صوت/ مثنوی خوانی- قسمت هفتاد و دوم- گفت و گوی مرد و زن اعرابی

آخرين خبر/ مثنوي خواني يکي از مواردي که افراد عاشق ادبيات پارسي اوقات فراغت خود را به آن اختصاص مي دهند. مثنوي معنوي از گنجينه آثار قديمي است که هنوز هم انسان ها به دنبال مطالعه آن هستند. اما شايد درک آن براي تمام افراد آسان نباشد. در اين پادکست علي عرفانيان با خوانش اشعار مولوي و توضيح آن ها اين کار را براي ما ساده تر کرده است.
مثنوي معنوي، اثر گرانسنگ محمد جلال الدين بلخي، شاعر و عارف پارسي گوست. اين کتاب از ۲۶۰۰۰ بيت و شش دفتر تشکيل شده است و يکي از برترين کتابهاي ادبيات عرفاني کهن فارسي و حکمت ايراني پس از اسلام است. اين کتاب در قالب شعري مثنوي سروده شده است که در واقع عنوان کتاب نيز ميباشد.
اشعار مولوي به قدري جهان شمول است که ترجمه آن در ساير کشورها بسيار مورد استقبال قرار گرفته است به طوري که براي چند سال پياپي ديوان اشعار مولانا در صدر جدول پرفروشترين کتابهاي شعر در آمريکا قرار گرفت و اين شاعر ايراني بالاتر از شعراي نامي ادبيات انگليسي مانند شکسپير و بليک قرار گرفته است.
قسمت هفتاد و دوم ابيات 2684 تا 2743
گفت زن يک آفتابي تافتست
عالمي زو روشنايي يافتست
نايب رحمان خليفهٔ کردگار
شهر بغدادست از وي چون بهار
گر بپيوندي بدان شه شه شوي
سوي هر ادبير تا کي ميروي
همنشيني با شهان چون کيمياست
چون نظرشان کيميايي خود کجاست
چشم احمد بر ابوبکري زده
او ز يک تصديق صديق آمده
گفت من شه را پذيرا چون شوم
بي بهانه سوي او من چون روم
نسبتي بايد مرا يا حيلتي
هيچ پيشه راست شد بيآلتي
همچو مجنوني که بشنيد از يکي
که مرض آمد به ليلي اندکي
گفت آوه بي بهانه چون روم
ور بمانم از عيادت چون شوم
......
علي عرفانيان
اپليکيشن castbox مثنوي خواني
قسمت قبل: