داستان تلخ «سینما چهارباغ»/ زندگی آپاراتچی شیمیایی را روایت کردیم

مهر/ علیرضا منصوری کارگردان مستند «سینما چهارباغ» عنوان کرد که این فیلم روایتگر زندگی اصغر الواری است که جانباز شیمیایی است اما به سینما علاقه دارد.

علیرضا منصوری کارگردان مستند «سینما چهارباغ» که در بخش مستندهای نیمه‌بلند سیزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» قرار دارد، درباره این اثر گفت: این فیلم ۴۸ دقیقه‌ای درباره یک آپاراتچی در سینما چهارباغ اصفهان به نام اصغر الواری است که اتفاقا جانباز شیمیایی جنگ است اما به سینما علاقه دارد. در این فیلم می‌بینیم با تغییر در مدیریت این سینما به‌ناگاه یک جدایی بین اصغر الواری و سینما رخ می‌دهد. او سال‌ها به این حوزه علاقه داشته است در نهایت مجبور می‌شود فضای کاری خود را ترک کند و به همین ترتیب اتفاقات تلخ‌تری برای او رقم می‌خورد.

وی افزود: داستان ساخت «سینما چهارباغ» به این صورت بود که من دنبال یکی از هنرمندان قدیمی سینما و تئاتر اصفهان می‌گشتم که از همبازی‌های رضا ارحام‌صدر بود اما آدرس خاصی از او نداشتم، از همین‌رو به توصیه یکی از دوستانم به سراغ آقای الواری رفتم و اولین برخوردم با او از همین طریق بود. این را هم باید بگویم زمانی که با آقای الواری آشنا شدم هیچ فیلمنامه‌ای نداشتم اما پژوهش‌ها را شروع کردیم، داستان شکل گرفت و در نهایت این مستند را ساختیم.

منصوری با بیان اینکه تمام فیلمبرداری «سینما چهارباغ» در اصفهان اتفاق افتاده است، عنوان کرد: اولین برخوردم با آقای الواری تابستان سال ۹۳ صورت گرفت اما تا سال ۹۷ پروسه تصویربرداری در مقاطع مختلف طول کشید و در نهایت تابستان امسال تدوین «سینما چهارباغ» را انجام دادیم.

این مستندساز توضیح داد: تاکنون این مستند را به برخی از دوستانم نشان داده‌ام و بازخوردهای خوبی گرفته‌ام حتی در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هم نظرات مثبتی درباره این اثر داشتند از همین رو امیدوارم مخاطبان جشنواره هم ارتباط خوبی با «سینما چهارباغ» برقرار کنند.

وی در پایان با اشاره به جشنواره «سینماحقیقت» گفت: یکی از بزرگ‌ترین معضل‌های جشنواره «سینماحقیقت» این است که پخش و اکران محدودی دارد در حالی که تعداد مخاطبان خیلی بیشتر از ظرفیت سالن‌ها هستند. برای مثال من سال گذشته به دلیل صف‌های طولانی نتوانستم بسیاری از فیلم‌ها را ببینیم. باید بپذیریم که سینمای مستند مخاطبان خودش را دارد و باید تمهیدی برای آن بیندشیم. البته امسال در جشنواره بلیت فروشی صورت می‌گیرد اما به هر حال فکر می‌کنم اگر دست اندرکاران جشنواره بتوانند سالن‌های دیگری به جشنواره اضافه کنند، وضعیت بهتر می‌شود ضمن اینکه سال‌های قبل فیلم‌های «سینماحقیقت» همزمان با تهران در شهرهای دیگر هم به نمایش گذاشته می‌شد که به نظرم یک امکان خوب بود از همین رو امیدوارم سال‌های دیگر اتفاقات بهتر بیفتد.