رئیسی برای حل مشکل «بی‌بی‌گل» چه کرد؟

آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی پنجشنبه گذشته، ۱۹خرداد ۱۴۰۱، در بیست‌وچهارمین سفر استانی خود همراه با برخی اعضای کابینه‌اش به چهارمحال و بختیاری سفر کرد.

رئیس جمهور در جریان این سفر، از کارخانه حجاب شهرکرد بازدید کرد و خواستار توسعه این کارخانه برای افزایش تولید چادر مشکی در کشور شد و با سفر به شهرستان فارسان و بازدید از مجتمع صنعتی کشتارگاه جونقان دستورات لازم را برای رفع مشکلات این واحد صنعتی صادر کرد.

رئیسی علاوه بر حضور در جمع اقشار مختلف مردم در ورزشگاه شهدای گمنام آموزش و پرورش در شهرکرد و شرکت در نشست شورای اداری استان که مصوباتی برای توسعه چهارمحال و بختیاری در پی داشت، از طرح‌های آبی چهارمحال و بختیاری و مناطقی که در زلزله اندیکا خسارت دیده بود به صورت هوایی بازدید کرد.

رئیس جمهور در بخشی از برنامه‌های این سفر به روستایی در یکی از دورافتاده‌ترین و محروم‌ترین مناطق استان به نام لَبَد در منطقه بازفت رفت و با مردم آن دیدار و گفت‌وگو کرد؛ دیداری که با یک حاشیه جالب توجه همراه شد.

پیرزن: آقای رئیس جمهور!

رئیسی: جانم مادر...

پیرزن: یک نامه دارم میدم بهت.

رئیسی: نامه‌ات رو بده به من.

محافظ: حاج آقا! نامه‌اش رو می‌گیریم ما؛ چشم.

رئیسی (خطاب به محافظش): نامه‌اش رو به خودم بدهید!

پیرزن (در حالی که نامه‌اش را به دست رئیس جمهور می‌دهد): دردت به سرم. من دو تا بچه‌ی فلج دارم، تو این بیابونام...

رئیسی: من نامه‌ات رو پیگیری می‌کنم...

پیرزن: سِیل کن! من بی‌بی‌گل سلیمانی‌ام... یه کمکی به من بکن...

رئیسی: حتماً؛ این که نوشتی رو من پیگیری می‌کنم.

پیرزن با گفتن «دردت به جونم» و خوش آمدگویی به زبان محلی آیت‌الله رئیسی را بدرقه می‌کند؛ بدون آن‌که بداند ساعتی بعد تصویر و فیلم‌ گفت‌وگوی ساده و صمیمی او با رئیس جمهور در فضای مجازی دست به دست شده و مورد توجه مردم قرار ‌می‌گیرد.

بازتاب گسترده این کلیپ ۳۴ ثانیه‌ای در رسانه‌ها شاید در ذهن خیلی‌ها این سؤال را به وجود آورد که محتوای نامه پیرزن به رئیس جمهور چه بود و سرنوشت نامه‌اش چه شد؟

پیرزن کوهرنگی چه درخواستی از رئیس جمهور داشت؟

پیگیری‌های خبرنگار ایرنا برای اطلاع از محتوای نامه این پیرزن نشان می‌دهد که موضوع به اوایل دهه ۹۰ و طرح واگذاری زمین مسکونی و کشاورزی رایگان به محرومان برمی‌گردد.

در آن مقطع مقرر شده بود بنیاد مستضعفان در چارچوب برنامه‌های محرومیت‌زدایی طرحی را تحت واگذاری ۲۵۰ تا ۴۰۰ متر زمین رایگان در شهرها و روستا به محرومان اجرا کند و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی نیز متعهد شده بود برای محرومانی که زمین مسکونی دریافت می‌کنند، مسکن بسازد.

در منطقه کوهرنگ هم قرار بر این بود که ۳۸ فقره زمین به محرومان واگذار و برای کسانی که زمین مسکونی گرفته بودند، مسکن ساخته شود که یکی از زمین‌ها سهم «بی‌بی‌گل سلیمانی» پیرزن ۷۰ ساله اهل روستای لَبَد در منطقه بازفت در ۱۹۰ کیلومتری شهرکرد بود.

بنیاد مسکن اما به تعهد خود برای ساخت مسکن عمل نکرد و پول «بی‌بی‌گل» هم کفاف ساخت خانه را نمی‌داد و حالا مدت‌هاست که او به همراه دختر معلولش که «عروس» نام دارد، در یک ساختمان مخروبه زندگی‌ می‌کند و پسر معلولی هم دارد که البته با برادرش در جای دیگری زندگی می‌کند؛ و همه آنها در غیاب پدر، تحت پوشش کمیته امداد هستند.  

پاسخ رئیسی به نامه‌ی «بی‌بی‌گل» چه بود؟

رئیس جمهور پس از خواندن نامه‌ی پیرزن کوهرنگی و بررسی درخواست او در همان مسیر برگشت، دستورات لازم را برای حل مشکل بی‌بی‌گل صادر کرد و این آغازی برای پایان دادن به بی‌خانمانی او و دختر ۳۷ ساله‌اش بود.

مرکز ارتباطات مردمی ریاست‌ جمهوری با دستور مستقیم آیت‌الله رئیسی پیگیری نامه‌ی بی‌بی‌گل و به نتیجه رساندن آن‌ را در اولویت قرار داد و بر اساس توضیحات مسئولان این مرکز، مشکل پیرزن کوهرنگی با «اکبر نیکزاد» رئیس بنیاد مسکن مطرح و مقرر شد این بنیاد از همین هفته ساخت مسکن برای پیرزن کوهرنگی را آغاز کند و مرکز ارتباطات مردمی دولت هم تأمین وسایل کامل منزل بی‌بی‌گل را تقبّل کرد که قرار است همزمان با روز عید سعید قربان با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین «احمد صالحی» رئیس مرکز ارتباطات مردمی و نماینده دولت، تحویل بی‌بی‌گل و دخترش شود.

رئیسی همچنین دستور لازم را برای پیگیری درمان و تأمین داروهای مورد نیاز دختر معلول پیرزن کوهرنگی صادر کرده که در دستگاه‌های مربوطه در حال پیگیری است.