مقایسه پژو 2008 و سانگ یانگ تیوولی

اسب بخار/ تا همین چند سال پیش، همگان شاسی بلندها و کراس اوورها را به خودروهایی تنومند با ابعاد بزرگ می شناختند که از توانایی حرکت در مسیر های آفرودی برخوردار باشند.
به تدریج، موج محبوبیت شاسی بلندها آنچنان فراگیر شد که برای بسیاری از مشتریان، جنبه فنی و کاربردی این دسته از خودروها کم رنگ ماند. دیگر مشتریان جدید کراس اوورها را نه طبیعت گردها و نه افراد آفرود باز، بلکه بانوان و جوانان متمول تشکیل می دادند. به همین ترتیب، کلاس ها و سایز بندی های جدیدی به دنیای کراس اوورها اضافه شد.

از جدید ترین کلاس های موجود در این سگمنت، کراس اوورهای جمع و جور شهری هستند که در ساختار و اساس، تفاوتی با یک هاچ بک شهری ندارند. در واقع حتی پلت فرم آنها هم متعلق به همین هاچ بک ها است و فقط اندکی رشد ابعادی را تجربه کرده اند. از محبوب ترین خودروهای موجود در این کلاس می توان به نیسان جوک، رنو کپچر، سانگ یانگ تیوولی و پژو ۲۰۰۸ اشاره کرد. برای مقایسه امروز، دو خودرو آخر را رو در روی یکدیگر قرار داده ایم.

طراحی ظاهری
پژو ۲۰۰۸ در حقیقت نمونه کراس اوور پژو ۲۰۸ است. ۲۰۸ میراث دار ۲۰۶ معروف است که به تازگی نسل جدید آن هم معرفی شده است. پژو در زمان تولید نسل اول ۲۰۸، نخستین بار به فکر عرضه نسخه کراس اوور از این مدل افتاد. ۲۰۰۸ در واقع کوچک ترین کراس اوور پژو محسوب می شود. بسیاری از خریداران این خودرو در ایران، در ابتدا با مشاهده تصاویر آن، تصور می کردند که با خودرویی در ابعاد کیا اسپورتیج طرف هستند. اما با ورود ۲۰۰۸ به خیابان ها، بسیاری از آنها شوکه شدند. ۲۰۰۸ فقط اندکی از هاچ بک کوچکی چون پژو ۲۰۶ درشت تر بود! ۲۰۰۸ در نمای جلو، از المان های ثابت طراحی پژو بهره می برد. چشمانی کشیده با ابرویی LED که جلو پنجره ای چند ضلعی با نام لاتین پژو در میان آنها جا خوش کرده است. در قسمت جلویی کاپوت یک برجستگی دیده می شود که ظاهر ۲۰۰۸ را عضلانی تر کرده است. طراحی سپر هم ساده و متناسب است و از قطعات کرومی بر روی آن استفاده کرده اند.

از نمای جانبی می توان فهمید که ۲۰۰۸ ارتفاع زیادی از سطح زمین ندارد. درهای بزرگ خودرو، نوید از راحتی سوار و پیاده شدن سرنشینان می دهند. وجود قطعاتی چون فلاپ های مشکی رنگ روی گلگیرها و رکاب و باربند (ریل سقفی)، جنبه کراس اوور بودن ۲۰۰۸ را پر رنگ تر کرده اند. از جالب ترین نکات طراحی بدنه این خودرو، ارتفاع بیشتر سقف در بخش عقب است که با یک ناهمواری می توان آن را از نمای کناری مشاهده کرد. تزئینات کرومی هم به اندازه کافی و به دور از شلوغ کاری، در قطعات بیرونی استفاده شده اند. آینه های جانبی به شکل پایه دار هستند و قاب کرومی دارند. رینگ های ۲۰۰۸ نیز از نوع آلیاژی ۱۶٫۰ اینچی اند که با طرح دو رنگ برس خورده، تناسب خوبی با ظاهر خودرو دارند.

نمای عقب ۲۰۰۸ را می توان قله اوج طراحی بیرونی این کراس اوور کوچک دانست. چراغ هایی زیبا با گرافیک نئون به شکل سه خط عمودی که در هنگام روشن بودن، زیبایی ۲۰۰۸ را کامل می کنند. طراحی درب پنجم ساده و بی نقص به نظر می رسد. در بالای آن نیز یک اسپویلر کوچک تعبیه شده است که چراغ ترمز سوم را هم در بر می گیرد. از نکات جالب نمای عقب، نوشته ۲۰۰۸ زیر چراغ سمت چپ است که دو صفرش به شکل یک علامت بی نهایت، به یکدیگر چسبیده اند. همچنین با فشردن قسمت داخلی یکی از این صفرها، درب صندوق باز می شود! سپر عقب هم طراحی منحصر به فرد و جذابی دارد! بخش پایینی سپر بی رنگ است و با یک بیرون زدگی بیش از حد طراحی شده است. این طرح افزون بر ایجاد ظاهری خاص، محافظت بهتری هم در تصادفات از عقب به عمل می آورد. یک دیفیوزر و سر اگزوز اسپرت هم در این قسمت دیده می شوند. تنها نقطه ضعف آن، چراغ دنده عقب و مه شکن عقب است که در پایین ترین ارتفاع ممکن نصب شده اند و خارج از دید دیگر خودروها قرار دارند.

دوران طراحی های کمپانی کره ای سانگ یانگ را می توان به دو بخش تقسیم کرد. قبل و بعد از تولید تیوولی! تیوولی، کوچک ترین و استراتژیک ترین محصول سانگ یانگ است که با پیدایش خود، انقلابی در نحوه فعالیت های این برند به وجود آورد. تیوولی اولین محصول سانگ یانگ، بعد از خریداری ماهیندرای هند بود. خودرویی که سانگ یانگ را از دوران طراحی های زشت و زمخت خارج کرد و روحی عامه پسندانه به خودروهای این برند داد. تیوولی از نمای جلو، همان چیزی است که باید باشد. مغرور و تند و تیز! چراغ هایی با گرافیک مشکی و یک جلو پنجره باریک ساده که آنها را به یکدیگر اتصال می دهد. لوگوی زیبای سانگ یانگ هم بر پیشانی آن نقش بسته است. جزئیات طراحی سپر جلو و نحوه قرار گیری پروژکتورها، در نوع خود جالب و متفاوت است.

با این همه، شاید بسیاری طراحی تیوولی از نمای جلو را ساده و معمولی بدانند. در واقعیت هم همین طور است! سانگ یانگ پس از سالها خلق خودروهای عجیب، این بار اندکی محتاط تر عمل کرده است. در نمای کناری، تیوولی نمره بالایی به خود اختصاص می دهد. فرم طراحی پنجره ها و ارتفاع کم آنها، در نگاه اول، نیسان جوک را به ذهن بیننده می آورد. مهم ترین المان نمای جانبی، برجستگی زیاد گلگیر عقب است که در قالب یک خط، همچون آبشاری به پایین سر می خورد. کشیدگی چراغ های عقب هم بر روی همین برجستگی امتداد یافته است. رینگ های ۱۸٫۰ اینچی تیوولی، به مراتب اسپرت تر از رینگ های ۲۰۰۸ به نظر می رسند. در مدل های الیت، سان روف و باربند بر روی سقف به چشم می خورند. اما در مدل های اسپرت خبری از این دو نیست و در عوض، رنگ سقف با بدنه تفاوت دارد، شیشه های عقب دودی هستند و یک اسپویلر نیز به نمای عقب اضافه شده است.

طراحان سانگ یانگ نیز همچون پژو، در نمای عقب تمرکز و خلاقیت بیشتری به خرج داده اند. نمای عقب تیوولی را می توان امضای تیم طراحی در این خودرو دانست. کانون توجهات در نمای عقب تیوولی، چراغ ها هستند که به شکلی خاص و زیبا طراحی شده اند. گرافیک آنها نیز در نوع خود جالب است و با روشن شدن لامپ های ترمز، جلوه متفاوتی پیدا می کنند. درب پنجم ساده است و خطوط خاصی هم بر روی آن دیده نمی شود. اما سپر عقب نیز همچون جلو، با جزئیات جالبی طراحی شده است. دیفیوزر عقب به شکل دو تکه درآمده و دو رفلکتور نیز بر روی آن به چشم می خورند. در قسمت وسط هم یک لامپ مه شکن گنجانده شده است. در مجموع باید طراحی تیوولی را به عنوان اولین حرکت انقلابی در زبان طراحی های این شرکت، قابل تقدیر دانست. چرا که اگر زیبا و دوست داشتنی نبود، قطعا امروز به این تعداد بالا در خیابان های کشورمان دیده نمی شد.

طراحی کابین
پژو در ۲۰۰۸ نیز همچون دیگر محصولاتش، ایده i-Cockpit را در طراحی کابین به کار برده است. پژو معتقد است که این ایده را از کابین هواپیماها الگو برداری کرده است که در آن، صفحه کیلومتر نه در پشت فرمان و بلکه بالاتر از آن نصب می شود، غربیلک فرمان کوچکتر از سایز معمول در دیگر خودروها است و یک نمایشگر لمسی به نسبت بزرگ نیز در دید مستقیم راننده قرار دارد. اگرچه عادت کردن به این طرح زمان بر است، اما ارگونومی بالاتری از خودروهای رقیب را به شما ارائه می دهد. بخش زیادی از کنسول مرکزی با قطعات مشکی پیانویی پوشیده شده است که زیبایی و لوکسی بیشتری به فضای کابین بخشیده اند. از جالب ترین المان های کابین ۲۰۰۸، ترمز دستی این خودرو است که ظاهری شبیه به اهرم های موجود در کابین هواپیما دارد! با توجه به ارتفاع زیاد پنجره ها، آینه های بزرگ و وجود لچکی در قسمت جلو، میدان دید ۲۰۰۸ را می توان عالی دانست. صندلی ها پارچه ای هم راحتی و دربر گیرندگی خوبی دارند. کیفیت مواد مصرف شده در ساخت کابین، به واقع بالاست و پلاستیک های داشبورد هم حس منفی و ارزان بودن نمی دهند.

تیوولی در طراحی داخلی نیز به دنبال جذب جوان ها بوده است. فضای کابین تیوولی شاید به اندازه ۲۰۰۸ خاص و اسپرت نباشد، اما کم و کسری هم ندارد. در واقع بر خلاف پژو که بیشتر بر ارگونومی بالا تاکید داشت، سانگ یانگ به دنبال لوکس تر کردن و عامه پسند جلوه دادن تیوولی است. به همین دلیل، تعداد زیادی دکمه در کابین تیوولی می توان مشاهده کرد. تیوولی برای آن دسته از افرادی مناسب است که انتظار دارند با پرداخت پول، خودرویی پر آپشن دریافت کنند و از شلوغ بودن کابین و تعداد زیاد دکمه ها و سیستم هایی که در اختیار دارند، لذت ببرند. طراحی فرمان، دسته دنده و صفحه کیلومتر تیوولی در مقایسه با ۲۰۰۸، بیشتر به خودروهای رایج بازار شباهت دارد. از نکات جالب و متفاوت طراحی داخلی این خودرو، وجود یک باکس بدون درب در مقابل سرنشین جلو است که فضایی کاربردی برای قرار دادن وسایل دم دستی می تواند باشد. صندلی های تیوولی به روکش های چرمی مزین شده اند و نرم تر از صندلی های ۲۰۰۸ احساس می شوند. کیفیت کابین تیوولی همچون رقیب فرانسوی در سطح قابل قبولی قرار دارد و در دراز مدت می تواند رضایت مالک را برآورده کند.

امکانات رفاهی و ایمنی
ایکاپ پژو ۲۰۰۸ را در نسخه میان رده به بازار ایران آورده است. فهرست امکانات ۲۰۰۸ های تولید ایران اگرچه هم تراز با دیگر محصولات فول آپشن بازار نیست، اما موارد حداقلی را در خود دارد. فرمان الکتریکی، تهویه اتوماتیک دو کاناله، سنسور پارک عقب، دوربین دید عقب، سنسور کاهش باد لاستیک، کروز کنترل، محدود کننده سرعت، برف پاک کن خودکار، راهنمای تعویض لاین، آینه تاشو برقی، سیستم صوتی تصویری با صفحه نمایش ۷٫۰ اینچی و ۶ بلندگو، بلوتوث، سنسور نور، چراغ روشنایی روز، ۶ کیسه ایمنی هوا و سیستم های کنترل پایداری و کنترل هرز گردی مهم ترین آپشن های رفاهی و ایمنی ۲۰۰۸ را تشکیل می دهند. در میان امکانات این خودرو، جای خالی سان روف یا سقف پانورامیک احساس می شود. آپشنی نه چندان کاربردی که برای خریداران ایرانی از اهمیت بالایی برخوردار است.

سانگ یانگ بر خلاف پژو، رمز موفقیت در بازار ایران را می داند. آنها تیوولی را با کامل ترین آپشن های ممکن به بازار ایران فرستاده اند. تیوولی از لحاظ امکانات، در میان خودروهای این کلاس، بی رقیب است. از آپشن های مهم تیوولی می توان به سنسور پارک عقب، دوربین دید عقب، چراغ روشنایی روز، آینه های تاشو برقی، آینه جلو حساس به نور، صندلی های چرمی، گرم کن صندلی های جلو، کروز کنترل، سنسور باران و برف، سیستم ورود بدون کلید، استارتر دکمه ای، فرمان برقی سه حالته، پخش DVD با ۶ بلندگو و ۲ آمپلی فایر، ۶ کیسه ایمنی هوا در ۱۰ نقطه بازشو، پشت سری های فعال شونده در تصادف و سامانه های ضد لغزش و ضد واژگونی اشاره کرد. شاید تنها نقطه ضعف تیوولی در بخش تجهیزات نسبت به ۲۰۰۸، سیستم تهویه آن باشد که بر خلاف تصور، اتوماتیک نیست و از تنظیم دو ناحیه ای هم بی بهره است.

تجربه راندن
شرکت ایکاپ به عنوان جوینت ونچر مشترک ایران خودرو و پژو، در زمان راه اندازی خط تولید ۲۰۰۸ در ایران، قوی ترین پیشرانه گروه پژو – سیتروئن را برای نصب بر روی ۲۰۰۸ های تولید کشورمان انتخاب کرد. ۲۰۰۸ در بیشتر کشورها با پیشرانه EC5 که ارتقا یافته TU5 است، عرضه می شود. عرضه این خودرو با پیشرانه ۱٫۶ لیتری ۱۶۰ اسب بخاری متعلق به پژو ۵۰۸، اقدامی جالب و بی سابقه بود. طبیعی است که وجود چنین پیشرانه قدرتمندی که جایزه بهترین موتور سال را هم برده است و حاصل همکاری PSA و ب ام و به حساب می آید، در کنار گیربکس ۶ دنده اتوماتیک و وزن ۱۲۸۰ کیلوگرمی، شتاب و عملکرد خیره کننده ای را برای ۲۰۰۸ به ارمغان می آورد. ۲۰۰۸ به سامانه کنترل پایداری مجهز است و ارتفاع کم این خودرو از سطح زمین در مقایسه با دیگر رقبا و نقطه ثقل پایین آن نیز، پایداری و چسبندگی قابل قبولی به این کراس اوور کامپکت می بخشند.


پژو ۲۰۰۸ کراس اووری است که تنها به صورت تک دیفرانسیل در بازار های جهانی عرضه می شود. بنابراین نمی توان انتظار توانایی های آفرودی را از آن داشت. در عوض، ۲۰۰۸ خودرویی ایده آل برای استفاده شهری است که در عین داشتن موتوری قدرتمند، مصرف سوختی کمتر از ۷٫۰ لیتر در سیکل ترکیبی دارد. علت این موضوع به استفاده از توربو شارژر نیز باز می گردد که البته در صورت عدم استفاده از بنزین سوپر، مصرف سوخت خودرو تا حد زیادی بالا می رود. هر چند که در هر صورت می توان مصرف واقعی ۲۰۰۸ در ایران را به مراتب بالاتر از اعداد کاتالوگی فرض کرد! سواری ۲۰۰۸ به لطف استفاده از سیستم تعلیق پیشرفته و تایر های فاق بلند، نرم تر از دیگر خودروهای این کلاس است. شاید نقطه عطف ۲۰۰۸ در بحث فنی، همان شتاب ۰ تا ۱۰۰ حدودا ۸٫۵ ثانیه ای آن باشد که می تواند از هر خریدار کم سن و سالی، دل ببرد.

تیوولی دنیای متفاوت با ۲۰۰۸ دارد. سانگ یانگ در این محصول خود به استفاده از پیشرانه تنفس طبیعی قناعت کرده است. در عوض برای تامین جعبه دنده به سراغ شرکت ژاپنی آیسین رفته است تا یک گیربکس ۶ سرعته تیپ ترونیک پیشرفته را از آنها خریداری کند. تیوولی با پیشرانه ۱٫۶ لیتری ۱۲۸ اسب بخاری، در حد انتظارات ظاهر می شود و می تواند شتاب اولیه خوبی را به شما هدیه کند. خبری از لگ یا تاخیر پیشرانه های توربو در تیوولی نیست و به راحتی می توان از شتاب راضی کننده این خودرو لذت برد. هر چند که در درگ ۴۰۰ متر و شتاب گیری ثانویه از پس ۲۰۰۸ بر نمی آید و در نهایت مغلوب این مقایسه می شود. پایداری تیوولی با توجه به برخورداری از سیستم فعال ضد واژگونی (ARP)، افزون بر سیستم کنترل پایداری (ESP)، در سطح راضی کننده ای ارزیابی می گردد.

ذات اسپرت تیوولی با توجه به هدف گذاری سانگ یانگ برای جلب توجه جوانان به این خودرو، سیستم تعلیق به نسبت خشکی را برای آن به وجود آورده است. ارتفاع بیشتر نسبت به ۲۰۰۸ و رینگ های اسپرت بزرگتر هم، نرمی سواری را از تیوولی سلب کرده اند. شاید در این مورد، ۲۰۰۸ بیشتر بتواند نیاز خانواده ها را پاسخگو باشد. چرا که علاوه بر این سواری خشک، تیوولی با کم فرمانی و بیش فرمانی زیادی مواجه است که از تقسیم وزن نادرست آن ریشه می گیرد. میانگین مصرف سوخت تیوولی بر روی کاغذ، اندکی بالاتر از ۲۰۰۸ است. اما فراموش نکنید که به علت عدم وجود توربو شارژر در پیشرانه سانگ یانگ، می توانید با خیالی راحت در هر پمپ بنزینی سوخت گیری کنید و دغدغه استفاده از بنزین با کیفیت را نداشته باشید. چرا که موتورهای تنفس طبیعی در مقایسه با انواع پیشرانه های توربو، حساسیت کمتری به نوع بنزین مصرفی دارند.

پژو ۲۰۰۸
نقاط مثبت: طراحی زیبا، موتور قدرتمند، کیفیت ساخت بالا، هندلینگ مناسب، شبکه خدمات پس از فروش گسترده
نقاط منفی: کمبود برخی امکانات رفاهی
سانگ یانگ تیوولی
نقاط مثبت: طراحی جوان پسند، امکانات رفاهی و ایمنی زیاد، بازار خرید و فروش پر رونق
نقاط منفی: سواری خشک