صوت/ مثنوی خوانی- قسمت سیام- بیان توکل و ترک جهد گفتن

آخرين خبر/ مثنوي خواني يکي از مواردي که افراد عاشق ادبيات پارسي اوقات فراغت خود را به آن اختصاص مي دهند. مثنوي معنوي از گنجينه آثار قديمي است که هنوز هم انسان ها به دنبال مطالعه آن هستند. اما شايد درک آن براي تمام افراد آسان نباشد. در اين پادکست علي عرفانيان با خوانش اشعار مولوي و توضيح آن ها اين کار را براي ما ساده تر کرده است.
مثنوي معنوي، اثر گرانسنگ محمد جلال الدين بلخي، شاعر و عارف پارسي گوست. اين کتاب از ۲۶۰۰۰ بيت و شش دفتر تشکيل شده است و يکي از برترين کتابهاي ادبيات عرفاني کهن فارسي و حکمت ايراني پس از اسلام است. اين کتاب در قالب شعري مثنوي سروده شده است که در واقع عنوان کتاب نيز ميباشد
اشعار مولوي به قدري جهان شمول است که ترجمه آن در ساير کشورها بسيار مورد استقبال قرار گرفته است به طوري که براي چند سال پياپي ديوان اشعار مولانا در صدر جدول پرفروشترين کتابهاي شعر در آمريکا قرار گرفت و اين شاعر ايراني بالاتر از شعراي نامي ادبيات انگليسي مانند شکسپير و بليک قرار گرفته است.
قسمت سيام ابيات 900 تا 947
طايفهٔ نخچير در وادي خوش
بودشان از شير دايم کشمکش
بس که آن شير از کمين مي در ربود
آن چرا بر جمله ناخوش گشته بود
حيله کردند آمدند ايشان بشير
کز وظيفه ما ترا داريم سير
بعد ازين اندر پي صيدي ميا
تا نگردد تلخ بر ما اين گيا
گفت آري گر وفا بينم نه مکر
مکرها بس ديدهام از زيد و بکر
من هلاک فعل و مکر مردمم
من گزيدهٔ زخم مار و کزدمم
مردم نفس از درونم در کمين
از همه مردم بتر در مکر و کين
گوش من لايلدغ المؤمن شنيد
قول پيغامبر بجان و دل گزيد
جمله گفتند اي حکيم با خبر
الحذر دع ليس يغني عن قدر
در حذر شوريدن شور و شرست
رو توکل کن توکل بهترست
با قضا پنجه مزن اي تند و تيز
تا نگيرد هم قضا با تو ستيز
مرده بايد بود پيش حکم حق
تا نيايد زخم از رب الفلق
...
سازنده علي عرفانيان
اپليکيشن castbox مثنوي خواني