صبح نو/ متن پيش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن در آخرين خبر به معناي تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
يکي از مهمترين رويدادهاي سياسي سال 99 برگزاري انتخابات مجلس يازدهم بود. اين انتخابات در شرايطي برگزار شد که کشور از ابتداي سال جاري با چالشها و بحرانهاي جدي در داخل و خارج کشور مواجه بود. براي انتخابات مجلس، گروهها و جريانهاي سياسي مختلفي به جنب و جوش افتادند.
اصولگرايان که از مدتها پيش در قالب شوراي ائتلاف نيروهاي انقلاب، مشغول تمشيت امورات انتخاباتي خود بودند، در نهايت با يک ليست وارد شدند اما از آن طرف اصلاحطلبان با وجود اينکه از مدتها پيش بر طبل تحريم يا مشارکت مشروط کوبيدند و حتي نظارت شوراي نگهبان را مانع حضور حداکثريشان قلمداد کردند، در هفته پاياني منتهي به دوم اسفند، با تمام قدرت در سراسر کشور و بهخصوص در تهران، با دو ليست اصلي يکي براي حزب کارگزاران سازندگي و ديگري مربوط به ائتلاف هشت حزب اصلاحطلب و نيز چندين و چند ليست منشعب و فرعي، وارد ميدان شدند. با اين حال البته اصلاحطلبان در تعيين نسبتشان با انتخابات دچار دودستگي شدند؛ طيفي از اصلاحطلبان مانند حزب اتحاد ملت خواستار تحريم انتخابات شدند اما طيفي ديگر که کارگزاران سازندگي مهمترين نماينده آن بود، حضور حداکثري را طلب کردند. در نهايت هم در اين سايش، شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان بهعنوان مهمترين نهاد انتخاباتي اين جبهه، به عدم ارائه ليست در تهران رأي داد. مهمترين شعار اصلاحطلبان در آستانه انتخابات، کمافيالسابق تلاش براي جلوگيري از راديکالشدن عرصه مديريتي کشور و بارزترين شعار اصولگرايان، تلاش براي بازگرداندن پارلمان به شأن قبلي خود با هدف واداشتن دولت به کار بيشتر بود.
بالاخره ماراتن سياسي مجلس روز جمعه، دوم اسفندماه برگزار و ساعت 24 همان روز به پايان رسيد. نتايج انتخابات حکايت از آن داشت که اکثريت کرسيهاي پارلمان در اختيار اصولگرايان است و اصلاحطلبان و مستقلين با سهمي اندک در پارلمان بعدي حضور خواهند داشت. براساس اعلام عبدالرضا رحمانيفضلي، وزير کشور، 48 درصد بانوان و 52 درصد آقايان در انتخابات مشارکت داشتند. جزئيات آماري که روز 11 اسفند از سوي وزارت کشور درباره ميزان مشارکت هر استان در انتخابات منتشر شد، حکايت از آن داشت که استان کهگيلويه و بويراحمد بيشترين ميزان مشارکت را با 70.66 درصد به ثبت رسانده و استان تهران هم با 26.24 درصد، کمترين ميزان مشارکت را داشته است. تحليلگران زيادي به چرايي مشارکت پايين در انتخابات مجلس پرداختند. ناکامي دولت و مجلس در عمل به وعدههاي خود و نيز برخي حوادث مهم سياسي و اجتماعي در سال 98، از جمله مهمترين اين دلايل برشمرده شد. اصلاحطلبان که نمايندگان آنها در مجلس دهم، نتوانستند انتظارها را از خود طي چهار سال گذشته برآورده کنند، در متقاعدکردن مخاطبان اجتماعي خود براي حضور پاي صندوقهاي رأي ناکام ماندند. تزلزلشان و مرتبت اجتماعي اصلاحطلبان به حدي بود که محمد خاتمي، رييس دولت اصلاحات نيز در نهايت حاضر نشد مثل سابق، از يکي از ليستهاي انتخاباتي اصلاحطلبان حمايت علني کند؛ هرچند برخي اخبار از حمايت ضمني و پشتپرده او و حسن روحاني، رييسجمهوري بهطور مشترک از ليست حزب کارگزاران سازندگي حکايت داشت. در مقابل اصولگرايان اما به دليل نزديکي شعارهايشان به تشويشهاي ذهني جامعه، موفق شدند اکثريت آراي رأيدهندگان را مال خود کنند.
بازار