عباس غزالی: سفر در زمان از شگفتی‌های بازیگری است

میزان/ بازیگر «شاهرگ» گفت: در صحنه‌ای که فرخ باید بمب را خنثی کند، باید از قوه تخیلم بهره می‌گرفتم، زیرا من هیچ‌گاه بمب را از نزدیک ندیده بودم. سعی کردم از قوه تخیلم استفاده کنم و خودم را در موقعیت خنثی کردن بمب قرار دهم.
طبق اعلام روابط عمومی سیمافیلم، عباس غزالی را مخاطب تلویزیون با سریال‌های پرمخاطب «رستگاران» و «وضعیت سفید» به خوبی می‌شناسد. او برای حضور در فیلم سینمایی «اعترافات ذهن خطرناک من» کاندیدای دریافت جایزه سیمرغ بلورین بود. غزالی این بار در سریال «شاهرگ» ساخته سید جلال اشکذری و به تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی به ایفای نقش جوانی می‌پردازد که مدتی با گروهک منافقین همکاری داشته و با آشنایی با نیات آن‌ها تلاش می‌کند در جهت خنثی کردن نیات شوم منافقین به همکارانش کمک کند.
غزالی درباره نزدیک شدن به فضای دهه ۶۰ و نقش «فرخ فهیمی» گفت: من خودم متولد سال ۶۳ هستم و طبیعتا از داشته‌های خودم نمی‌توانم برای نزدیک شدن به فضای آن سا‌ل‌ها استفاده کنم؛ از این جهت برای رسیدن به نقش فرخ که جوان بالغی است و باید در دل حوادث و التهابات آن سال‌ها حضور داشته باشد به منابع موجود کتاب و خاطرات افراد از جمله دوستان و آشنایان، آثار مستند، عکس‌های آن دوران و فیلم‌های سینمایی که در این حوزه ساخته شده بود مراجعه کردم و از آن‌ها بهره گرفتم. برای رسیدن به کاراکتر با تمام این اطلاعات به فیلمنامه رجوع کردم که بتوانم بهتر با این نقش آشنا شوم. طبعاْ نشستن پای صحبت خاطرات افراد از آن روز‌های ملتهب برای نزدیک شدن به کاراکتر و خلق شخصیت بسیار موثر است. در کل از هر پتانسیلی که بتواند من را به نقش نزدیک‌تر کند و از خودم دور کند استفاده می‌کنم. تعامل خوبی با تهیه کننده و کارگردان داشتم و درباره فرق و گروهک‌های مختلفی که در دهه ۶۰ فعال بودند تحقیق کردم و از منابعی که در اینترنت بود نیز استفاده کردم.

سفر در زمان از شگفتی‌های بازیگری است
وی ادامه داد: هیچ حرفه‌ای وجود ندارد که شخص بتواند در زمان حال، گذشته و آینده سفر کند و بازیگری این امکان را برای بازیگر فراهم می‌کند که یکی از شگفتی‌های این حرفه است و برای من بسیار جذاب و دوست داشتنی است.
بازیگر نقش «فرخ» درباره دیدن فیلم‌های سینمایی که درباره التهابات دهه شصت ساخته شده است، گفت: فیلم «سیانور» را در جشنواره فیلم فجر دیدم و یکی از آثار موفق در حوزه التهابات دهه ۶۰ است که برایم بسیار جذاب بود و به کارگردانش هم برای کار خوبش تبریک گفتم. بازی‌ها در آن کار بسیار خوب بود و همه اجزاء فیلم از نظر من بسیار خوب بود. فیلم «ماجرای نیمروز» هم از آثار در این حوزه است که من آن فیلم را هم دیدم.

ایجاد تردید بین شک و واقعیت برای مخاطب
غزالی درباره پیچیدگی‌های شخصیت «فرخ فهیمی» و نحوه بازی‌اش در ایجاد سوال برای مخاطب، گفت: فیلمنامه را که می‌خواندم در حین خوانش، رفتار‌های فرخ برایم جذاب بود و تلاش کردم در بازی هم به گونه‌ای ایفای نقش کنم که سوال برای مخاطب ایجاد شود و برای بیننده ایجاد شک و شبهه و ایجاد چالش کند. تلاش کردم به گونه‌ای بازی کنم که مخاطب بین واقعیت و شک دچار تردید شود. طراحی داستان هم بسیار برای ایجاد این شک کمک می‌کند. از ابتدای داستان، فرخ از زندان اوین به دلیل فعالیت در سازمان منافقین خارج می‌شود و در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرد که به دوستانش در خنثی کردن توطئه و رفع موانع کمک می‌کند، اما با رفتارهایش بیننده را گیج می‌کند.

طراحی شناسنامه برای خلق شخصیت
وی درباره نحوه بازی‌اش برای ارائه شخصیت فرخ و فاصله‌گذاری‌هایی که در بازی رعایت کرده است، گفت: برای بازی در هر نقشی یک شناسنامه برای آن طراحی می‌کنم. برای فرخ هم با مشورت کارگردان المان‌هایی را طراحی کردم؛ از جمله این که در ارا‌ئه نقش یک فاصله‌گذاری در ادای دیالوگ‌ها، جملات و گفت‌گو‌ها را رعایت کردم همچنین خودکار، عینک و بازی با چشم در لحظات مختلف و سکوت‌های متفکرانه برای فرخ در نظر گرفتم. در کل تلاش کردم به کمک کارگردان شخصیتی که روی کاغذ خلق شده بود را برای مخاطب قابل باور کنم.

دراماتیزه کردن آثار تاریخ معاصر بسیار مهم است
بازیگر سریال «مادرانه» درباره سختی‌های بازی در سریال‌های تاریخ معاصر نسبت به کار‌های اجتماعی گفت: بازی در هر دو گونه را در کارنامه‌ام دارم؛ بالاخره کار در سریال‌هایی که سندیت تاریخی دارد سخت است. افرادی که آن مقطع زمانی را دیده و تجربه کردند، زنده‌اند و مورد قضاوت بیشتری قرار می‌گیریم، اما در کار اجتماعی هم به همان اندازه در معرض قضاوت هستیم، زیرا قرار است معضلی را به نمایش بگذاریم که ممکن است افراد با آن درگیر باشند و اگر خطا کنیم برای مخاطب قابل باور نمی‌شود و به اصطلاح مخاطب کار را پس می‌زند. در ژانر تاریخ معاصر نگارش فیلمنامه و توجه به تمام زوایا و ارائه اطلاعات درست بسیار اهمیت دارد؛ البته نباید این مهم را از یاد ببریم که برای خلق موقعیت و ارائه قصه نیاز به دراماتیزه کردن وقایع است که اگر در نظر گرفته نشود کار دیگر قصه‌گو نیست و تبدیل به یک اثر مستند خواهد شد.

بهره‌گیری از قوه تخیل
وی درباره بهره‌گیری از قدرت تخیل در ارائه نقش «فرخ» گفت: از قدرت تخیل در ارائه درست شخصیت فرخ استفاده کردم. برای مثال در صحنه‌ای که فرخ باید بمب را خنثی کند، باید از قوه تخیلم بهره می‌گرفتم، زیرا من هیچ‌گاه بمب را از نزدیک ندیده بودم. با علم به این که این بمب کاملا فانتزی است و قدرت تخریب ندارد، اما سعی کردم از قوه تخیلم استفاده کنم و خودم را در موقعیت خنثی کردن بمب قرار دهم. با این جایگزینی ذهنی، دست‌هایم به واقع سر صحنه عرق کرد و نیاز به گریم پیشانی نبود، چون خودم را در موقعیتی قرار داده بودم که به طور طبیعی پیشانی‌ام عرق می‌کرد.

برملا شدن نیت «فرخ»
بازیگر «زمان شوریدگی» درباره فعالیت‌های بازیگری در آینده گفت: ما ۹ ماه مشغول کار در سریال «شاهرگ» بودیم که به تازگی شاید نزدیک به یک هفته است که بازی در این پروژه به پایان رسیده است، زیرا به یک وقفه دو ماهه به دلیل شیوع کرونا برخورد کردیم. به همین دلیل فعلا برنامه‌ای برای آینده در نظر نگرفتم. خدا را شکر با پخش سریال «شاهرگ» شاهد بازخورد خوب از سوی مخاطبان هستم. پیشنهادم به مخاطب این است که سریال را دنبال کنند. «فرخ» دارای پیچیدگی‌هایی است که همچنان با آن روبرو می‌شوند و در آخر از نیت فرخ پرده‌برداری می‌شود. من تمام تلاشم را برای باورپذیر کردن نقش به کار بستم؛ امیدوارم بتوانم جواب اعتماد مخاطب را بدهم و مخاطب از کار من راضی باشد.