رقیب فنلاندی آیفون به سرانجام نرسید
ديجياتو/ گوشي هاي سيمبين نوکيا اغلب به عنوان قربانيان همکاري با مايکروسافت در نظر گرفته مي شوند اما واقعيت اين است که سيمبين قبل از آن مرده بود. پيش از آنکه دوران همکاري ناموفق اين دو شرکت کليد بخورد، سيستم عامل جديدي به نام MeeGo معرفي شد اما در دوران کوتاهش فقط به دو موبايل راه يافت که يکي از آنها هم هرگز عرضه نشد. در کانال آيتي و ™CanaleIT هم کلي عکس و ويدئوي دسته اول و جذاب داريم پس از روي آوردن نوکيا به ويندوز توسعه OS هاي مبتني بر سيمبين و لينوکس متوقف شد و حتي MeeGo هم که فقط در گوشي N9 به کار رفته بود کنار گذاشته شد. شجره نامه MeeGo کمي پيچيده است اما آنرا مي توان فرزند Maemo نوکيا و Moblin اينتل حساب کرد. Moblin توزيع مبتني بر موبايل لينوکس بود که اينتل قصد داشت به عنوان جايگزين ويندوز XP و 7 روي نوتبوک ها بياورد. نوکيا N9 با سيستم عاملي که از اساس براي نمايشگر لمسي طراحي شده بود، براي مبارزه با آيفون به بازار آمد. اين گوشي پريميوم و خوش ساخت پاسخي به مراتب قوي تر از نوکيا ۵۸۰۰ به آيفون بود و مي توانست آنرا به چالش بکشد. گوشي مورد بحث اولين موبايلي بود که با ۶۴ گيگابايت حافظه داخلي eMMC به بازار آمد و رم يک گيگابايتي آن دو برابر قوي تر از آيفون 4S بود. نمايشگر ۳.۹ اينچي امولد اين گوشي که توسط لايه اي از گوريلا گلس حفاظت مي شد، حتي امروز هم قابل قبول محسوب مي شود. همانطور که در ويديو مي بينيد حتي باز کردن ۱۵ اپليکيشن روي کارايي پردازنده يک گيگاهرتزي تاثيري نگذاشته و از هنگ خبري نيست آن هم در حالي که پرچمدارهاي ۲ هسته اي ۲۰۱۱ از اين لحاظ کم مي آوردند. در پنل جلويي خبري از کليد فيزيکي نبود و همه کارها با فرامين لمسي انجام مي شد، براي مثال سوايپ روي صفحه اپ را به پس زمينه فرستاده و صفحه خانگي را باز مي کرد. با يک سوايپ ديگر سوييچر اپ ها به نمايش در مي آمد و با لمس استاتوس بار کليدهاي تغيير وضعيت واي فاي، بلوتوث و تنظيمات صدا باز مي شد. ديگر نکته جالب اين است که سيستم عامل هر تب مرورگر را به عنوان اپي جدا در نظر مي گيرد؛ رويه اي که چند سال بعد به مرورگر کروم اندرويد هم آمد. در مجموع مي توان گفت نوکيا N9 موبايلي جلوتر از زمان خودش بود اما در نهايت راه به جايي نبرد و نوادگان لومياي آن هم يکي پس از ديگري توسط آيفون و پرچمدارهاي اندرويدي به زير کشيده شدند.