بازی سرنوشتساز استقلال و محمود فکری
آي اسپورت/ استقلال 4 امتياز تا صدر جدول فاصله دارد. اين اختلاف در 15 بازي باقيمانده به سادگي قابل جبران است، مشروط بر اينکه «شکاف» کوچکي که امروز وجود دارد با از دست دادن امتيازات بيشتر در چند بازي آينده، تبديل به «دره» نشود. محمود فکري در روزهايي که نفت آبادان و سپاهان را به عنوان مدعي بالاي جدولي در کنار تيمش ميديد، ميتوانست فاصله امني با سايرين ايجاد کند اما اين موقعيت با شکست مقابل سايپا و توقف برابر نفت مسجدسليمان از دست رفت. استقلاليها به شدت از تکرار اتفاقات سال گذشته نگران هستند. حتماً به خاطر داريد که در ليگ نوزدهم، استقلال با وجود شروعي بسيار ضعيف، در ميانههاي نيمفصل اول اوج گرفت و در هفته سيزدهم به صدر جدول رسيد اما پس از آن بود که قهر استراماچوني و چند نتيجه نااميدکننده، با بردهاي متوالي پرسپوليس همزمان شد. استقلال پسرفت ميکرد و پرسپوليس بيوقفه جلو ميرفت. تا جايي که در هفته بيست و يکم که ليگ به خاطر شيوع کرونا 4 ماه تعطيل شد، استقلال با يک بازي کمتر 11 امتياز از پرسپوليس عقبتر بود و جبران اين فاصله بسيار زياد، در 9 هفته پاياني عملاً غيرممکن بود.
استقلال براي اينکه در پايان فصل به قهرماني چشم داشته باشد، بايد در نيمفصل دوم کسب 35 امتياز را به عنوان هدف اصلي در نظر بگيرد. در شرايط طبيعي اگر حال تيم خوب باشد، رسيدن به اين حدنصاب رويايي نيست. استقلال در ليگ شانزدهم با عليرضا منصوريان در نيمفصل دوم با 11 برد، 2 مساوي و 2 شکست صاحب 35 امتياز شد و يک سال بعد با وينفرد شفر در همين مقطع از فصل 10 برد، 4 مساوي و يک شکست به دست آورد و 34 امتياز گرفت. با اين حال، هيچکدام از نيمفصلهاي طلايي به قهرماني ختم نشد چرا که در آغاز فصل، آنقدر امتياز از دست رفته بود که جبران فاصله با صدر جدول غيرممکن بود.
اما امسال به رغم همه فرصتسوزيها و لغزشهاي بيدليل در نيمفصل اول، هنوز ميتوان به آبيها اميدوار بود و جبران فاصله با صدر «مأموريت غيرممکن» نيست. استقلال با پتانسيلي که داشت، ميتوانست دور برگشت ليگ را با صدرنشيني آغاز کند اما حالا که اينگونه نشده، ديگر فرصتي براي اشتباه کردن نيست. تيمي که در نيمفصل دوم 35 امتياز بخواهد، چارهاي جز بردن مس رفسنجان در بازي فردا ندارد.
اين آغاز يک راه طولاني است که هنوز مشخص نيست فکري و دستيارانش تا کجا حمايت ميشوند. اين روزها شرايط به گونهاي است که کادر فني استقلال حمايت بيقيد و شرط مديران را پشت سر خود نميبينند و همين «استرس برکناري» ميتواند کارکردي معکوس داشته باشد و به جاي آنکه ايجاد انگيزه کند، روح و روان تيم را دستخوش مخاطره کند. بازگشت مهرههاي ناراضي به تمرين، اگرچه ميتواند به بازگشت استقلال به دوران آرامش تعبير شود اما کيست که نداند همچنان دلخوريها و نارضايتيهايي وجود دارد.
فوتبال البته قواعد خاص خودش را دارد؛ گاهي دو برد پياپي همه مشکلات و کمبودها را چنان کمرنگ ميکند که گويي از روز اول هيچ مشکلي وجود نداشته. محمود فکري هم در 6 روز پيش رو، در چنين موقعيتي است. او اگر مس رفسنجان و فولاد را شکست دهد، بسياري از انتقادات را خاموش کرده و به راهش در استقلال ادامه خواهد داد. بازي فردا نه فقط براي استقلال که براي محمود فکري هم روز سرنوشتسازي است.
ايران ورزشي