ايران ورزشي/ استقلال فصل جاري يک تيم ستاره محور است. تيمي که بيش از برنامه و تاکتيک، به ستارهها دل بسته و استراتژي خود را روي ستارههايش پايهريزي کرده. در استقلال ستارهها اما کم شمارند. در حقيقت تيمي که آندرهآ استراماچوني در ابتداي فصل شکل داد، بيشتر تاکتيک محور بود و بيشتر از اينکه ستاره داشته باشد، يک تيم کامل به شمار ميرفت.
با اين وجود سبک فوتبالي که استقلال استرا بازي ميکرد به اندازهاي کاربردي و هيجانانگيز بود که زمينه بروز و ظهور ستارهها را موجب شده بود. در استقلال استرا همه عناصر در بالاترين کيفيت خود بازي ميکردند و بدل به يک ستاره شده بودند اما در ميان کلوني چشمنواز آبي نقش برخيها بسيار بيشتر بود و بيشتر به چشم ميآمد؛ يکي مثل شيخ دياباته. همو که در خط حمله استقلال مثل الماس ميدرخشيد و به اندازهاي مؤثر و کليدي بازي ميکرد که تيم به او وابستگي پيدا کرد.
شيخ در استقلال آرام آرام بدل به يک مهره محوري شد و علاوه بر تأثير مستقيم روي زوجش در خط حمله آبيها يعني مهدي قايدي، مجموعه تيم را تحت تأثير قرار داد؛ يک سوپراستار تمام عيار، شبيه نقشي که زلاتان در تيمهايش دارد. نتيجه اين رويکرد حرکت روي يک شمشير دولبه است که حالا اين روزها بدل به يک نقطه کور در استقلال شده.
روزهايي که دياباته مصدوم است و لاجرم از ترکيب تيم دور افتاده و جاي خالي او در کلوني آبيها به شدت توي ذوق ميزند. تيمي که بدون دياباته انگار يک چيزي کم دارد و به نظر ميرسد ۱۰ نفره بازي ميکند. فرهاد مجيدي در بازي برابر سايپا کوشيد اين نقيصه را در برخي اوقات با دانشگر پر کند و به او اجازه پيشروي داد تا با فوتبال درگيرانه و قدرت سرزنياش بتواند خلأ دياباته را تا اندازهاي در خط حمله پر کند. نسخهاي که البته بيش و کم تأثيراتي داشت اما براي استقلال هيچکس دياباته نميشود.
*سعيد اقايي
بازار