آیا زبان فارسی ‌بدون شاهنامه از بین می‌رفت؟

ايران/ در اين که فردوسي از ارکان رکين زبان فارسي است، هيچ ترديدي وجود ندارد، اما اين که مي‌گويند اگر فردوسي نبود زبان فارسي نيز وجود نداشت يا از بين مي‌رفت، حرف چندان درستي نيست و جاي بحث دارد. زبان فارسي را به اين سبب «دري» مي‌گويند که «در» به معني جايگاه و پايتخت است و واژه‌هايي مثل دربار هم از همين کلمه مشتق شد‌ه‌اند. در واقع اين زبان، از اواخر دوران ساسانيان زبان رسمي مردم پايتخت و شهرهاي بزرگ ايران بوده و مردم به اين زبان سخن مي‌گفتند و در قرن سوم شعراي ما به همين زبان فارسي دري شعر سروده‌اند و علما و بزرگان و انديشمنداني که به دربار هم راه داشته‌اند از همين زبان براي کتابت آثار خود استفاده کرده‌اند. در دوران صفاريان و سامانيان نيز وضع زبان به همين منوال بوده و اين زبان، پايه و اساس نگارش کتاب‌هاي چهره‌هاي شاخص و البته شاعران و نويسندگان بوده که يکي از آنها نيز حکيم ابوالقاسم فردوسي است. پس اين زبان، زباني نيست که فردوسي آن را اختراع کرده باشد، بلکه زباني رايج در دوران زندگي اين شاعر بزرگ حماسي سرا بوده و فردوسي متن‌هايي از شاهنامه‌ ابومنصوري و... در دست داشته و آنها را به نظم در آورده است. اين يک بعد از واقعيت و پاسخ دادن به اين سؤال است که اغلب از گوشه وکنار مي‌شنويم که آيا اگر فردوسي نبود زبان فارسي از بين مي‌رفت? پاسخ منفي است. زبان فارسي بي‌شاهنامه از بين نمي‌رفت. نکته مهم در متن فردوسي و شاهکاري است که او خلق کرده؛ هنر بزرگ اين مرد بزرگ در ثبت خلاقانه و هنري شاهنامه است که اين اثر را به‌عنوان کتاب ملي ايرانيان براي هميشه تاريخ به ثبت رسانده است. از يک طرف شاهنامه راوي فرهنگ و تاريخ اساطيري، سياسي و پهلواني ما از دوران قبل از اسلام به‌صورت نظمي بي‌بديل است و از طرف ديگر هنرمندي بزرگ فردوسي در آفرينش اين اثر در قالب شعر است. چه پيش و چه پس از فردوسي شاعران ديگري هم اين منابع را در اختيار داشته‌اند اما هرگز نتوانستند اثري همسنگ شاهنامه خلق کنند. تمام شاعران و نويسندگان بزرگ ما شاهنامه را خوانده‌اند و تحت نفوذ آن بوده‌اند و اين فردوسي است که با استفاده از زبان رايج مردم زمانه خود به ساده‌ترين نحو تاريخ ايران را روايت کرده است. اتفاقاً بايد گفت در شاهنامه فردوسي واژه‌اي نيست که دست‌پروده فردوسي باشد يا از واژه‌هاي منسوخ شده آن زماني استفاده کرده تا در طول تاريخ بماند. همان‌طور که مطرح شد فردوسي تنها از زبان رايج زمان خود سود برد و برخي از اين واژگان در طول تاريخ و پس از نگارش شاهنامه منسوخ شده‌اند. در نهايت بايد گفت که همه شاعران بزرگ ما به غناي زبان فارسي کمک کرده‌اند علي‌الخصوص سعدي که بسياري از سطرها و بيت و مصرع‌هايي که در شعر و نثرش نوشت در زبان مردم ضرب‌المثل شد. فردوسي شاعر حماسه‌سراي بزرگ جهاني ماست که بسياري او را با هومر مقايسه مي‌کنند و برخي او را از هومر بزرگ‌تر و برخي کوچک‌تر مي‌دانند با اين‌همه، او از مهم‌ترين و شاخص‌ترين شاعران حماسي‌سراي جهان است. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در آي گپ https://igap.net/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar