بنجامین باتن ایرانی/ اسطوره در یکقدمی قهرمانی آسیا
ايسنا/ در فوتبال خيلي چيزها در طول زمان تغيير ميکنند ولي برخي هم مثل گذشته باقي ميمانند؛ درست مثل سيد جلال حسيني در آستانه ورود به ۳۹ سالگي.
سيد جلال حسيني رکورددار خيلي از ترينهاي ايران است؛ مدافعي که در اواخر ۳۸ سالگي کاپيتان و مدافع ثابت قهرمان ايران و فيناليست آسيا است و کارنامه پرباري از خود در تيم ملي به جاي گذاشته است؛ مدافعي که مانند راموس، پنالتيزدن را از بر است و در آستانه ورود به چهل سالگي، مهاجمان حريف را در بازيهاي رودررو عاصي ميکند.
گواهي بر آمادگي بالاي او در تمرينات و بازيها، ديدار پرسپوليس و صنعت نفت آبادان و سايپا بود که او به مهاجمان جوان و پرانرژي نفت مجال تکان خوردن نداد و هر بار بالاتر از آنها، ضربات سر را زد. اگر چه اين فقط عملکرد فني او در زمين مسابقه است. نقش و تاثير جلال حسيني را بايد در عملکرد و وضعيت تيمي پرسپوليس هم مرور کرد.
او را نمادي براي يک عمر ورزش حرفهاي در فوتبال ايران ميدانند. مدافعي که همچنان بازيکنان جوانتر از خود را در ترکيب پرسپوليس به چالش ميکشد. حضور او در تمرينات اين تيم و نشان دادن آمادگي بالاي خود در امور فني، همان محرکي است که تيم يحيي را به جلو سوق ميدهد؛ محرکي که باعث شده بازيکنان جوانتر از او تلاش بيشتري از خود نشان دهند و پشت سر يک بازيکن ۳۹ ساله نمانند. سيدجلال استاد اين کار و بالا بردن استانداردهاي عملکرد تيم است. او هيچگاه نميخواهد ببازد.
خيليها که فوتبال را در اوايل ۳۳ تا ۳۴ سالگي کنار گذاشتند، مدعي هستند که ميتوانستند چندين سال ديگر فوتبالشان را ادامه دهند اما هيچ يک نتوانستند مانند جلال حسيني در تيمي مانند پرسپوليس که شاهد رقابت شديد بازيکنان براي حضور در ترکيب اصلي است، بازي کنند.
به همين دليل است که سيدجلال در ۳۸ سالگي قابل مقايسه با کمتر بازيکني در تاريخ فوتبال ايران است؛ کمتر بازيکني بوده که در سن و سال او در بهترين تيم ايران در ترکيب ثابت حضور داشته باشد. اگر او بهترين مدافع ايران نباشد، قطعا جزو چندين مدافع برتر ايران از نظر فني است. درباره سيدجلال حسيني همين را بايد گفت که اگر جوانتر بود، قطعا در بين بازيکنان مدنظر سرمربي تيم ملي هم جاي ميگرفت.
با اين وجود، هر از چندگاهي منتقداني هم پيدا ميشود که به جاي تشويق سيدجلال براي استمرار اين روند و نشان دادن اينکه سن يک عدد است، او را به بازنشستگي و خداحافظي با زمين چمن سوق ميدهند؛ اتفاقي که در اروپا به شکل ديگري رخ ميدهد.
اگر براي زلاتان ايبراهيموويچ در ۳۹ سالگي دست ميزنند و او را بنجامين باتن مينامند، کريستيانو رونالدو، مهاجم يوونتوس را در ۳۵ سالگي تعريف و تمجيد ميکنند، پپه رينا را در ۳۹ سالگي، دروازهبان آماده لاتزيو و سيمونه اينزاگي ميدانند، در ايران حرفي از حضور مداوم و دنبالهدار سيدجلال حسيني در بالاترين سطح نيست.
اگر سيدجلال حسيني را با متر و معيارهاي فوتبال ايران بسنجيد، قطعا او جزو اساطير ليگ برتر ايران و تيم ملي است که همچنان در بالاترين سطح بازي ميکند و رهبر پرسپوليس در موفقيتهاي ساليان گذشته اين تيم است.
قهرماني پرسپوليس با او در ليگ قهرمانان آسيا ميتواند رکوردهاي ديگري را هم در آسيا جا به جا کند و او تبديل به مسنترين بازيکن و کاپيتان فاتح ليگ قهرمانان آسيا شود که قطعا اين اتفاق براي فوتبال ايران از اهميت بالايي برخوردار است.