اعتماد/ متن پيش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
نامش ميان 4 گزينهاي که خود را به عنوان متقاضي حمايت فراکسيون اکثريت مجلس يازدهم براي رياست پارلمان ثبت کردهاند، نيست اما هم به ايرنا و هم به ايلنا گفته که کانديداي رياست است و قرار هم نيست به نفع کسي کنار برود؛ جالب آنکه به خبرگزاري دولت گفته علاوه بر کانديداتوري براي رياست مجلس از هماکنون کانديداي رياستجمهوري 1400 هم هست؛ فريدون عباسي، معاون محمود احمدينژاد در دولت دهم و رييس سازمان انرژي اتمي دولت مهرورز که حالا از حوزه انتخابيه کازرون و کوهچنار خود را به «بهارستان» رسانده، ميخواهد کانديدايي کساني باشند که بهگفته او «ميخواهند مستقل فکر کنند.» نگاهي شبيه به آنچه احمدينژاد- دستکم در شعار- سعي دارد از خود نشان دهد . عباسي اما ظاهرا فقط از اين حيث که همراه احمدينژاد بوده و عضوي از کابينه رييسجمهوري مهرورز، «احمدينژادي» به حساب نميآيد و دستکم حالا با توجه به تحرکات عجيب و پرشمار رسانهاي که در آستانه آغاز به کار مجلس يازدهم پيش گرفته بايد او را به لحاظ مشي و مرام و رويکرد رسانهاي هم «احمدينژادي» بخوانيم؛ به قول قديميها «بکشم و خوشگلم کن» يا به تفسير امروزيتر و سياسيترش «تخريبم کن اما نگذار از تيتر يک مطبوعات و توجه افکار عمومي دور شوم!» فريدون عباسي که احتمالا خوب ميداند، شانسي براي جانشيني علي لاريجاني در مجلس يازدهم ندارد، خود را کانديداي انتخابات 1400 معرفي کرده است؛ البته اگر در يکي، دو سال آينده اتفاق خاصي نيفتد و مهمتر از حوادث غيرمترقبه، شوراي نگهبان صلاحيت او را همچون ديگر ياران احمدينژاد و البته خود او رد نکند.
اين اظهارات آن هم در شرايطي که برخي ناظران از «آغاز کمپين انتخاباتي احمدينژاد براي رياستجمهوري 1400» سخن ميگويند، محل تامل است. فواد صادقي، روزنامهنگار نزديک به جريان اعتدال ديروز در يادداشتي که در پايگاه خبري انتخاب منتشر شد با بيان اينکه «فراکسيون احمدينژاديها در مجلس، تمام قدرت لابي و رسانهاياش را به کار گرفته تا هزينه محمدباقر قاليباف را براي نشستن بر صندلي رياست بهارستان افزايش دهد» از «بازي دوسر بردي» سخن گفت که بر اين اساس «فراکسيون 50 تا 100 نفره احمدينژاديها» يا بهدنبال «استيضاح رييسجمهوري و درخواست عدم کفايت براي روحاني» خواهد رفت يا «با توجه به مشي رهبر انقلاب در حمايت از دولتهاي مستقر تا اتمام دوره آنها و همراهي قاليباف با اراده نظام» سعي ميکند «ميان مخالفان اجتماعي دولت در بدنه اصولگرايي و اقشار آسيبپذير جامعه براي خود ايجاد محبوبيت و قاليباف و اصولگرايان را به مصلحتطلبي و سازش و عدم شجاعت و قاطعيت برابر دولت متهم کند» تا «حتي در صورت وقوع احتمال ناچيز سقوط دولت در سال آخر، حاميان احمدينژاد او را به عنوان گزينه جايگزيني رياستجمهوري مطرح کنند.» اگر اين فرضيات رسانهاي که البته پيش از اين از سوي بسياري از ديگر ناظران سياست ايراني هم تکرار شده تا حدودي معتبر بدانيم، آنگاه ميتوان فهميد که اظهارات عجيب عباسي که هنوز مجلس يازدهم شروع نشده از کانديداتوري براي پاستور 1400 سخن ميگويد. با اين حال عباسي بهنکته مهمتري اشاره کرده است؛ آنجا که با استفاده از تعبير نامتعارف «دولت اسلامي» به ايلنا گفته است:«به دنبال اين هستيم که اين مجلس، يک دولت اسلامي را پاي کار بياورد»؛ کليدواژهاي عجيب از زبان يک سياستمدار احمدينژادي در آستانه افق 1400.
بازار