واکنش کیهان به حضور انیمیشن ایرانی در اسکار

کيهان/ گفته شده انيميشن «آخرين داستان»، برداشتي آزاد از داستان ضحاک ماردوش در شاهنامه، اثر ابوالقاسم فردوسي است اما در تيزري که از اين فيلم نمايش داده شده، وفاداري چنداني به شاهنامه فردوسي حتي در سر و شکل شخصيت‌ها هم به چشم نمي‌خورد و کاراکترهاي زن کاملا بي‌حجاب بوده و روابط آزادي در ميان آنها و مردان نشان داده مي‌شود. حتي در عناويني که در تيزر آن به چشم مي‌خورد به جاي برداشتي از شاهنامه (که نام خاص است و بايد در ترجمه انگليسي نيز با همين عنوان بيايد) عبارت «کتاب شاهان» (The Book of Kings) درج شده است. احتمالا قصه و داستان و افسانه‌سرايي براي شاه و شاهان بيشتر از «شاهنامه» به مذاق جشنواره‌هاي آن سوي مرز خوش مي‌آيد. شگفتي اينجاست که بعد از گذشت ۶۰ سال حاکميت شبه‌روشنفکران غرب‌زده، تقريبا يک دهه است در سينماي انيميشن ايران، تحولي شگرف توسط هنرمندان جبهه فرهنگي انقلاب ايجاد شده و در کمال ناباوري و با پشتکار فراوان، براي اولين بار انيميشن‌هاي بلند سينمايي با جذابيت و کشش بالاساخته شدند که نه تنها در سطح بين‌المللي مورد توجه قرار گرفتند که در داخل ايران و حتي کشورهاي منطقه نيز با استقبال بي‌نظيري مواجه شدند. انيميشن‌هايي نظير «شاهزاده روم» که در وب‌سايت معتبر IMDB امتياز بالاي ۸/۱ را از کاربرانش بدست آورد و در فروش داخلي نيز رتبه سوم فيلم‌هاي سال را کسب کرد، همچنين انيميشن‌هاي سه‌بعدي ديگري مثل «فهرست مقدس»، «رهايي از بهشت» ، «نبرد خليج فارس» و بالاخره «فيلشاه» که گوي سبقت فروش داخلي و خارجي را از رقباي پيشين ربود، از آن جمله بودند. اين براي نخستين بار در تاريخ سينماي ايران بود که کودکان براي ديدن يک انيميشن بلند سينمايي جذاب، ذوق مي‌کردند و با علاقه به تماشاي آن مي‌نشستند. اما اين انيميشن‌ها که بنا به اظهارنظر کارشناسان داخلي و خارجي، به لحاظ استاندارد ساختاري در حد توليدات جهاني به‌خصوص کارتون‌هاي آمريکايي بودند، نه از سوي شبه‌روشنفکران و اغلب رسانه‌هاي کشور که در اختيار آنان بود مورد توجه قرار گرفتند، نه از سوي جشنواره‌هاي خارجي مانند «انسي» که در تيول و لابي همين قشر است و البته نه از سوي اسکار. چرا که موضوع و داستان همه آنها واقعي، ديني، اسلامي و انقلابي بود! ماجراي مليکا يا نرجس خاتون در «شاهزاده روم»، داستان سپاه ابرهه و پرندگان ابابيل در «فيلشاه»، قصه قرآني اصحاب اخدود در «فهرست مقدس»، مشابه‌سازي سرگذشت شهيد دکتر چمران با اسطوره‌هاي شاهنامه در «رهايي از بهشت» و مقاومت ايران در مقابل تجاوز آمريکا در «نبرد خليج فارس»، موضوعاتي نبود که به ذائقه محافل سينمايي آمريکايي و اروپايي خوش بيايد و باب ميل شيفتگان داخلي‌شان در ايران باشد! اين در حالي است که پيش از اينها هم بارها اثبات شده، کمترين موضوع قابل اهميت براي اين دسته از محافل سينمايي، از قضا خود «هنر» است! حالا انيميشن دو بعدي «آخرين داستان» با رويکردي باستان‌گرايانه و افسانه‌سرايانه و تصاويري از ايران بدون اسلام، آن‌گونه که نزديک به ۲۰۰ سال از سوي کانون‌هاي معلوم‌الحال غربي القاء شده، در مراحل ابتدايي اسکار ۲۰۲۰ انتخاب شده تا بار ديگر نشان دهد که جامعه به اصطلاح جهاني با ايران اسلامي است. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد