شراره رخام: کارگردان‌ها نقش‌های خوب را بین دوستان خود تقسیم می‌کنند

وي در خصوص واکنش مخاطبان به نمايش «قهوه برزيلي» گفت: يکي از خانم‌هاي تماشاگر به من گفت که اين نمايش داستان زندگي من است و دوست من با همسرم ازدواج کرد؛ من هميشه او را به خاطر خيانت نفرين مي‌کردم، ولي با ديدن اين نمايش و بازي شما فهميدم که دوست من هم به نوعي فريب خورده است.

رخام افزود: من ديالوگي در اين نمايش دارم که مي‌گويم «بعد از مدت‌ها عاشق شده و مردي را پيدا کرده بودم که مي‌توانست مرا خوشبخت کند و من بايد بين دوستم و خوشبختي خودم يک نفر را انتخاب مي‌کردم، ولي من مرد روياهايم و خوشبختي خودم را انتخاب کردم». وجوه مختلف اين شخصيت را طوري بازي کردم که زاويه ديد جديدي براي نگاه به همسر دوم خلق شد، گرچه من اين کار را تاييد نمي‌کنم. اما اگر نگاه تک بعدي به موضوع خيانت همسر داشتيم، فقط خشم تماشاگر را شاهد بوديم و خبري از همراهي تماشاگر با نقش من نبود. من نقش زن خيانتکارِ هوس باز را بازي نکردم، بلکه نشان دادم که انسان جايز الخطاست و مدام سر دو راهي قرار ميگيرد.

اين بازيگر اظهار کرد: اين نمايش دومين تجربه همکاري من با سميه مهري است و بابت دعوت شدن به اين کار از او تشکر مي‌کنم. دو بازيگر مرد کار هم در کارشان عالي بودند.در هجده شب اجرا، هر شب ۸۰ درصد بليت فروش مي‌رفت و دوست دارم اين نمايش دوباره در جاي ديگر اجرا شود.

اين بازيگر باسابقه تلويزيون، تئاتر و سينما درباره حضور کمرنگ خود در آثار سينمايي بيان کرد: يک سري از بازيگران با کارگردان، تهيه کننده و نويسنده خاصي صميمي و تيم شده اند. مگر يک سريال و فيلم، چند بازيگر خانم و آقا دارد؟! خب طبيعتا در تيم ۲۰ نفره نقش‌ها را بين خودشان تقسيم مي‌کنند و براي مثال اگر براي بازي در تيمشان از من دعوت کنند، آن خانم ناراحت شود که چرا او را دعوت نکرده اند. واقعيتي است که بايد پذيرفت و اين نه جاي شکايت، نه دلخوري و اعتراض دارد. انتخاب تو بايد اين باشد که تو هم گروه خودت را تشکيل دهي و زندگيت را بکني، حداقل با انتخاب خودت خوشحال باشي. وي ادامه داد: يک ضرب المثل امريکايي هست که مي‌گويد " زندگي کن و بگذار که ديگران هم زندگي کنند" ديگران هم زندگي خود را از زاويه ديد خود مي‌کنند و من هم ازين بابت ناراضي نيستم. خيلي از مردم به من دايرکت مي‌دهند که خانم رخام چرا کم پيدا هستيد و ابراز دل تنگي مي‌کنند. اين که من در سينما يا سريالها نقشي بازي نمي‌کنم دليل بر نابازيگري و ممنوعيت من نيست، بلکه فقط هنوز به من نوبت نقش نرسيده است و بالاخره در ميان اين همه سريال، نمايش خانگي و ... نوبت من هم مي‌رسد که اگر اين گونه شد خدا رو شکر و اگر هم نشد باز هم خدا رو شکر.

رخام همچنين درباره ادعاي شهين تسليمي، بازيگر زن تلويزيون مبني بر اينکه کارگردانان سينما از بازيگر زن آرايش غليظ مي‌خواهند و در تلويزيون اين گونه نيست، پاسخ داد: چون کارگردان ناخداي کشتي است، در حال به تصوير کشيدن است و طبيعتا بخشي از دنياي تصوير، چهره بازيگر است و هميشه در دنياي تصوير بدين گونه است، روال کار هم اين است که طراح گريم روز اول تستش را انجام مي دهد و کارگردان آن را مي‌بيند. شايد نظر بدهد که موي بازيگر يا ابرويش اين مدلي باشد، بالاخره کارگردان کارش اين است. البته غير از آرايش، با تغيير لباس هم مي‌توان چهره را تغيير داد. به هر حال مردم، وقتي کسي را ببينند که مثلا مدام بازيگر سينما و نمايش خانگي و با آرايش خاص است بالاخره روي آنها  تاثير مي‌گذارد.

بازيگري تئاتر باعث قوي شدن فن بيان و بداهه پردازي مي‌شود

رخام درباره علاقه بين بازيگري تئاتر، سينما و تلويزيون گفت: هر کدام دنياي خود را دارند. با سريال وارد خانه‌هاي مردم مي‌شوي، در مدياي تلويزيون و نمايش خانگي با مردم ارتباط تنگاتنگي داري. سينما هم دنياي خود را دارد و مي‌تواند براي تو فرصت شرکت در جشنواره‌هاي جهاني را فراهم کند. در تئاتر امکان حضور در جشنواره‌هاي جهاني به صورت محدود فراهم است، ولي روح تو را اغنا مي‌کند. من هنگام تمام شدن اجراي تئاترم، دل تنگي براي نمايشم دارم. تئاتر براي بازيگر حکم آچار کشي را دارد، پيچ و مهره‌ها سفت مي‌شود، بيانت کامل شده و حس و ارتباط زنده باعث قوي شدن قدرت بداهه پردازي خواهد شد.

وي ادامه داد: در نمايش «سياست سوختن شربت خانه» که نقش صاحب کافه قديمي را برعهده داشتم و آبدارچي کافه را تميز مي‌کرد، در يکي از شب‌ها آبدارچي دستش خورد و ليوان شيشه‌اي شکست. ما ليوان ديگري نداشتيم و من با بداهه پردازي لحظه‌اي و حضور ذهن قوي، شکستن ليوان را جزئي از سناريو در آوردم، طوري که تماشاگران به من گفتند چه جالب شما هر شب يک ليوان مي‌شکنيد و خرده‌هاي شيشه در تاريکي صحنه در دست و پايتان نمي‌رود، منظورم اين است که تئاتر زندگي و تحرک دارد.

رخام همچنين در خصوص آخرين کار خود گفت: «از نگاه آخر» فيلم تلويزيوني محصول شبکه سوم سيما به کارگرداني و نويسندگي اميرحسين ميثمي است. موضوع فيلم درگيري نقش من و همسرش بر سر مسائل مالي است که پدر نقش من اصرار ميکند که بايد براي دختر من جشن عروسي آنچناني بگيري و خانه بخري؛ آن مرد هم درگير گرفتن پول نزول مي‌شود.

گفت وگو از فاطمه شريفي