واشنگتن پست: خاورمیانه صحنه عقب نشینی آمریکا و پیشروی ایران است

کيهان/ «همه منطقه خاورميانه از الگوي يکساني پيروي مي کند؛ هر جا که آمريکا آن را ترک مي کند، نيروهاي معارض با محوريت ايران وارد مي شوند». روزنامه واشنگتن پست اين تحليل را منتشر کرد و نوشت: شکي وجود ندارد که متحدان اسمي ما در منطقه از جمله مصر با ايران به ملاطفت رفتار مي کنند و سران ايران تهديدهاي آمريکا را چندان جدي نمي گيرند. با نگاهي به خاورميانه متوجه مي شويم که همه منطقه از الگوي يکساني پيروي مي کند. هر جا که آمريکا آن را ترک مي کند يا با اغماض به آن مي نگرد، نيروهاي ضد آمريکايي به سرعت رشد مي کنند و نفوذ ايران در آن منطقه افزايش مي يابد. اين روزنامه با تأکيد بر «عقب نشيني آمريکا و پيشروي ايران» مي نويسد: هرچند تمرکز رسانه ها اخيراً بيشتر متوجه خارج کردن نيروهاي آمريکايي از افغانستان بوده، اما عدم توانايي رئيس جمهور آمريکا يا حداقل عدم علاقه او براي سر و سامان دادن به وضعيت عراق و رسيدن به يک وضعيت پايدار و خارج کردن ارتش از خاک اين کشور موضوعي بسيار مهمتر و پيچيده تر است. ايران مسئول اکثر حمله هايي است که در سالهاي آخر جنگ به نيروهاي آمريکايي در عراق مي شود. گروهي شيعه که در آن سالها جاي پاي خود را در عراق به عنوان يک حزب سياسي باز مي کرد، حزبي که روزنه نفوذ ايران در امور عراق مي شد. در ماه هاي اخير گروه هاي معارض به سرعت نفوذ و حضور خود را در سراسر عراق گسترش داده اند. آنها هدف اصلي خود را خارج کردن ارتش آمريکا از خاک کشور قرار داده و براي نيل به اين هدف حملاتي هم به هدف هاي آمريکايي کرده اند. اين روزنامه آمريکايي نوشت: در اينجا هم مانند لبنان خطر اصلي دولت تحت نفوذ ايران است.رئيس اصلي يکي از اين گروه ها به تازگي از تبعيد! از ايران برگشته، و حالا اين گروه مشغول بازگشايي دفاتر سياسي، مدارس مذهبي، آموزش نيروهاي داوطلب، و گسترش شبکه هاي حمايتي از زنان بي سرپرست و کودکان يتيم هستند. يعني همان روندي که حزب الله در لبنان طي کرد. نتيجه چنين حرکتي معلوم است، شکست سياسي آمريکا تنها چند سال پس از پيروزي نظامي و پرداخت آن همه هزينه هاي سنگين براي اين نبرد. واشنگتن پست مي افزايد: اوباما بر اين اعتقاد است که چون ما بار سفر از عراق را بسته ايم اين تنش ها در همين جا متوقف مي شوند اين باور فقط مي تواند به دو صورت تعبير شود؛ اول اينکه آمريکا منشأ تنش ها در منطقه است، دوم اينکه تنش ها فقط در صورتي به آمريکا مربوط مي شود که نيروهايش در کشوري حضور داشته باشند. در حالي که اگر ما از چند ساله رياست جمهوري اوباما چيزي ياد گرفته باشيم آن مهم اين است که عدم حضور آمريکا در منطقه منجر به افزايش تنش و همچنين پررنگ شدن نفوذ خطرناک ترين قدرتهاي منطقه از جمله ايران مي شود.