با احسان حدادی از وضعیت دوومیدانی و رد صلاحیت کیهانی تا خار پاشنه و قرارداد ویلموتس
فارس/ نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک لندن در مورد آخرین وضعیت خود، رد صلاحیت کیهانی و قرارداد ویلموتس به صحبت پرداخت.
این روزها ورزش ایران و جهان درگیر کرونا است و ورزشکاران المپیکی که باید خود را برای این رقابت‌ها آماده کنند، در بی برنامگی به سر می‌برند و وضعیت اردوها و مسابقات آینده شان مشخص نیست.
احسان حدادی، نایب قهرمان المپیک 2012 لندن و قهرمان 5 دوره بازی‌های آسیایی هم از همین دست ورزشکاران است که فعلا برنامه خاصی برای روزهای آینده ندارد، تنها دغدغه فعلی‌اش برطرف شدن مشکل خار پاشنه است تا بتواند راحت تر تمرین کند. این ورزشکار المپیکی که خودش هم فروردین ماه به کرونا مبتلا شده بود، مدتی را در کیش تمرین کرد و این روزها در تهران به سر می‌برد.
حدادی که از آخرین رقابت بین المللی‌اش یعنی قهرمانی جهان در قطر 10 ماه می‌گذرد، می‌گوید: فعلا مسئولان ورزش تصمیمی در مورد عمل جراحی پایم نگرفته‌اند و تنها تصمیم شان مخالفت با جراحی در آلمان بود. حدادی تاکید دارد که اگر قرار است در ایران عمل کنم باید پزشکان تضمین دهند که مشکلی بعد از آن نخواهم داشت و می‌توانم به تمرین ادامه دهم.
حدادی که در دوران حضور مجید کیهانی در فدراسیون دوومیدانی کم با وی به چالش نخورد، گریزی به رد صلاحیت او توسط وزارت ورزش می‌زند، اما مایل نیست در این باره زیاد صحبت کند. او می‌گوید: اگر رد صلاحیتی اتفاق افتاده، حتما مشکلی بوده است.
او به بحث این روزهای ورزش کشور یعنی پرونده قرارداد ویلموتس هم پرداخت و خواستار پاسخگویی مسئولان مربوطه شد و به قرارداد خودش با مربی آمریکایی اشاره کرد که کاملا محکم بسته شده بود.
*اگر در ایران تضمین بدهند، همین جا عمل میکنم
* 48 روز از آخرین جلسه‌ای که در مورد عمل جراحی داشتم، می‌گذرد
* اصراری برای رفتن به آلمان ندارم، چون همیشه آنجا اذیت شدم
* آرامش خوبی در دوومیدانی برقرار شده است
* اگر کیهانی رد صلاحیت شده، حتما مشکلی بوده است
* نا موفق بودن دوومیدانی به خاطر کنار هم نبودن ورزشکاران آن است
* 1600 میلیارد هم برای فوتبال خرج شود، مردم این رشته را دوست دارند
* وقتی با مربی خارجی‌ام قرارداد بستم همه چیز محکم بود و جای اعتراضی نداشت
* دانیل استال بهترین امکانات را دارد و باید هم بهترین نتیجه را بگیرد
حدادی در مورد شرایط دوومیدانی کشور، فوتبال و ویلموتس و حریفانش صحبت کرده است که در زیر می‌خوانید:
آقای حدادی! شرایطت این روزها چگونه است؟
تمرین میکنم، اما نه به صورت جدی، چون منتظرم وضعیت خار پاشنه پایم مشخص شود که چه زمانی باید عمل کنم.
مشخص نیست چه زمانی این اتفاق می‌افتد؟
نمی دانم فدراسیون پیگیر کارها است و باید از آنها بپرسید.
صحبت‌هایی می‌شد که می‌توانی در ایران عمل کنی.
اگر اینجا تضمین بدهند همین جا در داخل عمل میکنم. امیدوارم هر تصمیمی می‌گیرند خیلی زود این اتفاق بیفتد.
بعد از عمل چه مدت نیاز به استراحت است؟
وقتی خار پاشنه پای چپم را عمل کردم، یک ماه و نیم استراحت کردم و نباید تاخیری به وجود بیاید، چون سال آینده مسابقات المپیک را پیش رو داریم.
با فدراسیون دوومیدانی در این مورد صحبت نکرده‌اید؟
از آخرین جلسه‌ای که در این زمینه داشتیم، 48 روز می‌گذرد. به طور دقیق یادم است چون تاریخ تمام جلسات را یادداشت میکنم.
نظر کمیته ملی المپیک هم با مخالفت اعزام به آلمان مشخص شد.
بله. اما به هرحال هر ورزشکاری که در المپیک رقابت می‌کند باید از سوی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک حمایت شود و کسی پیگیر این کارها باشد.
عنوان می‌شد که حدادی چند ماهی است به سفر نرفته و به دنبال سفر خارجی بوده و جراحی پا را بهانه کرده است؟
اصراری برای رفتن به آلمان ندارم و خودم به خوبی وضعیت کشور و مشکلات آن را می‌دانم و درک میکنم. باز هم تاکید میکنم اگر پزشکی باشد من آمادگی این را دارم که در داخل کشور عمل کنم، به شرط اینکه تضمین بدهند.
چه تضمینی باید داده شود؟
در همه جای دنیا پزشکان برای عمل جراحی تضمین می دهند. به عنوان مثال زمانی که کتف خودم را در آلمان جراحی کردم، پزشکم گفت سه ماه دیگر به میادین باز می گردی و همین اتفاق هم افتاد. برای عمل خار پاشنه هم باید اینطور باشد و مطمئن باشم که به جای دیگری آسیب وارد نمی‌شود و بدانم چه مدت بعد می؟توانم به تمرین و مسابقه بازگردم.
برخی عنوان می‌کنند در داخل ایران هم این عمل انجام می‌شود. آیا خودت با پزشکی در این باره صحبت کرده‌ای؟
وقتی 4 سال قبل می‌خواستم خار پاشنه پای چپم را عمل کنم، دکتر اردیبهشت، مسئول پزشکی فدراسیون به من گفت که این عمل در ایران انجام نمی‌شود و در آلمان عمل کردم. در ایران با دستگاه مشخص استخوان را می زنند و خورد می‌کنند. من چندین بار این کار را در بهترین کلینیک‌ها انجام دادم، اما به دلیل اینکه روزانه 100 بار در تمرین و برای پرتاب دیسک باید پایمان را روی زمین بکوبیم باز هم امکان رشد این استخوان وجود دارد.
خار پاشنه مانند جراحی مینیسک و رباط صلیبی نیست که شما عمل کنید و درمان شوید و برطرف شود، این استخوان باید اصولی درمان شود، چون امکان رشد دوباره دارد. دوستانی هم که نظر می‌دهند باید بدانند که زگیل و خار پاشنه با هم کاملا متفاوت هستند.
با این شرایط به آمادگی‌ات برای المپیک لطمه‌ای وارد نمی‌شود؟
فقط این را می‌دانم که هر تصمیمی می‌گیرند، باید خیلی زود باشد، چون روزها خیلی زود می گذرد. میدان المپیک، مسابقات قهرمانی کشور یا قهرمانی آسیا نیست که هرطور شد شرکت کنیم. ورزشکاری هم که به المپیک می‌رود باید همه شرایطش فراهم باشد تا بتواند نتیجه ای که مدنظرش است را بگیرد.
با این شرایط در بلاتکلیفی قرار داری؟
متاسفانه در حال حاضر این قضیه عمل جراحی خیلی مرا بلاتکلیف کرده است و رسانه‌ها هم در این مدت آنقدر به آن پرداخته‌اند که هرجا می‌روم، مردم پیگیر وضعیت جراحی هستند و سوال می‌کنند. در مجموع باید تصمیم عاقلانه ای گرفته شود که بعدها پشیمان نشویم.
حالا چرا آلمان را برای جراحی انتخاب کردی؟
بارها گفتم اصراری برای سفر به آلمان ندارم و آنجا کشوری نیست که خیلی به آن علاقه داشته باشم. در این 20 سال روزهای زیادی را در سفر بودم و دیگر از سفر خسته و بیزارم. اگر هم برای اردو می روم، مجبورم، در غیر این صورت اگر در ایران تمرین کنم خیلی راحت ترم.
آن سالی هم که مک ویلکینز مربی آمریکایی به ایران آمد و در کیش بودیم، با آرامش بیشتری تمرین می‌کردم و حتی رکورهایم هم در آن سال بهتر از قبل شد. متاسفانه یکی سری دوستان به مسائل حاشیه‌ای دامن می زنند که حرفه ای نیست و مشکلی را حل نمی کند.
البته این مسائل شاید بیشتر به خاطر بی تکلیفی فدراسیون باشد.
بلاتکلیفی که بلاتکلیف است، اما در چند ماه گذشته آرامش خوبی برقرار شده است و و این نشان می‌دهد که افرادی هستند که بتوانند آرامش را به دوومیدانی بازگردانند.
یعنی از عملکرد مبینی سرپرست فدراسیون راضی هستید؟
مبینی از زمانی که آمده خوب کار کرده است و من هم بی خود از کسی تعریف نمی‌کنم و او هم نیازی به تعریف من ندارد. در این مدت حداقل ثباتی به وجود آمده است و امیدوارم انتخابات برگزار شده و اتفاقات خوبی به زودی بیفتد.
به انتخابات اشاره کردی، چند روز قبل کیهانی، رئیس قبلی فدراسیون رد صلاحیت شد، نظرت در این باره چیست؟
دوستانی که در راس کار هستند در این موارد تصمیم می‌گیرند. اگر رد صلاحیت شده، حتما مسائلی بوده و اگر هم تایید صلاحیتی صورت می‌گیرد، حتما مشکلی نبوده است. من در این مسائل خیلی ورود نمی‌کنم و کاری ندارم. تاکید من این است که رئیس آینده نباید منافع شخصی را در نظر بگیرد و منافع ملی و دوومیدانی را ببیند. کار کردن در دوومیدانی خیلی سخت است و افراد اگر بخواهند کار کنند، قطعا مدال‌های بیشتری کسب می شود.
امیدواری که این اتفاق بیفتد؟
به هرحال هرکسی که رئیس می‌شود باید تمرکز خود را روی این موضوع بگذارد که ورزشکار باید موفق باشد. اینطور نباشد که بگوییم فلانی پول گرفت و آن فرد دیگر به سفر رفت. ما نباید سیاست را وارد ورزش کنیم، چون کار خوبی نیست. هرکسی هم رئیس شد باید همه حمایت کنند تا موفق شود.
افراد حاضر در جامعه دوومیدانی در چند سال گذشته فاصله زیادی از یکدیگر گرفته‌اند، علت این اتفاق چیست؟
متاسفانه دوومیدانی به چند دسته تقسیم شده و رمز ناموفق بودن این رشته هم این است که افراد کنار هم نیستند و اتحاد ندارند. من بارها شنیده‌ام که می‌گویند همه امکانات برای یک نفر است و فقط به آن فرد رسیدگی می‌شود. باید نگاه‌ها بازتر شود. باید این را بدانیم اگر مدالی در دوومیدانی کسب می‌شود نگاه همه به آن رشته عوض می‌شود. و شرایط تغییر می‌کند. مسئولان ورزش توجه بیشتری می کنند و اسپانسرهای زیادی می‌آیند. ما باید به این مسائل بپردازیم نه بحث های حاشیه‌ای که هیچ سودی ندارد.
در همین رابطه یکی از دوومیدانی کاران معتقد بود که ورزشکاران این رشته زیر آب هم را می‌زنند و فقط به فکر خود هستند.
به نظر من زیر آب زدن کلمه قشنگی نیست. باید مدیری بیاید که جامعه دوومیدانی را همسو کند. دوومیدانی کاران و هیات‌ها در این چند سال خیلی از هم فاصله داشتند. چرا باید دو نفری که تاکنون همدیگر را ندیده‌اند علیه یکدیگر حرف بزنند؟ رئیس فدراسیون مسئول جمع کردن این مسائل است. مدیری که می‌آید باید توانمند بوده و از جنس این رشته باشد.
خیلی‌ها معتقدند اداره کردن دوومیدانی کار دشواری است.
بله کاملا درست است. دومیدانی 24 ماده دارد که اندازه 24 فدراسیون کار دارد.
قرار است یکی دو روز دیگر پس از ماه‌ها مسابقه ای برگزار شود به نظر شما در این شرایط صلاح است یا خیر؟
اگر مسابقه‌ای برگزار شود، بد نیست چون یک سال دوری از مسابقات ضرر دارد. البته در کل دنیا هم مسابقه‌ای برگزار نمی‌شود.
خیلی‌ها نگران کرونا هستند.
به هرحال کرونا وجود دارد و باید با این ویروس زندگی کنیم. همه مردم خواهند گرفت، منتها باید مسائل بهداشتی را رعایت کنیم و مراقب باشیم.
دنیل استال سوئدی یکی از رقیبانت در المپیک هفته گذشته پرتابی بالای 70 متر داشت.
بله متوجه شدم. استال ورزشکار بزرگی است و قهرمان جهان محسوب می‌شود. در المپیک بعدی هم شانس مدال خوش رنگ المپیک است. باید هم رکورد خوبی بزند، چون هیچ مشکلی ندارد و همه امکانات برایش فراهم است. از مربی گرفته تا فیزیوتراپ و بدنساز و ماساژور در کنارش هستند و حمایتش می کنند.
این روزها بحث فوتبال و پرداخت غرامت 165 میلیاردی به ویلموتس سرمربی سابق تیم ملی داغ است. خیلی از قهرمانان رشته های دیگر به این موضوع واکنش نشان داده اند، نظر شما چیست؟
کاری به اینکه بی عدالتی هست یا نه ندارم . مردم فوتبال را دوست دارند و اگر به جای 160 میلیارد، 1600 میلیارد هم هزینه شود، باز هم علاقمند هستند، اما بحث در مورد بستن قراردادها است و کسانی که در این قضیه مسئول بودند باید پاسخگو باشند. من که یک ورزشکار هستم نه یک فرد حقوقی در قراردادی که با مربی خارجی‌ام بستم، همه جوانب را در نظر گرفتم و مربی هیچ اعتراضی نمی‌توانست انجام دهد.
به عنوان سوال پایانی برنامه ات برای آینده چیست؟
برنامه فعلی من درمان مشکل خار پاشنه است و باید ببینم چه زمانی این اتفاق می‌افتد.
خبرهای بیشتر درباره ی
٠ نفر در مورد این مطلب نظر داده اند
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
