جام جم/ «دستمزد ناچيز فيلمنامهنويسان» عنوان يادداشتي از روزنامه جام جم به قلم آذر مهاجر (گروه راديو و تلويزيون) است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
در حالي که فيلمنامه به عنوان اولين و مهمترين رکن توليد يک اثر تصويري از اهميت ويژهاي برخوردار است، دستمزد فيلمنامهنويسان چه در سينما و چه در تلويزيون چندان قابل توجه نيست و به طور طبيعي افرادي که بجز نوشتن توانمنديهاي ديگري دارند، ترجيح ميدهند وقت و توان خود را صرف فيلمنامهنويسي نکنند و کساني که به صورت حرفهاي آن را پيشه خود کردهاند يا بايد قناعت پيشه کنند يا چند کار را همزمان بنويسند تا کمبود دستمزد را جبران کنند.
در هر صورت آنچه آسيب ميبيند اثري است که براساس چنين فيلمنامههايي خلق ميشود؛ زيرا حتي در بهترين حالت، وقتي نويسنده کميت را به کيفيت ترجيح ميدهد، به مرور انگيزه، توان و انرژي لازم براي نگارش آثار خلاقانه را از دست ميدهد.
اغراق نيست اگر بگوييم مشکلات مالي ناشي از پايينبودن رقم دستمزد نويسندگان به نگارش آثار ضعيف منجر ميشود. ضعف فيلمنامه در سينما پيامدهاي خاص خودش را دارد و اصولا يک اثر سينمايي پرفروش ممکن است براساس مولفههاي ديگري بجز فيلمنامه، مورد استقبال تماشاگران قرار بگيرد، اما در تلويزيون قواعد ديگري حکمفرماست و مولفههاي ديگري در ميزان اقبال مخاطبان، تاثير دارد که يکي از مهمترين آنها فيلمنامه است.
در تلويزيون بجز آثار خاص مانند سريالهاي فاخر، فيلمنامه يا طرح، نوشته سپس به شوراي تصويب آثار ارائه ميشود. اين شورا فيلمنامهها را براي ساخت آثار نمايشي اعم از تلهفيلم و سريال انتخاب ميکند و مجوز توليد صادر ميشود. پس اين شورا فينفسه نميتواند تاثيري بر کيفيت فيلمنامهها داشته باشد، جز اين که بين آثار رسيده و فيلمنامههاي موجود بهترينها را انتخاب کند. اما تفاوت مولفههاي موفقيت يک اثر تلويزيوني در مقايسه با فيلم سينمايي، اين امکان را پديد ميآورد که زمينه براي افزايش دستمزد فيلمنامهنويسان در تلويزيون فراهم شود زيرا از قواعد حاکم بر سينما به عنوان يک صنعت و تجارت در تلويزيون خبري نيست و ضرورتي براي استفاده از جاذبههاي تجاري در سريالها و تلهفيلمها وجود ندارد.
در اين شرايط توليد آثار مشارکتي و سرمايهگذاري اسپانسرها هم يک فرصت مغتنم محسوب ميشود، زيرا زمينه افزايش دستمزد فيلمنامهنويسان را فراهم ميکند و تهيهکننده ميتواند با استناد به سوابق يک فيلمنامهنويس، دستمزد قابل قبولي براي او در نظر بگيرد. بر همين اساس شوراي تصويب فيلمنامه در تلويزيون ميتواند براساس درجه و رتبه فيلمنامهها دستمزد فيلمنامهنويسان را تعيين کند و با افزايش ارقامي که هماکنون به صورت عرف پرداخت ميشود، فيلمنامهنويسان مجربتر را نيز به نگارش فيلمنامه براي آثار تلويزيوني تشويق کند. فضاي رقابتي حاصله از حضور فيلمنامهنويسان کاربلد، به شکلگيري آثار ارزشمند و باکيفيتتر منجر ميشود.