صوت/ مثنوی خوانی- قسمت پنجاه و سوم- وداع کردن طوطی خواجه را و پریدن
آخرين خبر/ مثنوي خواني يکي از مواردي که افراد عاشق ادبيات پارسي اوقات فراغت خود را به آن اختصاص مي دهند. مثنوي معنوي از گنجينه آثار قديمي است که هنوز هم انسان ها به دنبال مطالعه آن هستند. اما شايد درک آن براي تمام افراد آسان نباشد. در اين پادکست علي عرفانيان با خوانش اشعار مولوي و توضيح آن ها اين کار را براي ما ساده تر کرده است.
مثنوي معنوي، اثر گرانسنگ محمد جلال الدين بلخي، شاعر و عارف پارسي گوست. اين کتاب از ۲۶۰۰۰ بيت و شش دفتر تشکيل شده است و يکي از برترين کتابهاي ادبيات عرفاني کهن فارسي و حکمت ايراني پس از اسلام است. اين کتاب در قالب شعري مثنوي سروده شده است که در واقع عنوان کتاب نيز ميباشد.
اشعار مولوي به قدري جهان شمول است که ترجمه آن در ساير کشورها بسيار مورد استقبال قرار گرفته است به طوري که براي چند سال پياپي ديوان اشعار مولانا در صدر جدول پرفروشترين کتابهاي شعر در آمريکا قرار گرفت و اين شاعر ايراني بالاتر از شعراي نامي ادبيات انگليسي مانند شکسپير و بليک قرار گرفته است.
قسمت پنجاه و سوم ابيات 1849 تا 1877
تن قفسشکلست تن شد خار جان
در فريب داخلان و خارجان
اينش گويد من شوم همراز تو
وآنش گويد ني منم انباز تو
اينش گويد نيست چون تو در وجود
در جمال و فضل و در احسان و جود
آنش گويد هر دو عالم آن تست
جمله جانهامان طفيل جان تست
او چو بيند خلق را سرمست خويش
از تکبر ميرود از دست خويش
او نداند که هزاران را چو او
ديو افکندست اندر آب جو
لطف و سالوس جهان خوش لقمهايست
کمترش خور کان پر آتش لقمهايست
آتشش پنهان و ذوقش آشکار
دود او ظاهر شود پايان کار
تو مگو آن مدح را من کي خورم
از طمع ميگويد او پي ميبرم
مادحت گر هجو گويد بر ملا
روزها سوزد دلت زان سوزها
گر چه داني کو ز حرمان گفت آن
کان طمع که داشت از تو شد زيان
آن اثر ميماندت در اندرون
در مديح اين حالتت هست آزمون
آن اثر هم روزها باقي بود
مايهٔ کبر و خداع جان شود
...
علي عرفانيان
اپليکيشن castbox مثنوي خواني
قسمت قبل: