو پاريس نشين گروه ملي- مذهبي مي گويد فضايي که ممکن است هاشمي از درون حاکميت براي اپوزيسيون بسازد، نقدتر از حرکت اپوزيسيون يا اقدام خارجي است. تقي رحماني که قريب يک سال است به فرانسه گريخته، در مورد نقش هاشمي براي اپوزيسيون جمهوري اسلامي نوشت: محوري ترين نکته نسبت ما با هاشمي است. اگر ما اهدافي داريم و بدون هماهنگي با هم در مسيري مي رويم بايد با روشن کردن آن بتوانيم به راهي که مي رويم ياري رسانيم. در عين حال دچار توهم هم نشويم. چرا که در مورد امر راهبردي اين تاثير قدرت نيرو و فرد است که تاثير مي گذارند نه حقانيت ما؛ هاشمي در صحنه سياست موثر است، اگرچه تعيين کننده نيست. پس ما حضور وي را پررنگ نکرديم بلکه با گشودن آن مي توانيم توان برخورد مناسب با صورت مسئله را پيدا کنيم. وي مي افزايد: موضوع دوم آن است که ما به فضاي باز نياز داريم. اين فضا را چگونه مي توان به دست آورد؟ فضا را بايد يا اپوزيسيون بسازد يا خارجي يا اين که کشمکش داخل حکومت به انجام رساند. به نظر مي رسد که سومي دست به نقدتر است. اپوزيسيون به تنهايي نمي تواند چنين کند. پس تدبير آن است که رصد کنيم آنچه را که در حکومت مي گذرد. هاشمي خواسته و ناخواسته چنين مي کند. اين را هم به ميل ما نمي کند که ما آن را پررنگ کنيم يا کم رنگ؛ پررنگ- کم رنگ کردن هم امري ارادي نيست. در عوض باز کردن موضع هاشمي ما را هوشيارتر مي کند. هوشياري که بزرگان ما کمتر داشتند. تقي رحماني خبر داده: در سال 84 از سوي طرفداران هاشمي به ملي- مذهبي ها پيشنهاد شد که در دور اول از هاشمي حمايت کنند اما نکردند و از معين حمايت کردند تا جبهه دموکراسي و حقوق بشر درست شود. اما ديديم که توان اصلاح طلبان توان تشکيل جبهه نبود. در نتيجه فشار بر ما به غايت رسيد و جبهه هم تشکيل نشد. چون برآورد اصلاح طلبان از خود ذهني بود. آنان برآورد نادرستي داشتند که آقاي معين در دور اول با 17 ميليون رأي رئيس جمهور است. عضو جريان نفاق که سالهاست با حزب مشارکت تعامل نزديکي دارد، همچنين نوشت: ما به فضاي باز نياز داريم و هاشمي در اين راه با ما همراه است با هر نيتي که دارد. او اسطوره نيست. در عين حال بر محدود شدن حاکميت باور دارد. واقعيت تلخ اين است که در کشمکش ها فردي بالا مي آيد که پاي در قدرت داشته باشد. تقدير ما اين بود که يکي جلو بيفتد و قدرت داشته باشد تا جلوه کند (نمونه آن آقاي موسوي و کروبي و...) و ماجرا ايجاد کند، بعد بقيه مخالف موافق به دنبال ماجرا مي روند. مگر جنبش سبز چنين نبود؟ لازم است نيروها با هم کنار بيايند. وي در پايان نوشت: پس مسئله ما هاشمي نيست، مهم نحوه برخورد با ماجرا و اصحاب قدرت است. خطر هم هاشمي نيست، بلکه اين است که مخالفان با نيروهاي هم قد خود کنار نمي آيند اما ناشناخته قدرتمند را دنباله رو مي شوند. به اطراف خود نگاه کنيد. دموکرات هاي واقعي، چه قدر ثروت و نفوذ مردمي و امکانات دارند. پس مطابق توان خود حرکت کنيم تا بعداً زماني موثر شويم.