سوال به نیت استیضاح
اعتماد/ متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
مجلس یازدهمی‌ها آن‌طور که انتظار می‌رفت با توپ پُر به میدان آمده‌اند و باز چنانکه پیش‌بینی می‌شد، مگسک سلاح نظارتی پارلمان این روزها از نقطه‌دید پارلمان‌نشینان، «خالِ سیاهی» است که خط عمود «بهارستان» تا «پاستور» را قطع می‌کند؛ حالا مگسک روی خال سیاه قرار گرفته و تنها کافی است سبابه مجلس، ماشه را لمس کند و دولت را هدف قرار دهد.
یک سوال و چند روایت
مجلس یازدهم، هفتم خرداد ماه رسما آغاز به کار کرد و درست یک ماه و دو روز بعد در آخرین روز نخستین هفته تعطیلات پارلمان و واپسین ساعات سرکشی نمایندگان به حوزه‌های انتخابیه، یک عضو هیات‌رییسه در نشست خبری که در اصفهان برگزار شد از نظرسنجی یا به بیانی «رفراندوم درون‌پارلمانی» خبر داد که قرار بود تعیین کند، نمایندگان بهتر است رییس‌جمهوری مملکت را به صحن بکشانند و از او درباره وضع و حال کشور سوال کنند یا اینکه کار از اینها گذشته و باید مستقیما به سمت استیضاحش رفت. نتایج این «رفراندوم درون‌پارلمانی» که به ابتکار حسینعلی حاجی‌دلیگانی، نماینده اصولگرای شاهین‌شهر اصفهان طراحی شده بود البته هرگز اعلام نشد و آخرین پیگیری‌های «اعتماد» در این باره نیز به آنجا رسید که یک مسوول دفتر این عضو اصولگرای هیات‌رییسه با اشاره به ابتلای نابهنگام حاجی‌دلیگانی به کرونا از قطع ارتباط او با دفتر و البته با توجه به عدم حضور در جلسات مجلس، قطع ارتباطش با دیگر نمایندگان خبر داد و گفت که «احتمالا صحبت از استیضاح نباشد؛ چون دیروز نمایندگان بحث طرح سوال را پیگیری کردند.» اشاره‌ای به آنچه دیروز خبر مهم اغلب خبرگزاری‌ها بود و از تقدیم طرح سوال از رییس‌جمهوری آن هم با حدود 200 امضا حکایت داشت. هر چند این تنها یکی از چندین روایت درباره تعداد امضاهای این طرح سوال جنجالی بود. روایتی که خبرگزاری فارس به نقل از علی خضریان، نماینده عضو جبهه پایداری تهران در مجلس منتشر کرد. اما همزمان خبرگزاری تسنیم به نقل از اقبال شاکری، دیگر نماینده اصولگرای پایتخت از عدد 130 به عنوان تعداد امضاهای پای این طرح گزارش داد؛ آن‌هم درحالی که در خبری دیگر به نقل از جبار کوچکی‌نژاد، نماینده نزدیک به جبهه پایداری رشت تعداد امضاهای این طرح سوال را حدود 100 فقره اعلام کرده بود و خبرگزاری مهر به نقل از سیدناصر موسوی‌لارگانی نیز از تعداد 125 امضا پای این طرح سوال خبر داد. روایتی که با توجه به آنکه از قول یکی از طراحان طرح و البته ازجمله اعضای هیات‌رییسه مجلس منتشر شده احتمالا از ادعای دو خبرگزاری اصولگرای دیگر- فارس و تسنیم- به‌خصوص ادعای 200 امضایی که فارس به نقل از یک عضو جبهه پایداری و آن هم با قید «حدودا» 200 امضا پیش کشیده، معتبرتر است و بیش از اخبار دیگر قابل اعتنا.
بماند که به جریان افتادن طرح سوال از رییس‌جمهوری، مستند به مواد ۲۱۰ و ۲۱۱ آیین‌نامه داخلی مجلس، طرح سوال از رییس‌جمهوری با امضای 75 نفر از نمایندگان هم محقق خواهد شد و نیازی به عددسازی‌های رسانه‌ای بی‌حساب و کتاب-دست‌کم آن‌طور که درباره تعداد 200 امضای این طرح سوال در یکی از موارد اغراق شده- نیست.
استیضاح کافی نیست، محاکمه کنید!
با این همه اما آنچه حالا چالش اصلی دولت روحانی و شخص رییس‌جمهوری است نه تعداد امضاهای این طرح سوال بلکه رویکرد کلان مجلس یازدهم است؛ رویکردی نه چندان دوستانه که پیش از بحث طرح سوال از رییس‌جمهوری در جریان نخستین حضور محمدجواد ظریف و حسین مدرس‌خیابانی، وزیر امور خارجه و سرپرست وزارت صمت در صحن علنی مجلس و البته هفته‌های پیش‌تر و در جریان حضور یکی، دو دولتمرد اقتصادی همچون فرهاد دژپسند و محمدباقر نوبخت و در ادامه محمدجواد آذری‌جهرمی همچنین مردان فرهنگی دولت یعنی سیدعباس صالحی و فرهاد غلامی، وزرای فرهنگ و علوم حسن روحانی به روشنی دیده شد. به یاد بیاوریم که در همین نشست علنی دیروز مجلس، یکی دیگر از همین نمایندگان معترض به دولت نه تنها به سوال از رییس‌جمهوری و وزیر امور خارجه‌اش قناعت نکرد بلکه از استیضاح روحانی و فراتر از آن «محاکمه» او سخن گفت. محمدتقی نقدعلی، نماینده اصولگرای خمینی‌شهر که پس از استماع سخنان ظریف با اشاره به آیه «اشد علی‌الکفار رحما بینهم» اعلام کرد:«نه فقط آقای ظریف بلکه باید آقای حسن روحانی را به دلیل خیانت‌هایی که به این مملکت کردند به محاکمه بکشند.» او با طرح این ادعا که وزیر امور خارجه «هیچ‌کدام از شرایط رهبری را(در برجام) رعایت نکرده و همراه آقا بالاسرشان گفتند که روز اجرای برجام، همه تحریم‌ها کنار می‌روند»، خطاب به قالیباف گفت:«اینکه بنشینیم حرف‌های
صد تا یک غاز وزرا را بشنویم به جایی نمی‌رسد؛ استیضاح رییس‌جمهوری را کلید بزنید.»
پاسخ به کدام پرسش؟
اما فارغ از اینکه مجلس یازدهمی‌ها به واقع به سوی استیضاح بروند یا به همین طرح سوال از بالاترین مقام اجرایی کشور بسنده کنند، مساله مهم‌تر شاید این باشد که موضوع این تقابل و بازخواست چیست. پرسشی که برای یافتن پاسخ آن باید به سراغ متن طرح سوالی برویم که ظاهرا توسط سیدناصر موسوی‌لارگانی، عضو اصولگرای هیات‌رییسه تدوین شده است. این نماینده مجلس به خبرگزاری فارس گفته که «موضوع از‌هم‌گسیختگی اوضاع بازار مسکن، خودرو و تورم عجیب‌وغریب همچنین افزایش قیمت روزانه طلا و مشکلات ارزی در کشور» انگیزه اصلی او برای کلید زدن این طرح سوال از رییس‌جمهوری بوده است. او معتقد است:«رییس‌جمهوری باید به خاطر این سوءتدبیر در مجلس احضار شده و به وکلای ملت پاسخگو باشد.» بر این اساس متن طرح سوال از رییس‌جمهوری در 5 محور تقدیم هیات‌رییسه شد و حالا روحانی ابتدا در کمیسیون مربوطه سپس درصورت اقناع نشدن نمایندگان متقاضی طرح سوال در صحن علنی پارلمان حاضر شده و پاسخ دهد که اولا «چرا و به چه دلیل قیمت‌های ارز خارجی به سرعت در حال افزایش و ارزش پول ملی در حال کاهش است؟» در ثانی «علت از‌هم‌گسیختگی اوضاع بازار مسکن، خودرو و تورم عجیب‌وغریب چندصد درصدی بازار مسکن چیست و چرا دولت طی 7 سال گذشته هیچ اقدام جدی برای تامین مسکن مردم و کنترل قیمت و کیفیت خودرو انجام نداده است؟» ثالثا رییس‌جمهوری «کجای برجام اشتباه استراتژیک مرتکب شده که امریکا بدون کوچک‌ترین هزینه از این توافق خارج و اروپا هم با پررویی تمام همچنان خواستار اجرای کامل برجام از سوی ایران است؛ بدون آنکه خود به تعهداتش عمل کند،حتی در حد عملیاتی کردن طرح حقیرانه اینستکس.» نمایندگان متقاضی سوال از رییس‌جمهوری همچنین معتقدند با توجه به آنکه «قرار شد دولت به خاطر مشکلات ناشی از بیماری کرونا به واحدهای تولیدی و بخش‌های آسیب‌دیده وام اعطا کرده و کمک کند اما صدای اعتراض همه بخش‌ها بلند است» روحانی باید به آنها توضیح دهد که «دولت در این زمینه چه کاری کرده و چقدر کمک کرده است؟» آنها همچنین می‌خواهند بدانند که «از فروردین ماه 97 که قیمت دلار دولتی ۴ هزار و ۲۰۰ تومان اعلام شد تا امروز چند میلیارد دلار به این قیمت عرضه شده؟» و این دلارهای دولتی «به چه کسانی داده شده و سرنوشت این دلارها چه شده و چه تاثیری بر کنترل تورم داشته است؟»
تناقض به سبک اصولگرایان
جلال میرزایی که حالا دیگر نماینده مجلس نیست اما تا همین چند ماه پیش باتوجه به ریاست بر کمیته سیاسی فراکسیون امید و البته عضویت در کمیسیون انرژی مجلس دهم ازجمله نمایندگان موثر پارلمان بود، نگاهی یک سر متفاوت به این غائله دارد. این نماینده پیشین مجلس به «اعتماد» گفته: «جریانی که قدرت را در مجلس به دست گرفته از زمان انتخابات ریاست‌جمهوری در اردیبهشت ماه 96 تا اسفند ماه 98 که موفق به تصاحب اکثریت کرسی‌های مجلس شد، تاکید داشتند که دولت ناکارآمد است و اگر مشکل کوچکی پیش می‌آمد نیز سعی می‌کردند با تخریب دولت به نفع خود بهره‌برداری سیاسی کنند. حتی در مقاطعی که شاهد اعمال تحریم‌های یک‌جانبه ایالات‌متحده بودیم در حالی که در مقاطع مشابه در دولت احمدی‌نژاد تاکید داشتند که مردم باید با تحمل و حتی ریاضت‌کشی، اجازه ندهند که دشمن از این فضا سوءاستفاده کند، امروز رویکردی یک سر متفاوت از نگاه دیروزشان پیش گرفته‌اند.»
طعم کدام مدیریت جهادی؟!
رییس کمیته سیاسی فراکسیون امید مجلس دهم همچنین با اشاره به حضور تعداد زیادی از نمایندگان فعلی مجلس در دوره دهم می‌گوید:«نمایندگان دوره یازدهم ابتدا گفتند که طرح‌های اثربخش خواهند آورد و از دولت می‌خواهند که لایحه بیاورند تا خودشان مسائل و مشکلات را مرتفع کنند، اما هر قدر که حضور وزرا در مجلس بیشتر می‌شود و شرایط را توضیح می‌دهند، عصبانی‌تر شده و به جای حرکت به سوی همکاری با دولت، رویکردی تقابلی‌تر نسبت به دولت اتخاذ می‌کنند. در این شرایط پرسش این است که چرا حالا این‌چنین تغییر جهت داده‌اند؟! مگر قرار نبود از طریق قانون‌گذاری، مشکلات را حل کنند. مگر نگفتند که برای نجات کشور برنامه دارند؟! مگر نگفتند که مجلس قرار است، محملی برای بروز تغییرات باشد؟! مگر نگفتند که مردم به‌زودی طعم شیرین مدیریت جهادی و انقلابی را خواهند چشید؟!» رییس کمیته سیاسی فراکسیون امید مجلس دهم گفته است:«اگر چشیدن طعم مدیریت جهادی این است که به جای تشخیص دقیق علت‌ها و مقابله با معلول‌ها این‌چنین به مقابله با دولت بپردازند باید بگوییم که مجلس یازدهم دچار انحراف از وعده‌ها و شعارهایی شده که مطرح کرده بود.» میرزایی معتقد است:«همین رفتارهای خشن به نحوی هم باعث می‌شود که مردم از نمایندگان اصولگرای دوره یازدهم سرخورده شوند و هم نشانه آن است که خود این نمایندگان دچار سرخوردگی و یأس شده‌اند وگرنه این رفتارها، رفتار جریانی نیست که به دنبال اصلاح امور است.»
خبرهای بیشتر درباره ی
٩ نفر در مورد این مطلب نظر داده اند
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
