اثر عکاس ایرانی در بین برترین تصاویر نجومی هفته
ايسنا/ پايگاه اسپيس منتخبي از تصاوير فضايي برتر روزهاي اخير را منتشر کرده است. کهکشان راه شيري از منظر تلسکوپ "وي.ال.تي" چندي پيش "بابک تفرشي"(Babak Tafreshi) ستاره شناس ايراني موفق به ثبت تصويري بي نظير از کهکشان راه شيري توسط تلسکوپ "وي.ال.تي"(VLT) در رصدخانه جنوبي اروپا(European Southern Observatory) شد. تلسکوپ وي.ال.تي در رصدخانه پارانال در شيلي واقع شده است و بزرگترين تلسکوپ روي زمين است که آسمان را در نور مرئي رصد ميکند. در قسمت جلو و مرکز تصوير، ابزار "OmegaCAM" است که ميتواند تصاوير ميدان باز را تا حداکثر ۲۵۶ ميليون پيکسل ثبت کند. درخشش کمان کهکشان راه شيري در ميان دريايي از ستارهها و سيارات "ناسا" اخيرا در حساب کاربري خود در اينستاگرام تصويري زيبا از نيمکره جنوبي آسماني منتشر کرده است. ناسا تصاوير زير از نيمکره جنوبي آسماني را منتشر کرد و نوشت: اين تصوير سراسرنما يا پانوراما از نيمکره جنوبي آسماني توسط جمعآوري دادههاي يک سال ماموريت ماهواره نقشهبردار فراخورشيدي گذران(TESS) ايجاد شده است. ما ۲۰۸ تصويري که ماهواره تس از زمان آغاز ماموريت خود ثبت کرده بود را کنار هم قرار داديم و اين تصوير منحصر به فرد را ايجاد کرديم. ماهواره نقشهبردار فراخورشيدي گذران که به اختصار "تس"(TESS) ناميده ميشود، يک تلسکوپ فضايي ساخت ناسا است که ۱۹ آوريل سال ۲۰۱۸ ميلادي به فضا پرتاب شد. هدف تس جستجوي سيارههاي فراخورشيديِ بيشتر در فضايي ۴۰۰ برابر پوشش مأموريت کپلر با استفاده از روش گذر است که در کهکشانهاي ديگر به ويژه در مدار ستارههاي پر نور اطراف خودشان در فاصلهاي که امکان حيات در آن وجود داشته باشد، قرار دارند. در مقايسه با بيش از ۴۰۰۰ سياره فراخورشيدي که تاکنون پيدا شده، انتظار ميرود که اين فضاپيما موفق به پيدا کردن بيش از ۲۰ هزار سياره ديگر شود. هدف مأموريت تس در مرحله نخست تمرکز بر درخشانترين ستارگان نزديک به زمين براي بررسي آثار گذر سيارههاي فراخورشيدي در پيرامون آنها در طول دو سال است. پروژه تس از مجموعهاي از دوربينهاي گسترده براي انجام يک بررسي همه جانبه استفاده ميکند. با استفاده از تس ممکن است توده، اندازه، تراکم و مدار يک گروه بزرگ از سيارات کوچک، از جمله نمونهاي از دنياي سنگي در مناطق قابل سکونت ستارگان ميزبان، مطالعه شود. براي يافتن سيارات فراخورشيدي، چهار دوربين تس هر ۳۰ دقيقه از يک قسمت کامل از آسمان تصويري را ثبت ميکنند و بر پديده گذر نيز رصد ميکنند. گذر در اصطلاح نجوم، هنگامي است که جرم کوچکتري از مقابل قرص جرم بزرگتري در آسمان، گذر يا عبور(Transit) ميکند، به طوريکه چند رصدگر اين پديده را از نقاط مناسب بتوانند مشاهده کنند. فضاپيماي "جونو" ناسا در موقعيت پرش از سايه مشتري فضاپيماي "جونو"(Juno) ناسا پس از گذشت ۱۰ ساعت و نيم ماموريت چندي پيش به نقطهاي که سايه يک قمر آتشفشاني روي مشتري افتاده بود، رسيد. چندي پيش ناسا تصويري منتشر کرد که در آن سايه يک قمر آتشفشاني روي مشتري افتاده بود. شب ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹، فضاپيماي جونو ناسا تحت يک مانور ۱۰.۵ ساعته قرار گرفت تا خود را براي پرش از سايه مشتري آماده کند. اين طولانيترين مأموريتي است که جونو تاکنون انجام داده است. هدف از اين مانور معروف به "سوختگي"(burn)، نگه داشتن فضاپيماي خورشيدي جونو در سايه مشتري است که در تاريخ ۳ نوامبر انجام شد. اگر جونو در مسير سايه قرار ميگرفت اين ماموريت پايان مييافت. اين ماموريت در ساعت ۷:۴۶ بعد از ظهر به وقت منطقه زماني شرقي در تاريخ ۳۰ سپتامبر آغاز شد و اين فضاپيما از پيشرانهاي کنترل واکنش خود استفاده کرد تا خودش را در جهت درست حرکت دهد. با انجام اين کار سرعت مداري جونو به ۱۲۶ مايل در ساعت(۲۰۳ کيلومتر در ساعت) تغيير يافت و از ۱۶۰ پوند(۷۲ کيلوگرم) سوخت استفاده کرد. همه کهکشانها تنها نيستند ناسا اخيرا در حساب کاربري خود در اينستاگرام تصويري از يک کهکشان مارپيچي باشکوه منتشر کرد. ناسا اخيرا تصويري از يک کهکشان مارپيچي باشکوه منتشر کرد و نوشت: همه کهکشانها تنها نيستند، بعضي کهکشانها يک گروه نيز دارند. ناسا تصويري زيبا از کهکشان مارپيچي "ان.جي.سي ۱۷۰۶"(NGC ۱۷۰۶) که توسط "تلسکوپ فضايي هابل" ثبت شده بود را منتشر کرد و اين تصوير را "گروه کهکشان"(galaxy group) ناميد. گروه کهکشان دقيقاً همانطور که از نام آن پيداست گروهي است که از ۵۰ کهکشان که از نظر گرانشي محدود و نسبتاً نزديک به يکديگر هستند، تشکيل شده است. کهکشان راه شيري نيز گروه خاص خود را دارد که نام گروه آن "گروه محلي"(Local Group) است. گروه محلي يا خوشه کهکشاني محلي نام يکي از خوشههاي کهکشاني است که کهکشان راه شيري به همراه تعدادي از کهکشانهاي اطرافش در آن واقع شدهاند. تخمين زده ميشود بيش از ۵۴ کهکشان ديگر از جمله کهکشانهاي کوتوله در اين گروه وجود داشته باشند. مرکز گرانشي گروه محلي کهکشاني جايي ميان کهکشان راه شيري و کهکشان آندرومدا قرار دارد. بزرگترين کهکشانهاي اين گروه محلي به ترتيب کهکشان آندرومدا ، کهکشان راه شيري و کهکشان مثلث هستند. در اين تصوير نيز کهکشان مارپيچي "ان.جي.سي ۱۷۰۶"(NGC ۱۷۰۶) به زيبايي ميدرخشد. کهکشان مذکور در صورت فلکي "ماهي زرين"(Dorado) قرار دارد. کهکشان مارپيچي يک نوع از کهکشانها است که اولين بار توسط ادوين هابل و در سال ۱۹۳۶ ردهبندي شد. بيشتر کهکشانهاي مارپيچي از يک ديسک چرخشي شامل ستارهها، گاز و گرد و غبار تشکيل شده است. اينها اغلب توسط يک هاله ضعيف از ستارگان احاطه شدهاند که بسياري از آنها در خوشه ستارهاي کروي قرار دارند. بازوهاي مارپيچي نقاطي هستند که از مرکز مارپيچي و کهکشانهاي مارپيچي بسته کشيده شدهاند. اين نواحي باريک به شکل مارپيچ هستند و از اين رو به آنها کهکشانهاي مارپيچي ميگويند. طبقهبندي متفاوت کهکشانهاي مارپيچي بستگي به ساختار بازوهاي مشخص در آنها دارد. آزمايش ايمني کپسول "استارلاينر" کپسول "استارلاينر" ساخته شده توسط شرکت "بوئينگ" ساعت ۱۷:۳۰ دقيقه دوشنبه چهارم نوامبر به منظور ارسال محموله و فضانوردان به ايستگاه فضايي بينالمللي براي آزمودن جدا شدن به موقع کپسول از موشک در صورت احساس خطر پرتاب آزمايشي خود را انجام داد. کپسول بوئينگ "CST-۱۰۰ Starliner" در حال نزديک شدن به ارسال فضانوردان به مدار زمين است. ناسا و بوئينگ چهار نوامبر ساعت ۱۷:۳۰ به وقت ايران آزمايش جدا شدن "استارلاينر" از سکوي پرتاب را به صورت زنده پخش کردند. اين کپسول به مانند کپسولهاي ديگر بايد بتواند در صورت پيش آمدن موقعيت اضطراري نظير آتش گرفتن موشک حمل کننده، به سرعت خود را از آن جدا کند تا تجهيزات و فضانوردان دچار آسيب نشوند. در اين پرتاب آزمايشي چهار موتور جدا کننده و موتور پيشران کنترل کننده، فضاپيما را تقريباً يک مايل از سطح زمين بالا بردند و به يک مايلي شمال سکوي پرتاب هدايت کردند.