بقیه اهالی عالم کجا هستند؟
ديجياتو/ تيمي از محققان دانشگاه کاليفرنيا نتايج مربوط به پژوهش جديدي را منتشر کرده اند که با استناد بر شواهد تازه، يکتا بودن زمين را به چالش مي کشد. ادوارد يانگ پروفسور دانشگاه کاليفرنيا در اين باره گفته است که تيم محققان UCLA به اين نتيجه رسيده اند که احتمالا سياره هاي خاکي زيادي مانند زمين در اين عالم وجود دارد. سرپرستي اين تيم را الکساندر دويل دانشجوي مقطع کارشناسي ارشد ژئو شيمي و اختر شيمي دانشگاه کاليفرنيا بر عهده داشته است. دويل در اين پژوهش روش تازه اي براي تحليل جزئيات ژئوشيمي سياره هاي خارج از منظومه خورشيدي ابداع کرد. او براي اين منظور عناصر موجود در صخره سيارک ها يا ذرات ايجاد شده از سياره هاي صخره اي که به دور شش کوتوله سفيد مي گشتند را مورد تحليل و بررسي قرار داد. کوتوله هاي سفيد تراکم توده اي بالايي دارند و بقاياي سوخته شده از ستاره هاي معمولي هستند. کوتوله سفيد اين ستاره ها جاذبه بسيار قدرتمندي دارند که باعث مي شود عناصر سنگيني نظير کربن، اکسيژن و نيتروژن به درون بافت هايشان نفوذ کند و در نتيجه امکان بررسي اين عناصر از طريق تلسکوپ ها ديگر وجود نخواهد داشت. نزديک ترين کوتوله سفيد بررسي شده در اين پژوهش ۲۰۰ سال نوري از زمين فاصله داشت و دورترين شان در فاصله ۶۶۵ سال نوري قرار داشت. بخش اعظم ديتاي مورد استفاده در اين پژوهش از طريق رصدخانه W.M. Keck در هاوايي به دست آمده بود. دويل اظهار داشت که حين بررسي کوتوله سفيد رنگ انتظار مشاهده هيدروژن و هليوم را داشته اما مواد ديگري نظير سيليکون، منيزيم، کربن و اکسيژن را هم مشاهده کرده است و نکته قابل توجه حجم اکسيد آهن مشاهده شده در ترکيبات اين صخره ها بوده است. البته هنوز مشخص نيست که چرا سياره هاي موجود در منظومه خورشيدي تا اين اندازه اکسيژن را در ترکيبات خود دارند و به همين خاطر اظهار نظر در مورد مقدار اکسيژن کشف شده در سيارات منظومه هاي ديگر بسيار دشوار است.. اما روشن است که اکسيداسيون در ايجاد ميدان مغناطيسي، تکتونيک صحفه اي و ديگر فرايندهاي ضروري براي حيات روي زمين موثر بوده است. به گفته دويل، بي دوامي اکسيژن درست به اندازه فشار و محدوديت هاي دمايي در شکل گيري مواد اصلي درون يک سياره اهميت دارند. بنابراين اکسيژن را ميتوان يکي از فاکتورهاي مهم در سکونت پذيري قلمداد کرد. از سويي محققان کشف کردند که ترکيبات شيميايي (شامل آهن) زمين، مريخ و سيارک هاي موجود در منظومه خورشيدي به وفور در اجرامي که با کوتوله هاي سفيد برخورد داشته اند، وجود دارند. به بيان ديگر اجرامي که ترکيبات شيميايي يکساني با زمين و مريخ دارند در سراسر راه شيري وجود دارند و اين احتمال وجود حيات فرازميني در جاي ديگري از کهکشان را تقويت مي کند