استولتنبرگ: آمریکا با اروپا برای خروج از افغانستان مشورت کرد
مهر/ دبيرکل ناتو در مصاحبهاي مدعي شد که آمريکا با متحدان اروپايي اش درباره تصميم خروج از افغانستان رايزني کرده است و بهانههاي فعلي اروپاييها مبني بر عدم مشورت واشنگتن بي اساس است.
به نقل از پوليتيکو، «ينس استولتنبرگ» دبيرکل سازمان پيمان آتلانتيک شمالي موسوم به «ناتو» از پذيرفتن شکايات اروپاييها مبني بر عدم مشورت دولت آمريکا با متحدان خود در مورد تصميم خروج از افغانستان، امتناع کرد.
استولتنبرگ در همين رابطه گفت: شما صداهاي متفاوتي را در اروپا ميشنويد و برخي در مورد عدم مشورت صحبت ميکنند اما من در آن جلسات حضور داشتم. البته آمريکا با متحدان اروپايي مشورت کرد اما در آخر کار، هر کشوري بايد تصميم خود را در مورد استقرار نيروها بگيرد.
پوليتيکو در ادامه اين گزارش مدعي شده است که بسياري از ديپلماتها و رهبران اتحاديه اروپا از عدم مشورتها در قبال خروج از افغانستان شکايت کردهاند، چرا که تصميم خروج از اين کشور، ترس از حمله تروريستي در خاک اروپا و ورود موج احتمالي جديدي از پناهجويان پس از بحران مهاجرت در سال ۲۰۱۵ را برانگيخته است.
اظهارات استولتنبرگ در حالي مطرح ميشود که پيشتر «جوزف بورل» مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا در مصاحبهاي با خبرگزاري فرانسه با اشاره به سقوط کابل به دست طالبان که با خروج شتابان و سراسيمه اتباع کشورهاي مختلف از خاک افغانستان همراه شد، گفته بود که اين تحولات نشان ميدهد اروپا نياز دارد توان و مقدورات نظامي خود را مستقل از آمريکا توسعه دهد.
بورل پيشتر بحران افغانستان را به عنوان زنگ هشداري براي اروپا تعبير کرده بود و گفته بود اين بحران بار ديگر لزوم نيروي دفاعي اروپا و ايجاد نيروي واکنش سريع را يادآوري کرد.
«چارلز ميشل» رئيس شوراي اروپا نيز در سخناني در همين رابطه اعلام کرده بود که تحولات افغانستان نشان داد اروپا بايد بتواند مستقل از آمريکا عمل کند.
ميشل در اين خصوص گفته بود: از ديدگاه من، نياز به رويداد ژئوپوليتيک ديگري نداريم تا بفهميم که اتحاديه اروپا بايد استقلال بيشتري در تصميم گيري و ظرفيت اقدام در سطح جهاني داشته باشد.
لازم به توضيح است که آمريکا پس از ۲۰ سال اشغالگري در افغانستان سرانجام در پايان ماه گذشته ميلادي (آگوست) با خروجي شتابگرانه و غيرمسئولانه از افغانستان خسارتها و لطمات جبران ناپذيري را براي مردم اين کشور به جاي گذاشت، همچنان که بيست سال اشغال نظامياش نيز دستاوردي جز جنگ، خشونت و پس رفت جامعه افغانستان حاصلي در پي نداشته است.