بدترین ویندوز در طول تاریخ کدام است؟
گجت نيوز/دون شک برخي نسخههاي عرضه شده از سيستم عامل Windows مورد انتقاد بسياري از کاربران قرار گرفتهاند، اما به نظر شما بدترين ويندوز ساخته شده توسط مايکروسافت کدام است؟
امروزه تقريبا همه افراد با پلتفرم رايانه شخصي و سيستم عامل ويندوز در آن آشنايي دارند؛ مگر اينکه از کاربران هميشگي سيستمهاي مک از شرکت اپل بوده و هرگز به سمت رايانههاي معمولي نرفته باشيد. با اين حال ويندوز همان چيزي است که پلتفرم رايانه شخصي را به عنوان يک رابط کاربري در اختيار افراد قرار ميدهد، اما نکته قابل توجه اينجاست که اين رابط در ورژنهاي مختلف تا چه حدي نقش خود را به خوبي ايفا کرده است؟
بدترين نسخههاي ويندوز
چنان که به نظر ميرسد، در حال حاضر Windows 10 بهترين مدل عرضه شده از بين تمامي نسخههاي حاضر بوده و قابليتهايي را ارائه ميکند که همگي لازمه يک سيستم عامل مدرن هستند و در آينده نزديک با نسخه ۱۰ ايکس بهروز رساني خواهد شد. با اين حال در ادامه اين مطلب، به سراغ بدترين نسخههاي منتشر شده از سيستم عامل ويندوز طي دو دهه گذشته خواهيم رفت تا ببينيم که کدام يک از آنها به بيشترين حد ممکن و چرا مورد انتقاد قرار گرفتهاند.
ويندوز ME
اين نسخه از ويندوز که نام کامل آن Windows Millennium Edition است، درواقع آخرين نسخه در سري ۹X بود که در سال ۲۰۰۰ عرضه شد. با اين وجود مشکلات حاضر در اين سيستم عامل باعث شدند تا کابران از آن به عنوان يک اشتباه بزرگ ياد کنند.
تاريخچه
همانطور که گفته شد، نسخه اصلي ويندوز ME در اوايل سال ۲۰۰۰ براي خريد در دسترس کاربران قرار گرفته بود؛ زماني که ويندوز XP هنوز در حال طراحي و همچنين چند سال از انتشار ويندوز ۹۸ گذشته و به عنوان سيستم عامل اکثر رايانههاي شخصي مورد استفاده قرار ميگرفت. با اين وجود، شرکت مايکروسافت نسخه ME را پس از ۹۸ و براي استفاده در ادارهها عرضه کرد.
با اين حال عجله مايکروسافت براي طراحي يک سيستم عامل جامع براي امور اداري، باعث شد تا ويندوز ME يک پل ارتباطي عجيب را به سمت نسخه XP بسازد و پس از رسيدن به آن، خراب شود. به نحوي که هنگام عرضه Windows ME به عنوان بدترين ويندوز در سال ۲۰۰۰، بلافاصله يک سال پس از آن نسخه XP عرضه شد و به کلي نسخه ME را از صفحه رايانهها براي استفادههاي شخصي و اداري پاک کرد؛ تا حدي که حتي در سال ۲۰۱۴ هنوز هم ويندوز XP مورد استقبال کاربران قرار ميگرفت.
چرا ويندوز ME انقدر بد بود؟
از نظر نرمافزاري، ويندوز ME درواقع همان نسخه ۹۸ بود که سعي داشت تا چند ويژگي تازه را ارائه کند. با اين حال برخي از اين ويژگيها مانند System Restore به حدي باگ داشتند که عملا ميتوان گفت بياستفاده شده بودند. همچنين قابليتي مانند حالت DOS نيز از اين نسخه از ويندوز پاک شده بود که به کاربر اجازه نميداد تا برنامههاي قديمي را نصب کند.
به علاوه، از بزرگترين نقاط ضعف اين سيستم عامل داشتن نسخه اينترنت اکسپلورر (IE) 5.5 بود که در آن زمان چندان مورد استقبال کاربران قرار نميگرفت. همچنين لازم به ذکر است که مرورگرهاي زيادي در آن سالها در دسترس کاربران نبود و در صورت نصب ويندوز ME، مجبور به استفاده از بدترين مرورگر روي بدترين سيستم عامل بودند!
در آخر نيز لازم به ذکر است که جداي از باگهاي بسيار در قابليتهاي اضافه شده، ويندوز ME در قدرت اجرايي نيز کاربران را دچار مشکلات بسياري ميکرد و سرعت پردازش بسيار پايين و بيکيفيتي را ارائه ميداد. به نحوي که به گفته برخي از کاربران، حتي تکان دادن موس و جابهجا کردن نشانگر آن خود باعث ميشد تا ويندوز دچار اختلال شده و ساعتها حتي با خاموش و روشن کردن سيستم نيز مشکل آن حل نشود.
در مورد اين نسخه از ويندوز، ميتوان نتيجه گرفت که عجله مايکروسافت براي ساخت يک پلتفرم اداري بر پايه پوسيده ويندوز ۹۸ باعث شد تا چنين اتفاقاتي رخ دهد و Windows ME عملا يک شکست براي اين شرکت محسوب شود.
ويندوز ويستا (Vista)
کاربراني که در زمان قديم از نسخه ME استفاده نکردهاند، قاعدتا ويندوز ويستا را که در سال ۲۰۰۷ منتشر شده بود به عنوان بدترين ويندوز حاضر در بين تمامي نسخهها ميدانند. با اين وجود درحالي که Vista خود يک ويندوز تمام و کمال مورد نفرت کاربران بود، اما جالب است بدانيد که داستان آن با ويندوز ME متفاوت بوده و مشکلات ديگري را داشت.
درحالي که ويندوز محبوب XP در آن زمان به گزارش بسياري از کاربران با مشکلات امنيتي مواجه شده بود، مايکروسافت سعي کرد تا با عرضه ويندوز ويستا اين مسائل را رفع کند.
آيا ويستا اين مشکل را حل کرد؟
شايد بدترين تغييري که در نسخه جديد ويندوز ايجاد شده بود قابليت User Account Control بود که به دليل همان مسائل امنيتي در نسخه XP به ويستا اضافه شد. درواقع در ويندوز XP اکثر کارها توسط اکانت ادمين انجام ميشد و در صورتي که با اکانت دوم وارد آن ميشديد، عملا کاري را نميتوانستيد که انجام دهيد. به همين دليل، کاربران هميشه با اکانت ادمين کارهاي خود را انجام ميدادند که قاعدتا امن نبود.
با اين حال در نسخه ويستا، براي اينکه همه برنامههاي تحت نطارت ادمين به راحتي اجرا نشوند، قابليت User Account Control اضافه شده بود تا مانع آن شود. اين قابليت که هماکنون نيز در تمامي نسخههاي ويندوز استفاده ميشود، هنگام انجام کارهايي که به اجازه ادمين نياز دارد (مانند نصب برنامهها) به شما هشدار خواهد داد و در صورت تاييد، کار انجام خواهد شد. با اين وجود مشکل اضافه کردن اين قابليت در ماهيت کل آن نبود، بلکه در ويندوز ويستا روي هر چيز که کليک ميکرديد لازم بود تا آن را تاييد کنيد!
به علاوه، همين مورد لازم بود تا بعدها شرکت اپل در تبليغات رايانههاي مک، ويندوز ويستا و در کل مايکروسافت را مورد تمسخر قرار دهد و کاربران را به سمت خود جذب کند.
مشکلات سازگاري و سختافزار
از نظر شناسايي سختافزار توسط ويندوز ويستا، جالب است بدانيد که اين پلتفرم نياز به يک سيستم بسيار قويتر نسبت به ويندوز XP داشت و بسياري از کاربران براي نصب آن مجبور به ارتقاي گران قيمت سيستمهاي خود شدند.
البته اين مسئله چندان هم تقصير مايکروسافت نبود، بلکه اگر به خاطر داشته باشيد در آن زمان رايانههاي بسياري را با برچسب قابليت پشتيباني از ويندوز ويستا به فروش ميرسيدند که به هيچ وجه با حداقل مشخصات مورد نياز براي اجراي اين پلتفرم سازگاري نداشتند. با اين حساب، خريد اين رايانه توسط کاربران به اميد استفاده از سيستم عامل ويندوز ويستا باعث ميشد تا کند بودن آن هميشه گردن مايکروسافت افتاده و ويندوز ويستا مورد نفرت واقع شود.
به علاوه، به منظور رفع مشکلات ويندوز XP تيم مايکروسافت تلاش کرده بود تا مسائل مربوط به هنگ کردن آن را با رابط کاربري جديد کاهش دهد و از جديدترين درايورها براي اجراي آن استفاده کند. امري که باعث ميشد تا کاربراني که با سيستمهاي قديمي به سرزمين ويستا ميرسيدند، با مشکلات بسياري نظير شناسايي نشدن کارت گرافيک، کارت صدا و يا حتي پردازنده خود مواجه شوند که عملا آنها را از استفاده از رايانه منع ميکرد.
با اين حال تفاوت داستان ويندوز ويستا و ME در اينجاست که نسخه ME باگها و مشکلات فراواني داشت که کاربر را براي استفاده عادي کلافه ميکرد؛ اما در نسخه ويستا، مشکل از عرضه يک پلتفرم جديد پس از گذشت ۶ سال بود و اين امر باعث ميشد تا براي اجراي آن، افراد به سيستمهاي بسيار قويتري نياز داشته باشند. به هر حال تنها دو سال بعد و در ۲۰۰۹ شاهد عرضه ويندوز ۷ بوديم که درواقع همان چيزي که بود که مايکروسافت قصد داشت تا ابتدا در نسخه ويستا اعمال کند.
ويندوز ۸
ويندوز ۸ درواقع يکي از بدترين نسخههاي اين پلتفرم است که در سال ۲۰۱۲ عرضه شده و مشکلات مربوط به آن هنوز هم در ذهن بسياري از کاربران تازه است؛ اما چرا پس از عرضه موفق ويندوز ۷ چنين اشتباهي رخ داد؟
شايد مهمترين عامل که باعث ميشد تا کاربران از استفاده ويندوز ۸ اجتناب کرده و مجددا به نسخه ۷ بازگردند، تغييرات عجيب ظاهري بود که بدون هيچ نيازي در آن اعمال شده بود. اين درحالي بود که ويندوز ۷ تنها سه سال داشت و پس از ويستا، سريعترين و در عين حال سادهترين رابط کاربري را براي استفاده ارائه ميداد که شديدا مورد استقبال کاربران قرار ميگرفت.
منو استارت کجاست؟
با اين وجود مايکروسافت يکبار ديگر تمامي افکار کاربران را درباره محبوبيت نسخه قبلي سيستم عامل ويندوز کنار زده و اينبار در ويندوز ۸ منو استارت را پاک کرد. ويژگي خاصي که از سال ۱۹۹۰ در تمامي نسخههاي ويندوز به عنوان يک ميانبر بينظير در نظر گرفته شده بود.
البته اين تنها ابتداي مشکلات مربوط به ويندوز ۸ بود، چراکه مايکروسافت در اين سيستم عامل جديد بخشي به نام Windows Store را اضافه کرده بود تا يک مکان کلي براي دانلود بازيها و نرمافزارهاي رايانهاي را به وجود آورده باشد. با اين حال ايده اضافه کردن Windows Store چندان هم بد نبود، اما ميتوان گفت که پس از مدتي کار با آن، به بياستفاده بودن اين منو جديد پي برده و برنامههاي خود را طبق روال قبل و از ساير وبسايتها دانلود ميکرديد.
به علاوه برخي قابليتها و برنامههاي اضافه شده به ويندوز ۸ به نحوي در نسخه قبل نيز وجود داشتند و نيازي به وجود آنها و اضافه کردن باگهاي جديد نبود. همچنين ميتوان اظهار کرد که نوآوري موجود در اين ويندوز بر پايه ويندوز ۷ تا حدودي ريشه خود را خراب کرده و سعي داشت تا به جاي رايانههاي عادي، صرفا براي دستگاههاي با صفحه لمسي طراحي شود.
ويندوز ۸ مخصوص صفحه لمسي بود
نصب کردن برنامههاي مختلف در گوشيهاي هوشمند به دليل اينکه استفاده آنها مخصوص گوشي طراحي شده کار بسيار درستي است؛ اما قرار دادن همين برنامهها در رايانه شخصي و ويندوز ۸ درحالي که استفاده اصلي آنها توسط مرورگر و رفتن به وبسايت آنها بود، عملا حرکتي عجيب از سوي مايکروسافت خوانده ميشد که توسط کاربران هيچ استفادهاي را هم نداشت. براي مثال استفاده از برنامه Weather با وجود قطع شدن اتصال و مشکلات بسيار مربوط به آن باعث ميشد تا همان نسخه تحت وب با استفاده از مرورگر براي کاربران به مانند قبل بهترين گزينه باشد.
همچنين اضافه شدن يک منو تنظيمات جديد به نام Settings باعث ميشد تا نوعي دوگانگي در استفاده از ويندوز ۸ به وجود آيد و منو Control Panel ديگر بخش اصلي براي مديريت تمامي تنظيمات رايانه شخصي شما نباشد. همچنين اين دوگانگي برخي اوقات در انجام کارهاي ساده نيز افراد را به منوهاي مختلف و عجيبي وارد ميکرد؛ براي مثال باز کردن يک عکس ساده شما را به برنامه Photos وارد ميکرد که پس از مدتي پردازش و گرفته شدن وقت شما براي ديدن يک تصوير ساده، ممکن بود با پشتيباني نشدن فرمت عکس توسط آن مواجه شويد!
به علاوه، قابليتهايي مانند Charm Bar که تنها توسط کشيدن انگشت در کناره صفحه قابل دسترسي بود، براي افرادي که از موس و کيبورد براي کار با رايانه شخصي خود استفاده ميکردند يک ويژگي بياستفاده تلقي ميشد که کاربران اصلي رايانهها را کنار زده و الويت را به نمايشگرهاي لمسي ميداد. همچنين نقطه ضعف اصلي که باعث ميشد تا ويندوز ۸ يک سيستم عامل کاملا شکست خورده باشد، ناتواني محيط کاربري براي ارتباط با کاربر بود؛ به نحوي که پس از عرضه و نصب آن توسط افراد، حتي خاموش کردن رايانه هم خود به مشکلي تبديل شده بود که افراد براي يادگيري نحوه انجام آن، عبارت «چگونه رايانه خود را در ويندوز ۸ خاموش کنيم» را در مرورگرهاي خود جستجو ميکردند!
به هرحال با ديدن شکست ويندوز ۸ ميتوان نتيجه گرفت که چقدر کار روي يک سيستم عامل مخصوص رايانه شخصي و گجتهاي هوشمند متفاوت است و اينکه هنوز معلوم نيست مايکروسافت هنگام طراحي اين نسخه که امروز در ليست بدترين ويندوز هاي عرضه شده قرار گرفته، چه ايدهاي را در نظر داشته است. البته بعدها نسخه ويندوز ۸.۱ در دسترس کاربران قرار گرفت که مشکلات بسياري را از ويندوز ۸، از جمله بازگشت منو استارت حل ميکرد، اما با اين وجود، هنوز هم نياز بود تا يک نسخه جامع و کاملتر مانند ويندوز ۷ عرضه شود که نتيجه آن، ويندوز ۱۰ است که امروزه مورد استفاده بسياري از کاربران قرار ميگيرد.