خاطرات سیاسی/ پیشنهاد ترور سلیمانی را من به ترامپ دادم!
آخرین خبر/ «مایک پمپئو» وزیر خارجهی سابق آمریکا و مدیر سابق سیآیای (هر دو در دولت دونالد ترامپ) یکی از ایرانستیزترین سیاستمداران آمریکاست.
پمپئو پس از خروج از دولت آمریکا با تک دورهای شدن ریاستجمهوری ترامپ، اقدام به انتشار کتابی تحت عنوان «هرگز کوتاه نیا: جنگیدن برای آمریکایی که عاشقش هستم» کرد که به تجربیاتش در دوران خدمت در دولت آمریکا پرداخته است...
خاطرات سیاسی/ در حسرت «انقلاب سبز» و ایجاد «کانال امن» برای ارتباط با براندازان داخل!
1402/11/18 - 22:45
قسمت دهم/ پیشنهاد ترور سلیمانی را من به ترامپ دادم
[قاسم سلیمانی] آن مغز متفکر تروریسم، هرگز رفیق نامهبازی من نبود، اما من یک بار برایش نامه نوشتم. محتوای این نامه را ۲ دسامبر ۲۰۱۷ [۱۱ آذر ۱۳۹۶]، زمانی که هنوز مدیر سیآیای بودم، فاش کردم.
در «همایش دفاعی ریگان» در کالیفرنیا، که کنفرانس محبوبی در دنیای امنیت ملی است، به حضار خبر دادم که اخیراً نامهای به قاسم سلیمانی، ژنرال تروریست [فرماندهی] نیروی قدس ایران ارسال کردهام:
« آنچه در آن نامه به او منتقل کردیم این بود که ما او و ایران را مسئول هرگونه حملهای علیه منافع آمریکا در عراق توسط نیروهای تحت کنترل او خواهیم دانست.»
این حرف اگر از زبان یکی از مقامات هر کدام از دولتهای قبلی آمریکا گفته میشد، احتمالاً یک بیانیهی تفهیم مسئولیت بیخاصیت تلقی میشد اما اینبار فرق داشت. من در واقع داشتم یک تحول گسترده در سیاستمان را اعلام میکردم.
قبل از دولت ترامپ، واکنش آمریکا به حملات سلیمانی عبارت بود از کشتن تعدادی از نوچههای او را میکشت.
این کار مطلقاً هیچ هزینهای روی دست سلیمانی نمیگذاشت و او احتمالاً به اینگونه انتقامجوییهای ضعیف آمریکا میخندید.
اما سلیمانی اکنون متوجه شده بود که آن روزها دیگر به پایان رسیدهاند. من حفاظت از آمریکا را وظیفهی خودم میدانستم.
سلیمانی هرگز جواب نامهی من را نداد.
دو سال بعد، ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹ [۸ دی ۱۳۹۸]، اینبار در سمت وزیر خارجهی آمریکا، کنار رئیسجمهور ترامپ در «مار-ئه-لاگو» خانهی مجللش در فلوریدا، نشسته بودم.
وزیر دفاع و رئیس ستاد مشترک ارتش کنارم بودند. برای یک کار مهم به آنجا رفته بودیم:
«آقای رئیسجمهور! یک پیشنهاد برایتان داریم: هدف، ژنرال قاسم سلیمانی است.» تنها چند روز بعد، قرار بود سلیمانی و ایرانیها، نتیجهی تماموکمالِ امتناع ما از مماشات با شرارتهایشان را حس کنند. به جای مماشات، طعم حملهی آمریکایی را میچشیدند...