یقهگیری در ورزش ایران، بلایی که تمامی ندارد
خبرآنلاين/ بي اخلاقي در ورزش ايران هر روز دارد بدتر از ديروز ميشود.
درگيري هادي ساعي با دبير سازمان ليگ تکواندو اولين و آخرين درگيري در ورزش ايران نخواهد بود.اما همه اين ها را که کنار بگذاريم بايد اين سوال را بپرسيم که اين همه بي اخلاقي در ورزش از کجا مي آيد؟
صرف نظر از اينکه بايد از مسئولان کميته هاي اخلاق درباره عدم برخورد قاطع و درست با اين رفتارها پرسيد اما سوال ديگري که پيش مي آيد اين است که چرا چهره هاي مطرح و سرشناس ورزشي تا اين حد گرفتار بي اخلاقي شده اند؟ چه رخ داده که بي اخلاقي ها تا اين حد قابل پذيرش شده است؟
بيهوده نيست که بگوييم در ورزش ايران خواه فوتبال و خواه غيرفوتبال هيچ گاه ورزشکاران براي رفتارهاي حرفه اي تربيت نمي شوند و در طول دوره قهرماني خود فقط از نظر فني به آن ها پرداخته مي شود. اين يک خلا بزرگ و آسيب زاست که حالا بيش از گذشته نمود پيدا کرده و قطعا در ادامه بدتر هم خواهد شد. ورزشکاراني که براي جايگاهي تعريف شده تربيت نشده اند و نمي دانند وقتي به قله قهرماني رسيدند بايد چه رفتاري انجام دهند؟ نتيجه اين تربيت نشدن براي اخلاق حرفه اي ورزش مي شود رفتاري که کيانوش رستمي در طول سال هاي اخير انجام داده است!