نگاهی به برخی آپشن های بی مصرف در خودروهای جدید

خودرو بانک/ اگر به سیر تحول صنعت خودروسازی علاقه مند باشید، احتمالا می دانید که پس از گذر از دوران خودروهای اولیه و از نیمه قرن بیستم به بعد، شاهد اضافه شدن آپشن ها و تجهیزاتی کاربردی و مهمی نظیر کولر، بخاری، صندلی های قابل تنظیم، فرمان های تلسکوپی و ....به خودروها بودیم که همگی می توانستند رفاه یا ایمنی سرنشینان را به شکل قابل ملاحظه ای افزایش دهند، اما طی سال های اخیر، نسل تازه ای از آپشن های انتخابی به خودروهای جدید افزوده شده که در بسیازی مواردی کاربرد چندانی ندارند و بیشتر در راستای افزایش هزینه خرید خودروهای نو یا مطرح شدن یک برند در بازار مطرح می شوند. البته شاید برخی از چنین آپشن هایی هنوز به بازار ایران را نیافته باشند یا بخاطر شرایط تحریمی دوسال اخیر، روند ورود چنین آپشن هایی به بازار کند شده باشد، اما به هرحال می توان اشاره کرد که حتی در شرایط بازار ایران نیز، هستند آپشن هایی که کاربرد چندانی ندارند و برعکس وجود آن ها می تواند برای مالک دردسر ساز شود. در این یادداشت قصد داریم تا نگاهی داشته باشیم بر این آپشن ها.

سیستم تعلیق گران و نه چندان کارآمد
وضعیت راه های ایران و ناهمواری جاده ها و خیابان ها دیگر برای همگان روشن است و البته پیشرفته ترین سیستم تعلیق خودروهای مدرن نیز، از مدل های تطبیق پذیر و فعال است که یارای تنظیم شدن و نرم و سفت شدن نسبت به شرایط راه را دارد، اما جالب است بدانید که این آپشن بسیار پیشرفته و گران قیمت در برابر کیفیت راه های ایران به راحتی دچار مشکل می شود و هزینه های چند ده میلیونی را به مالک تحمیل نماید. گفتنی است که این سیستم تعلیق اصولا براساس کمک فنرهای گازی و مجهز به بالشتک های هوا کار می کند و این بخش در برابر ناهمواری های جاده های ایران بسیار حساس است.

جالب است بدانید که طبق وسیعی از خودروهای موجود در کشور از چنین تکنولوژی گران قیمتی بهره می برند که البته می توان ساده ترین و ارزان ترین نمونه را در سیتروئن زانتیا یافت و نسخه های پیشرفته تر همین تکنولوژی در هیوندای جنسیس سدان، پورشه پانامرا، مرسدس بنز اس کلاس دو نسل اخیر، پورشه کاین توربو و...نیز وجود دارد که همگی در کوتاه مدت یا بلند مدت دچار آسیب دیدگی فراوان می شوند، حتی جالب است بدانید که نسل اخیر بی ام و سری هفت نیز علیرغم بهره مندی از پیشرانه چهارسیلندر سبک وزن با چنین ایرادی روبرو می شود و از این رو می توان گفت که به طور کلی این آپشن با وضعیت ایران سازگار نیست.

پارک خودکار پردردسر!
مورد بعدی سیستم پارک خودکار مربوط می شود که دست بر قضا این مورد هم به دلیل فاصله پارک از حاشیه جدول که در خیابان های ایران به درستی رعایت نمی شود، چندان در فضای خیابانی کاربردی ندارد، به عبارت دیگر، در ایران ما خودروها را تا حد ممکن به جدول نزدیک می کنیم و معمولا فاصله مجاز 40 سانتی متر را در شهرهای شلوغ رعایت نمی کنیم، پس استفاده از پارک خودکار نیز نمی تواند چندان مفید فایده باشد، به خصوص که دوربین های این سامانه نیز در تخمین فاصله مناسب برای پارک کردن خودرو چندان بهتر از چشم انسان عمل نمی کنند و به طور کلی یک راننده با مهارت متوسط می تواند بهتر از این سامانه نسبت به پارک خودرو اقدام نماید.

وقتی نگهدارنده بین خطوط گیج می‌شود!
سومین مورد از این دست، تکنولوژی رعایت خطوط حرکت و رعایت فاصله مجاز از خودروهای پیش رو است که این مورد نیز به دلیل غیر استاندارد بودن شرایط جاده های کشورمان و عدم رعایت سایر راننده ها، چندان کاربردی به نظر نمی رسد و اکثریت رانندگان ناچار می شوند تا نسبت به غیر فعال کردن این تکنولوژی اقدام نمایند. چرا که در غیر این صورت باید مواجه شدن با ترمزهای ناگهانی و خطر تصادف خودروهای پشت سر را نیز به لیست ریسک رانندگی در ایران بیافزایند.

گفتنی است که در شرایط خاص آب و هوایی ایران، آپشن های رفاهی مانند سقف شیشه ای پانوراما، تهویه مطبوع با تنظیم چهار منطقه ای و ...نیز معمولا چندان کاربردی نیستند، اما به هرحال بود و نبود این آپشن ها تاثیر زیادی بر قیمت تمام شده خودرو خواهد داشت.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar