اثر گروهی از پروتئینها بر توان زنده ماندن اسپرم
ايسنا/ يافتههاي يک پژوهش نشان ميدهد β‐defensin۱ به عنوان پروتئيني با فعاليت ضدميکروبي ميتواند قدرت تحرک و زندهماني اسپرم را در محيط آزمايشگاهي حفظ کند. کاهش تحرک اسپرم و به دنبال آن کاهش امکان ظرفيت يابي و واکنش آکروزومي به عنوان يکي از علل متداول ناباروري در مردان شناخته ميشود. خانواده β‐defensin گروهي از پروتئينهاي ترشحي شناخته شده با فعاليت ضد ميکروبي هستند که به روند بلوغ اسپرم در اپيديديم کمک ميکنند، زماني که اسپرم توان حرکتي خود را به دست ميآورد، يکي از اعضاي اين خانواده β‐defensin۱ است که در مايع مني و اسپرم يافت ميشود. طي پژوهشي، دکتر نصر اصفهاني، ريحانه خيام عابد، دکتر تولايي و همکارانشان در پژوهشگاه رويان با هدف افزايش قدرت حرکت و زنده ماني، ۵۹ نمونه اسپرم را به مدت ۱، ۲ يا ۳ روز در حضور پنج درصد دي اکسيد کربن و در دماي ۳۷ درجه سانتيگراد در معرض β‐defensin۱ قرار دادند. سپس آزمايشهاي نمونه اسپرم مانند غلظت اسپرم، تحرک، زندهماني و شکل ظاهري طبق دستورالعملهاي بينالمللي انجام شد. نتايج اين پژوهش که در نشريه بينالمللي Andrologia به چاپ رسيده است، نشان داد، در نمونههاي اسپرمي که در معرض β‐defensin۱ بودند به شکل معني داري ميزان زندهماني و تحرک بيشتر از اسپرم هايي بود که در محيط فاقد آن کشت داده شدند. بر اساس اعلام روابط عمومي پژوهشگاه رويان، يافتههاي اين پژوهش نشان داد β‐defensin۱ به عنوان پروتئيني با فعاليت ضد ميکروبي ميتواند قدرت تحرک و زندهماني اسپرم را در محيط آزمايشگاهي حفظ کند.