صوت/ مثنوی خوانی- قسمت صد و چهل و دوم- حکایت گریه کودک پیش تابوت پدر که به کجا می برندت
آخرين خبر/ مثنوي خواني يکي از مواردي که افراد عاشق ادبيات پارسي اوقات فراغت خود را به آن اختصاص مي دهند. مثنوي معنوي از گنجينه آثار قديمي است که هنوز هم انسان ها به دنبال مطالعه آن هستند. اما شايد درک آن براي تمام افراد آسان نباشد. در اين پادکست علي عرفانيان با خوانش اشعار مولوي و توضيح آن ها اين کار را براي ما ساده تر کرده است.
مثنوي معنوي، اثر گرانسنگ محمد جلال الدين بلخي، شاعر و عارف پارسي گوست. اين کتاب از ۲۶۰۰۰ بيت و شش دفتر تشکيل شده است و يکي از برترين کتابهاي ادبيات عرفاني کهن فارسي و حکمت ايراني پس از اسلام است. اين کتاب در قالب شعري مثنوي سروده شده است که در واقع عنوان کتاب نيز ميباشد.
اشعار مولوي به قدري جهان شمول است که ترجمه آن در ساير کشورها بسيار مورد استقبال قرار گرفته است به طوري که براي چند سال پياپي ديوان اشعار مولانا در صدر جدول پرفروشترين کتابهاي شعر در آمريکا قرار گرفت و اين شاعر ايراني بالاتر از شعراي نامي ادبيات انگليسي مانند شکسپير و بليک قرار گرفته است.
ابيات 7119 تا 7178
کودکي در پيش تابوت پدر
زار ميناليد و بر ميکوفت سر
کاي پدر آخر کجاات ميبرند
تا ترا در زير خاکي آورند
ميبرندت خانهاي تنگ و زحير
ني درو قالي و نه در وي حصير
ني چراغي در شب و نه روز نان
نه درو بوي طعام و نه نشان
ني درش معمور ني بر بام راه
ني يکي همسايه کو باشد پناه
چشم تو که بوسهگاه خلق بود
چون شود در خانهٔ کور و کبود
خانهٔ بيزينهار و جاي تنگ
که درو نه روي ميماند نه رنگ
.....
علي عرفانيان
اپليکيشن castbox مثنوي خواني
قسمت قبل: