سال‌هاست که پلیس آمریکا برای کشتن و آزار سیاهان مصونیت دارد

کيهان/ متن پيش رو در کيهان منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست روز 26 مِي مصادف با 6 خرداد اعتراضات ضد نژادپرستيِ کم‌نظير و شايد از برخي جهات بي‌نظيري در سراسر آمريکا آغاز شد، برخي از اين گفتند که اين اعتراضات گسترده که خشونت‌آميز هم شد، بعد از اعتراضاتِ ضد نژادپرستي حدودِ 50 سال پيش در دوران «مارتين لوتر کينگ جونيور»، رهبرِ فقيدِ جنبش حقوق مدني آمريکايي‌هاي آفريقايي‌تبار، سابقه نداشته است. انگيزه اين اعتراضات که کمي ‌پس از آغازش تبديل به شورشي تمام‌عيار و فراگير شد، قتلِ خشونت‌آميز شهروندِ سياه‌پوستِ آمريکايي «جورج فلويد» بود که زير فشار پليس سفيدپوستي که گلوي او را با زانوي خود فشار مي‌داد جان داد. اين اتقاق جلوي دوربين شهرونداني اتفاق افتاد که تصويرِ شهروندِ در حالِ مرگِ سياهپوست و چهرۀ خونسردِ پليسِ سفيدپوست را ضبط مي‌کردند؛ همين تصاوير بود که خون مردم آمريکا را به جوش آورد و آمريکا را به آتش کشيد، تصاويري که بلافاصله به سراسر آمريکا مخابره شد. اين شورش‌ها ابتدا از شهر «مينياپوليس» - محل قتل اين شهروندِ سياه پوست- شروع شد، اما به زودي بيش از 140 شهر در سراسر آمريکا را در نورديد و حتي به کشورهاي ديگري چون کانادا، انگلستان، بلژيک و... رسيد و شهروندان اين کشورها را نيز ياد نژادپرستي در کشور خودشان انداخت. «هنري جيروکس»، انديشمند آمريکايي- کانادايي و استاد دانشگاه مک‌مستر کانادا، سال‌هاست که در حوزه‌هاي مختلف فرهنگي، به ‌ويژه مسائل آمريکا، مطالعه مي‌کند و قلم مي‌زند. او که در حوزه‌هاي مختلفي چون مسائل جوانان و نژادپرستي در آمريکا مي‌نويسد، در مصاحبه‌اي اختصاصي به پرسش‌هاي کيهان پاسخ گفت. ما از او در مورد وقايع اخير آمريکا، يعني قتل شهروند سياه پوست اين کشور، اعتراضات و شورش‌هاي پس از آن، همچنين در مورد نژادپرستي گسترده در آمريکا و ريشه‌هاي آن پرسيديم. همچنين او از دشواري‌هاي درمانِ اين مرض فرهنگي و ساختاري و لزوم از دست ندادن اميد گفت. بايد يادآوري شود که براي روشن‌تر شدن برخي عبارات، توضيحي درآمده که از مترجم است تا خواندن و درک متن به فارسي آسان‌تر شود. چرا نژادپرستي در آمريکا پديده‌اي ادامه‌دار و همواره قابل مشاهده است؟ اگر با ادعايي که در پسِ اين پرسش بود موافق هستيد، بفرماييد آيا راه‌حلي براي اين بيماريِ مزمن و نهادينه وجود دارد؟ آيا تفاوتي بين اعتراضاتِ کنوني با اعتراضاتِ ضد نژادپرستي‌اي که پيشتر در آمريکا رخ داده وجود دارد؟ آيا فکر مي‌کنيد در کشور آمريکا وقوعِ انقلابي واقعي عليه نژادپرستي امري ممکن است؟ اعترضات ضد نژادپرستي اين‌بار بسيار زود راديکال شد؛ چرا؟ چنان‌که‌ اشاره کرديد نژادپرستي در آمريکا پديده‌اي نهادينه است؛ ريشه‌هاي اين پديده چيست؟ نژادپرستيِ سيستماتيک 400 سال است در آمريکا تداوم داشته و نه تنها خشونت، بدبختي و رنج را به مردم سياه پوست و قهوه‌اي پوست تحميل کرده، بلکه امکانِ دموکراسي را نيز کشته است. از برده داري و قوانين صريحاً نژادپرستانۀ جيم کرو تا نژادپرستيِ غيرانسانيِ پنهاني‌تري که با [دونالد] ريگان [رئيس‌جمهور اسبق آمريکا] شروع شد، ريشه‌هاي نژادپرستي که در ميراثِ [فکري و فرهنگي اين کشور باقي است] و نظامِ اقتصاديِ ظالمانه با هم‌ترکيب شده‌اند تا صورتي وحشيانه از فاشيسمِ نئوليبرال را توليد کنند. فلاکتِ اقتصادي، ملي‌گراييِ افراطي، نابرابريِ بومي، فرهنگِ طمع (و حرص)، فردگراييِ غيرقابل کنترل، فروريختنِ نهادهايي که تحصيلات انتقادي را ارتقاء مي‌دهند و به مردم آگاهي مي‌دهند، همه و همه، امروزه با سمِ نفرتِ نژادي ممزوج شده است و به دنبال تصفيۀ نژادي و [سوء]استفاده از نظامِ حقوقِ کيفري براي حبس، زنداني کردن و توقيف مردمِ رنگين پوست است. آمريکا يک تجربۀ شکست‌خورده است، اما اميد از هيچ مبارزه‌اي دور نيست [و بايد علي‌رغم شکست‌هاي پيشين به آينده اميدوار بود]. آمريکا به نگاهي نياز دارد که ريشه‌اش در تعهد به شريک کردن همه در قدرت و ثروت باشد و همچنين، پاي در برابريِ معنادار داشته باشد و به فرهنگِ احترام و قائل شدنِ شأن براي همۀ انسان‌‍‌ها پايبند باشد. آن‌چه اين اعتراضات به ما مي‌آموزد اين است که مقاومت ديگر يک جايگزين [در کنار ديگر گزينه‌ها] نيست، بلکه يک ضرورت است.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar