نگاهی به برخی آپشن های بی مصرف در خودروهای جدید



خودرو بانک/ اگر به سير تحول صنعت خودروسازي علاقه مند باشيد، احتمالا مي دانيد که پس از گذر از دوران خودروهاي اوليه و از نيمه قرن بيستم به بعد، شاهد اضافه شدن آپشن ها و تجهيزاتي کاربردي و مهمي نظير کولر، بخاري، صندلي هاي قابل تنظيم، فرمان هاي تلسکوپي و ....به خودروها بوديم که همگي مي توانستند رفاه يا ايمني سرنشينان را به شکل قابل ملاحظه اي افزايش دهند، اما طي سال هاي اخير، نسل تازه اي از آپشن هاي انتخابي به خودروهاي جديد افزوده شده که در بسيازي مواردي کاربرد چنداني ندارند و بيشتر در راستاي افزايش هزينه خريد خودروهاي نو يا مطرح شدن يک برند در بازار مطرح مي شوند. البته شايد برخي از چنين آپشن هايي هنوز به بازار ايران را نيافته باشند يا بخاطر شرايط تحريمي دوسال اخير، روند ورود چنين آپشن هايي به بازار کند شده باشد، اما به هرحال مي توان اشاره کرد که حتي در شرايط بازار ايران نيز، هستند آپشن هايي که کاربرد چنداني ندارند و برعکس وجود آن ها مي تواند براي مالک دردسر ساز شود. در اين يادداشت قصد داريم تا نگاهي داشته باشيم بر اين آپشن ها.
سيستم تعليق گران و نه چندان کارآمد
وضعيت راه هاي ايران و ناهمواري جاده ها و خيابان ها ديگر براي همگان روشن است و البته پيشرفته ترين سيستم تعليق خودروهاي مدرن نيز، از مدل هاي تطبيق پذير و فعال است که ياراي تنظيم شدن و نرم و سفت شدن نسبت به شرايط راه را دارد، اما جالب است بدانيد که اين آپشن بسيار پيشرفته و گران قيمت در برابر کيفيت راه هاي ايران به راحتي دچار مشکل مي شود و هزينه هاي چند ده ميليوني را به مالک تحميل نمايد. گفتني است که اين سيستم تعليق اصولا براساس کمک فنرهاي گازي و مجهز به بالشتک هاي هوا کار مي کند و اين بخش در برابر ناهمواري هاي جاده هاي ايران بسيار حساس است.
جالب است بدانيد که طبق وسيعي از خودروهاي موجود در کشور از چنين تکنولوژي گران قيمتي بهره مي برند که البته مي توان ساده ترين و ارزان ترين نمونه را در سيتروئن زانتيا يافت و نسخه هاي پيشرفته تر همين تکنولوژي در هيونداي جنسيس سدان، پورشه پانامرا، مرسدس بنز اس کلاس دو نسل اخير، پورشه کاين توربو و...نيز وجود دارد که همگي در کوتاه مدت يا بلند مدت دچار آسيب ديدگي فراوان مي شوند، حتي جالب است بدانيد که نسل اخير بي ام و سري هفت نيز عليرغم بهره مندي از پيشرانه چهارسيلندر سبک وزن با چنين ايرادي روبرو مي شود و از اين رو مي توان گفت که به طور کلي اين آپشن با وضعيت ايران سازگار نيست.
پارک خودکار پردردسر!
مورد بعدي سيستم پارک خودکار مربوط مي شود که دست بر قضا اين مورد هم به دليل فاصله پارک از حاشيه جدول که در خيابان هاي ايران به درستي رعايت نمي شود، چندان در فضاي خياباني کاربردي ندارد، به عبارت ديگر، در ايران ما خودروها را تا حد ممکن به جدول نزديک مي کنيم و معمولا فاصله مجاز 40 سانتي متر را در شهرهاي شلوغ رعايت نمي کنيم، پس استفاده از پارک خودکار نيز نمي تواند چندان مفيد فايده باشد، به خصوص که دوربين هاي اين سامانه نيز در تخمين فاصله مناسب براي پارک کردن خودرو چندان بهتر از چشم انسان عمل نمي کنند و به طور کلي يک راننده با مهارت متوسط مي تواند بهتر از اين سامانه نسبت به پارک خودرو اقدام نمايد.
وقتي نگهدارنده بين خطوط گيج ميشود!
سومين مورد از اين دست، تکنولوژي رعايت خطوط حرکت و رعايت فاصله مجاز از خودروهاي پيش رو است که اين مورد نيز به دليل غير استاندارد بودن شرايط جاده هاي کشورمان و عدم رعايت ساير راننده ها، چندان کاربردي به نظر نمي رسد و اکثريت رانندگان ناچار مي شوند تا نسبت به غير فعال کردن اين تکنولوژي اقدام نمايند. چرا که در غير اين صورت بايد مواجه شدن با ترمزهاي ناگهاني و خطر تصادف خودروهاي پشت سر را نيز به ليست ريسک رانندگي در ايران بيافزايند.
گفتني است که در شرايط خاص آب و هوايي ايران، آپشن هاي رفاهي مانند سقف شيشه اي پانوراما، تهويه مطبوع با تنظيم چهار منطقه اي و ...نيز معمولا چندان کاربردي نيستند، اما به هرحال بود و نبود اين آپشن ها تاثير زيادي بر قيمت تمام شده خودرو خواهد داشت.