پشت پرده قتل عام شیعیان اندونزی

تابناک/ يک روزنامه چاپ اندونزي از فشار شديد عليه شيعيان در اين کشور خبر داد و وهابيت سعودي را پشت پرده ماجرا دانست. به گزارش کيهان، آسيا تايمز در گزارشي نوشت: اقليت شيعه در اندونزي آماج حملات سنگيني قرار دارد. شيعيان اندونزي اعم از مرد، زن و کودک مورد حمله واقع مي شوند، به مدارس آنها آسيب وارد مي شود، روستاهايشان سوزانده مي شود و بسياري هم به قتل مي رسند. قدر مسلم اين است که وهابيت تحت حمايت مالي عربستان در پس تمامي اين حملات قرار دارد. «نائله زکيه» از اساتيد دبيرستان دخترانه در شهر «بانگيل» واقع در شرق جاوه با اظهار نگراني در زمينه امنيت دانش آموزان خود، مي گويد. مسجد وابسته به وهابيون در نزديکي محل کارم، دو بار در هفته برنامه اي براي منحرف جلوه دادن آموزه هاي شيعي و اعلام مباح بودن ريختن خون شيعيان برگزار مي کند و اين برنامه ها را به طور مستقيم از بلندگوهاي خود پخش مي کند. آسيا تايمز مي نويسد: برخي از افراد متأثر از اين تبليغات شيعيان را کافر مي دانند و مي گويند تا زماني که از مذهب خود برنگردند، خشونت عليه آنها هم متوقف نخواهد شد. اين محافل در دسامبر 2011، 300 شيعه را از خانه هايشان در روستاي «نانگ کرنانگ» در جزيره مادورا بيرون راندند و يک مدرسه و عبادتگاه آنها را ويران کردند و مقامات محلي نيز طبق عرف معمول، از مهاجمان جانبداري کردند. در همان زمان «تاج الملوک» از رهبران محلي شيعيان برغم اعتراض هاي مکرر نهادهاي بين المللي حقوق بشر، به اتهام کفرگويي به دو سال زندان محکوم شد. اين گزارش حاکي است: در 26 اوت 2012 نيز حدود 30 شيعه هنگام عزيمت از روستاي نانگ کرنانگ با يورش افراد مسلح به شمشير و قمه روبرو شدند که در اين حمله دو تن حين دفاع از زنان و کودکان کشته شدند. مهاجمان تعدادي از کودکان شيعه را از والدين آنها جدا کردند و ربودند. به نوشته آسيا تايمز، ارعاب عليه شيعيان در جزيره مادورا به حدي است که در حال حاضر آنها از فاش کردن مذهب خود ابا دارند و بسياري نيز اين منطقه را ترک کرده اند. دولت اندونزي به جاي تلاش براي برقراري عدالت، بيشتر به رضايت مهاجمان اهميت مي دهد. سخنان «سوريادارما علي» وزير امور ديني اندونزي جاي هيچ ترديدي در زمينه هواداري اش از مهاجمان باقي نگذاشته است. اين مقام اندونزيايي گفت: «بهترين راه براي جلوگيري از خشونت ورزي، تغيير مذهب شيعيان است.» گروهي از آوارگان شيعه اي که در اردوگاه «سامپانگ» اسکان داده شده و گرفتار نوميدي، گرسنگي و شرايط دشوار بودند، ماه نوامبر فرستاده اي را به پارلمان اندونزي اعزام کردند و ضمن طرح مشکلات خود خواستار بازگشت به زادگاهش شدند. اما فرستاده شيعيان با موجي از اهانت و ناسزا از سوي نمايندگان پارلمان روبرو شد.