پورمحمدی: نامه‌نگاری احمدی‌نژاد اشتباه محاسباتی بود/ می‌گویند دولت می‌خواهد در زندان ماهی‌گیری سیاسی کند

وي تصريح کرد: اگر بخواهيم مسئله را خوب بفهميم؛ ابتدا بايد پرسش هايي روشن شود. نکته اول اين است که رييس جمهور اين حرکت را شروع کرد و آغازگر اين روند با هر نيتي او بود. دوم اين که چرا اين کار را شروع کردند؟ و سوم اين که چه اهدافي داشتند؟ چهارم اين که اين حرکت چه نتايجي براي مردم دارد؟ مسئله قضاوت در مورد درستي يا غلط بودن بعد از فهم اين واقعيت ها معلوم مي شود. اهم صحبت‌هاي رييس سازمان بازرسي کل کشور را در ادامه به نقل از آريا بخوانيد؛ * رييس جمهور و يا هر مسئول ديگري حق دارد در چارچوب اختيارات قانوني خودش درخواست هايي را داشته باشد؛ طبعا رييس جمهور هم حقوقي دارد ولي اين حقوق در چارچوب قانون تعريف مي‌شود. هيچ کس داراي قدرت بي حد نيست و محدوديت هاي قانوني، هم حدود او را تعيين مي کند و هم حريم او را؛ اگر کسي از حد خود خارج شد متاسفانه حريمش هم مخدوش مي شود. * در کشور ما که بدرستي براي جلوگيري از ديکتاتوري، تفکيک قوا صورت گرفته مرزهاي اختيارات قوا بايد شديدا حفظ شود. چون اگر مرز قوا زير پا گذاشته شود، مخصوصا بين قواي مجريه و قضاييه، ديگر چيزي به نام عدالت قضايي وجود نخواهد داشت. در مورد ديدار از زندان ها هم دو برداشت است. يکي اقدامي در جهت حل معضلات قضايي که مسلما اقدامي ارزشمند خواهد بود و يکي هم زير پا گذاشتن حريم ها و استقلال قوا. * اگر برداشت اول يعني هم ياري در حل مشکلات قضايي مي شد، حتما براي کمک در جهت رفع مشکل مردم چه کسي بهتر از رييس جمهور؟ اما باعث تاسف است که نوع رفتارها به اينجا کشيده مي شود که درخواست رييس جمهور ذهنيت رفتار سياسي و نه حل مشکلات به اذهان مي آورد. نمي خواهيم علت جويي کنيم و تحليلگران بايد بررسي کنند ولي در هر حال چنين برداشتي شده است. عواملي مثل زمان درخواست و نقطه شروع بازديد بر شبهه ها مي افزايد. * امثال سال آخر رياست جمهوري است و نيز دامنه بعضي از پرونده ها به دولتي ها هم کشيده شده است؛ نقطه شروع هم مهم است. اگر هدف رسيدگي به مشکلات مردم است، زندان هاي بسيار ديگري هست که از ضعف امکانات رنج مي برد و اين ضعف بر دوش زندانيان فشار مي آورد؛ شايد در ميان زندان ها وضع اوين از همه بهتر است. اگر هدف حل مشکلات است به زندان هاي شهرهاي ديگر و يا حتي تهران که مشکلات فضا و امکانات دارند توجه شود مگر آن زندانيان چون حاميان سياسي ندارند؛ انسان نيستند. /خبر انلاين * فرق اوين با ساير زندان ها آن است که زندانيان آن، کساني را در ميان احزاب و چهره هاي سياسي دارند که از آنها حمايت کنند. ولي اگر هدف حل مشکل زندانيان است؛ زندان‌هاي ديگر اولويت پيدا مي کنند. تاکيد بر بازديد اوين شبهه سياسي بودن پروژه را نشان مي دهد. عجيب تر آن است که وقتي رييس جمهور به شبهات رييس قوه پاسخ مي دهد تهديد به قطع بودجه قوه قضاييه مي کند. يعني اقدامي که فشار مضاعف بر زندانيان بي حامي پديد مي آورد. * قوه قضاييه مخالفت نيست؛ قوه قضاييه از هر اقدامي در چارچوب قانون که به حل مشکل مردم بيانجامد استقبال مي کند. در اين ميان چه کسي بهتر از رييس جمهور که مي تواند کمک به حل مشکلات کند ولي همه بايد از اقدامي که شبهه پديد مي آورد خود داري کنيم. * شبهه دخالت قوا در امور همديگر و از ميان رفتن استقلال قوا، شبهه برخوردسياسي محض، شبهه اين که به نام حل مشکل مردم بي حامي از سياسيون متخلف حمايت شود. البته واقعا نبايد نسبت به نيت رييس جمهور ظنين بود. ولي در نظر گرفتن شرايط زمان و مکان هم ضروري است. فقط ببينيد چه افراد و جرياناتي از اين چالش سوءاستفاده کردند؟ جريان‌هاي سياسي يا جريان هاي اجتماعي حامي حقوق زندانيان؟ مسلم است که گروه اول و بويژه مخالفان خارج از کشور. آيا بايد به گونه اي رفتار کنيم که موجب طمع کساني شود که حتما نظام و حقوق مردم را در نظر ندارند؟ * نيت رييس قوه قضاييه از غير سرگشاده بودن نامه ها کاملا عقلاني است. اولا نکاتي در نامه بصورت صريح ذکر شد که بين دو رييس قوه و مبتني بر برداشت هاي آنان بود و لزومي به کشاندن آن به سطح جامعه و ايجاد مسئله در جامعه نبود. زيرا مردم به اندازه کافي ذهنشان درگير گراني ها بود. ثانيا هدف اساسي از محرمانه بودن، حفظ حريم رييس جمهور و کمک به دولت بود تا ذهنشان از حل مشکلات اقتصادي مردم منحرف نشود. نياتي که متاسفانه از سوي دولت بد برداشت شد و بعضي ها حتي به اين نتيجه رسيدند که دولت با آشکار کردن اين نامه نگاري ها کوشيد ذهن جامعه را از گراني ها به سوي مسايل ديگر منحرف کند. ضمن اين که اولين حق اساسي مردم زيستن در شان خود و زندگي در آرامش است. با اين بحث ها آيا مشکل اقتصادي مردم حل شد؟ آيا بر آرامش آنها افزوده شد يا ذهن آنها آشفته تر شد؟ آيا انقلابيون که براي عدالت از جان مايه گذاشتند از اين اقدام ها شاد شدند يا جريان هاي ضد نظام؟ * در تحليل ها شنيده ام که مي گويند؛ دولت با اين کار خواست ذهن مردم را از اقتصاد به جنجال هاي بي عاقبت سياسي بکشاند، مي گويند دولت خواسته است که براي متخلفيني که ممکن است در بدنه دولت جاخوش کرده باشند حاشيه امن ايجاد کند، گفته‌اند که دولت خواسته است با بحث هاي حقوق بشري مخالفان با اهداف انتخاباتي همگرايي نشان دهد. گفته اند دولت مي خواهد در زندان ماهي گيري سياسي کند، اما من ترجيح مي دهم ولو ساده نگرانه باشد اين حرف ها را نپذيرم و نيت سوء به رييس جمهور نسبت ندهم وفقط اين حرکت را صرفا يک اشتباه ناشي از اشتباه در محاسبه يا تحليل بدانم. ما بايد فضا را آرام کنيم تا همه با کمک هم در اين شرايط خاص مشکلات مردم را حل کنيم. /خبر انلاين