گفتوگو با کالدرون پس از مراسم تدفین مارادونا
باشگاه خبرنگاران/ سرمربي سابق تيم فوتبال پرسپوليس درباره خاطرات خود از مارادونا توضيحاتي را بيان کرد.
شب گذشته ديگو آرماندو مارادونا، اسطوره فوتبال جهان در ۶۰ سالگي بر اثر حمله قلبي درگذشت. او افتخارات زيادي در رده باشگاهي و ملي داشت. مارادونا جزو بهترين فوتباليستهاي تاريخ دنيا محسوب ميشد که عاشقان زيادي داشت.
گابريل کالدرون سرمربي آرژانتيني سابق تيم فوتبال پرسپوليس سالهاي زيادي با آرماندو مارادونا اسطوره فوتبال دنيا همبازي بود. کالدرون در خصوص خاطرات خود با مارادونا توضيحاتي را بيان کرد.
احساس غم بي نهايت و غير قابل وصفي دارم
*فوتبال دنيا يک اسطوره را از دست داد، شما چه احساسي داريد؟
بي شک احساس غم بي نهايت و غير قابل وصف تمام وجودم را گرفته است. در فضايي پر از خاطرات شخصي و فوتبالي احساس خلا ميکنم.
مارادونا در ۲۲ سالگي نشان داد نابغه است
*شما چند سال با مارادونا بازي کرديد و رابطه شما چگونه بود؟
ما از ۱۹ سالگي با هم بوديم. من تا ۳۰ سالگي در تيم ملي بازي کردم. ما در کنار هم در ۳ جام جهاني بازي کرديم: ۱۹۷۹ - ۱۹۸۲ - ۱۹۹۰ و در يک کوپا آمريکا در سال ۱۹۸۹ در برزيل به مقام سوم رسيديم. ما در جام جهاني ۷۹ جوانان قهرمان و در سال ۹۰ نايب قهرمان شديم. اگرچه در سال ۱۹۸۲ آرژانتين نمايش عالي نداشت، اما ديگو ۲۲ ساله به همه دنيا نشان داد چه کسي در آينده خواهد آمد: يک نابغه.
خاطرات زيادي از مارادونا دارم
*بهترين خاطره شما با مارادونا چيست؟
من خاطرات زيادي از او دارم و همه آنها عالي هستند، اما امروز ابعاد اين خاطرات به بي نهايت ميرسند. من به ويژه، شروع جام جهاني زير ۲۰ سال ژاپن را به خاطر ميآورم، ما هنوز بچه بوديم و ديگو هنوز مارادونا نشده بود. ما قهرمان شديم و به ياد دارم که در فينال وقتي داور در سوت خود دميد، ما چطور يکديگر را در آغوش کشيديم.
مارادونا پرچمدار فوتبال آرژانتين بود
*نقش مارادونا در فوتبال آرژانتين چه بود؟
او پرچمدار فوتبال آرژانتين بود. مارادونا هميشه آرژانتينيها را شاد ميکرد، او کاري کرد مردم اين کشور گرفتاريهاي خود را فراموش کنند، کشوري که غرق در مشکلات بود. وقتي ديگو پيراهن تيم ملي را به تن ميکرد، خنده بر لب همه آرژانتينيها ميآورد، مردم لذت ميبردند و آن لحظه را جشن ميگرفتند. من هميشه ميگويم که ما عاشق ديگو هستيم، به خاطر همه چيزهايي که به ما داد. شما هر کجا برويد آرژانتين را با مارادونا ميشناسند.
ديگو به توپ يک زندگي موازي ميبخشيد
*چه چيزي مارادونا را از بقيه متمايز ميکند؟
من هرگز نديدم کسي مانند ديگو بر توپ سوار باشد، انگار توپ بخشي از وجود او بود. او همچنين از قدرت بدني بالايي برخوردار بود، کمتر در اين مورد صحبت شده، حتي در مواقعي که معمولي بود، باز هم بهترين و مصممترين بود. والدانو هميشه يک داستاني درباره ديگو تعريف ميکرد، ميگفت وقتي در هتل بودند ديگو با توپ از اتاقش بيرون ميآمد و سوار آسانسور ميشد، سر ميز ناهار حاضر ميشد و توپ هنوز به زمين نخورده بود. ديگو نان ميخورد و همزمان به توپ يک زندگي موازي ميبخشيد.
ديگو يک رهبر بود
*رابطه مارادونا با همبازي هايش چطور بود؟
ديگو يک رهبر، يک برنده، حامي و سرشار از فروتني بود.
*واکنشها به درگذشت مارادونا نشان ميدهد که او يک اسطوره براي همه مردم آرژانتين و دنيا بود. نظر شما در اين باره چيست؟
به نظر من گرچه مارادونا ديگر در ميان ما نيست، اما اين افسانه هميشه با ما خواهد بود. ديگو ما را ترک کرد، اما مارادونا ابدي است. فوتبال و مارادونا مترادف يکديگر هستند. فوتبال جهاني است و مارادونا هم همينطور.
در سرتاسر جهان همه او را تحسين ميکنند
*مارادونا افتخارات زيادي در فوتبال کسب کرد، اما خيليها ميگويند او بيشتر از اينها ميتوانست موفقيتهاي فردي و تيمي داشته باشد. از ديد شما او به حق خود رسيد؟
هر فوتباليستي در دوران فوتبالي خود ميتواند موفقيتهاي بيشتر يا کمتري داشته باشد، اين يک بازي است و آنچه ديگو به دست آورد بالاتر از موفقيتهاي گروهي و فردي است. در سرتاسر جهان همه او را تمجيد و تحسين ميکنند و کمتر کسي به اين درجه ميرسد.