روایت بیژن بیژنی از هم سخنی با خسرو سینایی

ايسنا/ بيژن بيژني هنرمند عرصه موسيقي و خوشنويسي در روايت دوستي خود با زنده ياد خسرو سينايي گفته است: «آشنايي با استاد سينايي برايم بسيار دلپذير بود. هر کجا که ميديدمش حرفي براي گفتن داشت. او هنرمند انديشمند و صاحبتفکر بود و ضمنا بيان بسيار شيوايي داشت. وقتي سخن مي گفت هر شنوندهاي را مجذوب مي کرد.»
به گزارش ايسنا، بيژن بيژني، هنرمند عرصه موسيقي و از دوستان و آشنايان زندهياد خسرو سينايي با انتشار ياددداشتي درگذشت اين هنرمند فقيد را تسليت گفت.
متن اين يادداشت به شرح زير است:
«استاد خسرو سينايي کارگردان، مستندساز و موسيقدان پرآوازه ايران از اين جهان رخت بربست. جهاني که سرزمين و مردمانش را دوست ميداشت. اين کارگردان باسابقه به علت عفونت ريه و ابتلا به کرونا شنبه يازدهم مرداد در بيمارستان اميرعلم چشم از اين جهان فروبست.
خسرو سينمايي، هنرمند انديشمند و صاحبتفکر بود و ضمنا بيان بسيار شيوايي داشت. وقتي سخن ميگفت هر شنوندهاي را مجذوب ميکرد. ساز تخصيصياش آکاردئون بود و بسيار زيبا مينواخت.
آشنايي با استاد سينايي برايم بسيار دلپذير بود. هر کجا که ميديدمش حرفي براي گفتن داشت. دو سه سال اخير روزگار کمر او را خم کرده بود و با عصا راه ميرفت. دريغ و درد که شير آهنکوه مردي را در سينماي مستند را از دست داديم.
من به خانواده هنرمندش و همين طور به سينماي ايران تسليت عرض ميکنم. خسرو سينايي کارنامه بسيار درخشاني داشت از جمله ميتوان عروس آتش، هيولاي درون، فرش، اسب، ترکمن، جزيره رنگين، مرثيه گمشده از جمله آثار سينمايي اين هنرمند بود. مشهورترين فيلم سينمايي او عروس آتش بود که جايزه بهترين فيلمنامه در هجدهمين جشنواره فيلم فجر دريافت کرد. سينايي متولد ۲۹ دي ماه ۱۳۱۹ در ساري بود. روحش شاد و يادش گرامي.»
خسرو سينايي که ۱۱ مرداد ماه بر اثر عفونت ريه و ابتلاء به کرونا در بيمارستان درگذشت، يکشنبه (۱۲ مردادماه) در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) در کنار مزار زنده ياد محمد علي کشاورز و با حضور محدود اعضاي خانواده و دوست به خاک سپرده شد.
سينايي حدود يک ماه قبل براي يک عمل جراحي در بيمارستان بستري بود و بعد از مدتي مرخص شد، اما از هفته قبل به دليل مبتلا شدن به کرونا با حال وخيم در بيمارستان بستري بود و سرانجام از دنيا رفت.
اين مستندساز و کارگردان سينما متولد سال ۱۳۱۹ است که فيلسازي خود را از سال ۱۳۴۶ آغاز کرد. او سال ۶۲ مستند «مرثيه گمشده» با روايت مهاجرت هزاران لهستاني به ايران را ساخت که جايزهاي از رييس جمهور کشور لهستان هم گرفت. يکي از مطرح ترين فيلمهاي سينمايي اين کارگردان «عروس آتش» بود که ساال ۷۸ ساخته شد و سيمرغ بلورين بهترين فيلمنامه را در جشنواره فيلم فجر دريافت کرد.
يکي از آخرين مستندهاي خسرو سينايي «جزيره رنگين» بود که سال ۹۳ با محوريت جزيره هرمز و خاکهاي رنگي اين منطقه ساخته شد. او اين فيلم را يک اثر توريستي نميدانست بلکه معتقد بود اين فيلم يک پيشنهاد است که ميتواند تلنگرهاي ظريفي به اذهان بزند تا بدانيم مملکت زيبايي داريم و خوب است آن را بشناسيم تا همه چيز فقط در تهران متمرکز نباشد.
«کوير خون»، «مثل يک قصه»، «گفتوگو با سايه» و «هيولاي درون» از ديگر آثار اين فيلمساز هستند.