عصر ايران/
متن پيش رو در عصر ايران منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست.
يک سال تعهد و وفاداري تهران به برجام، ضربالاجل 60 روزه کاهش تعهدات برجامي، بيتوجهي به تهديدات و لشکرکشيهاي آمريکا، عدم امتيازدهي و عقبنشيني، همه و همه در نهايت به فروکش کردن آتش سرکشيهاي واشنگتن در عهد ترامپ و بازگشت گزينه ديپلماسي به روي ميز مقابل 2 کشور منجر شده است.
احتمال وقوع جنگ نظامي ميان ايران و آمريکا به مرکز مباحثات، رايزنيها و تحليلها در محافل داخلي و خارجي تبديل شده بود که رهبران دو کشور صريحا اعلام کردند قصدي مبني بر آغاز جنگ نظامي ندارند، «بک چنل»ها فعال شدند، رفت و آمدهاي سياسي به تهران، کشورهاي منطقه، غرب آسيا و اروپا پررنگتر شد، يک روز سخن از ميانجگري ميانجي کهنهکار، يعني عمان به ميان آمد و روز ديگر عراق خود را در خط نخست جبهه کاهش تنشها ميان تهران و ينگه دنيا قرار داد، از سويي زمزمههايي نيز درباره ميانجگري سوئيس و آلمان مطرح شد تا قرعه به نام يک گزينه نه چندان نام آشنا اما موجه و معتبر بيفتد.
بازيگران بينالمللي پس از بالاگرفتن تنش ميان تهران و واشنگتن و به ويژه پس از عقبنشيني ايران از تعهداتش در برجام در چارچوپ اين توافق بينالمللي و اعلام ضربالاجل 60 روزه، يکي پس از ديگري به نقشآفريني با هدف کاهش تنشها، حل اختلافات و نزديک کردن اين دو دشمن ديرينه پرداختند اما اين بار فراتر از تصورات، اين ژاپن بود که رداي ميانجگري ميان تهران و واشنگتن را برتن کرد و در نقش متحد آمريکا و يار ديرينه تهران، قرار است پس از 40 سال احتمالا در روزهاي گرم تهران، يخ روابط ايران و آمريکا را آب کند.
«شينزو آبه» نخستوزير 65 ساله ژاپن فردا-چهارشنبه- براي دومين بار در طول حياتش به تهران ميآيد تا همانند پدرش ميانجگري کند؛ آبه که در سال 1362 به همراه پدرش که در آن زمان وزير خارجه ژاپن بود براي ميانجگري ميان ايران و عراق با هدف خاتمه جنگ ميان دو کشور راهي تهران شده بود، امروز اما با پرونده و مسئوليتي سنگينتر عازم تهران ميشود تا شايد بتواند کمک کند گره کوري که در برجام و در
نتيجه خروج آمريکا از اين توافق مهم حاصل شده است، باز شود.
تهران شرط هرگونه مذاکره با کاخ سفيد را بازگشت آمريکا به توافق هستهاي ايران و گروه 1+5 اعلام کرده است، گذارهاي که از ابتدا آن را مطرح کرد و هيچگاه از آن عقبنشيني نکرد، بر اين اساس واشنگتن يا بايد به برجام برگردد و يا شرايط آن را اجرا کند تا بتواند تهران را در مقابل خود بر سر ميز مذاکره بيابد.
واشنگتن اما در مقابل از خود چهرهاي متناقض و بيثبات را به عرصه کشيده است، رئيسجمهور بيزينسمن آمريکا با وجود مخالفت جهاني از برجام خارج شد و شروط 12 گانهاي را براي مذاکره با ايران اعلام کرد، پلني همانند آنچه درباره کرهشمالي رخ داد را براي خود شبيهسازي کرد و هرروز بر تحريمهاي ايران افزود، يک روز جنگ کلامي و رسانهاي راه انداخت و روز ديگر شماره تلفن خود را داد و به تعريف و تمجيد از رهبران ايران پرداخت و گفت که منتظر تماس آنها است و تنها خواستهاش عدم دستيابي ايران به سلاح هستهاي است.
اما سوالي که اينجا مطرح ميشود اين است که آيا ترامپ حاضر است به نقطه آغازين مسيري که در طول يک سال گذشته طي کرده، بازگردد؟
ترامپ تا به امروز در قبال ايران به وعدههاي انتخاباتياش عمل کرده است و از برجام خارج شده و به فشار حداکثري عليه ايران روي آورده است ، اما به نظر ميرسد رسيدن به نقطه مشترک ديپلماتيک ميان دو کشور ايران و آمريکا براي ورود ميانجگران و آغاز مذاکرات هرچند ابتدايي فراتر از انتظارات، بسيار دشوار و نفسگير باشد.
روشن است که نه ايران حاضر به عقب نشيني از يگانه شرط خود براي نشستن پاي ميز مذاکره با واشنگتن است و نه ترامپ حاضر به بازگشت به برجام، از اين رو به نظر ميرسد ماموريت پيش روي شينزو آبه، نخستوزير ژاپن در پرونده ميانجگري ميان ايران و آمريکا يکي از دشوارترين مسئوليتهاي وي در عرصه بينالمللي و چيزي شبيه به معجزه باشد!
بازار