مهمترین اشتباه سیاسی "روحانی" در ۹۷

فرارو/ متن پيش رو در فرارو منتشر شده و انتشار آن در آخرين خبر به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست يک استاد دانشگاه گفت: «مردم انتظار دارند که دولتي که برآمده از راي و نظر آن‌ها است و به واسطه حمايت آن‌ها فردي توانسته در جايگاه رياست جمهوري قرار بگيرد، همواره در کنار مردم باشد.» مهدي مطهرنيا تحليلگر مسائل سياسي طي گفتگو با فرارو در خصوص بزرگترين اشتباه سياسي دولت در سال ۹۷ گفت: «بزرگترين اشتباه از سال ۹۶ آغاز شد و در سال گذشته ادامه پيدا کرد و آن بي توجه‌اي به وعده‌هاي انتخاباتي حسن روحاني در انتخابات رياست جمهور بود. به نظر مي‌‍‌رسد آقاي رئيس جمهور فراموش کرده است که در ايام انتخابات چه وعده‌هاي به مردم دادند. البته ممکن است اقداماتي در همين راستا انجام داده باشد، اما مشکل اينجاست که تا امروز حتي اين اقدامات هم در جامعه انعکاس پيدا نکرده است. يعني به گونه‌اي عمل نشد که مردم بدانند که آقاي روحاني تلاش‌هايي انجام داده است و موانع بر سر راه تحقق وعده‌هاي انتخاباتي چه مواردي بوده‌اند؛ لذا الان شخص رئيس جمهور و تمام کابينه نه صرفا به دليل عدم تحقق وعده‌ها بلکه به دليل عدم تلاش براي رسيدن به اهداف، زير علامت سوال بزرگي قرار دارند.» وي افزود: «البته مردم به نيکي دريافته اند که دولت، چه با رياست جمهوري روحاني و چه شخص ديگري، چندان از قدرت و اثرگذاري لازم برخوردار نيست، اما مردم انتظار دارند که دولتي که برآمده از راي و نظر آن‌ها است و به واسطه حمايت آن‌ها فردي توانسته در جايگاه رياست جمهوري قرار بگيرد، همواره در کنار مردم باشد. يعني مردم انتظار دارند که نشانه‌هايي از تعهد فرد به وعده‌هاي انتخاباتي خود را مشاهده کنند. اين همان مسئله‌اي است که حسن روحاني چه سال ۹۶ و چه سال ۹۷ ناديده گرفت و بدون توجه به آن مسير خود را ادامه داد و اينگونه بزرگترين اشتباه خود را مرتکب شد. يعني صرفا به سمت و سويي حرکت کرد که اصلا مردم انتظار آن را نداشتند.» او در پاسخ به اين سوال که آيا دولت در کنار همه اين مسائل، رويکرد‌هايي را در دستور کار قرار داده که در سال ۹۷ مشکلاتي براي کشور يا قوه مجريه ايجاد کرده باشد، گفت: «دولت طي يک سال گذشته در خصوص ايجاد وحدت ميان آحاد طرفداران خود با مشکلات بسياري مواجه بوده است. اشتباه ديگر حسن روحاني اين بود که گمان کرد که با تحکيم رابطه خود با نهاد‌هاي قدرت مي‌تواند زمينه‌هاي افزايش قدرت خود را در جهت شکل دادن به يک کلوني قدرت، فراهم کند. به اين معني که احساس کرد که نزديک کردن به نهاد‌هاي قدرت به مراتب مفيدتر از تکيه بر نيرو‌هاي اجتماعي است؛ لذا هرچه دولت به حاکميت و نهاد‌هاي غيردولتي نزديکتر مي‌شد، نيرو‌ها و پايگاه اجتماعي خود را از دست داد. اين در حالي بود که ساختار‌هاي فرادولتي هم آنطور که روحاني انتظار داشت او را همراهي نکردند و جايگاهي براي دولت قائل نشدند و حتي چالش‌هايي هم به وجود آوردند.» مطهرنيا در پايان تصريح کرد: «نمونه اين مسئله را هم مي‌توان در استعفاي محمدجواد ظريف در اواخر سال گذشته جستجو کرد. واقعيت اين است که دولت‌ها بايد بدانند که صرفا مي‌توانند بر ملت‌ها تکيه کنند و بدون در نظر داشتن اين مسئله هرگز نمي‌توانند جايگاه خاصي ميان نهاد‌هاي فرادولتي و تاثيرگذار داشته باشند. با همه اين‌ها حالا دولت با چنين وضعيتي وارد سال ۹۸ شده است. سالي که بسيار داغ خواهد بود. زيرا از يک سو با محاصره منطقه‌اي و تلاش قدرت‌هاي خارجي براي تضعيف جمهوري اسلامي شدت پيدا خواهد کرد و از سوي ديگر مشکلات اقتصادي بسيار زياد شده است؛ لذا اين‌ها مي‌توانند راه دولت را بيشتر از اين باريک و حتي مسدود کند. مگر اينکه ساختار‌هاي موجود به دنبال تغيير و بهبود وضعيت کنوني بر بيايند و دولت هم از زمان باقي مانده استفاده کند و سمت و سوي خود را به سمت نيرو‌هاي اجتماعي تغيير دهد.» ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد