خراسان/ عاشق دختري شدهام اما چون بيکارم و سربازي هم نرفتهام، ميترسم از او خواستگاري کنم. نميدانم اصلا اين موضوع را چطور با خانواده ام در ميان بگذارم. 22 سالهام و بعضي شبها کابوس ميبينم دختر مورد علاقهام با پسر ديگري ازدواج کرده است، نميخواهم او را از دست بدهم. چه کنم؟
برادر گرامي، هرچند بارها درخصوص مشاوره ازدواج و آمادگيهاي لازم براي اين اقدام، مطالب زيادي در همين صفحه به چاپ رسيده ولي در عين حال، با توجه به نکات مطرح شده توسط شما در پيامکتان، مطالبي را براي کمک به شما خدمتتان عرض ميکنم.
عاشق شدن کافي نيست
اينکه شما عاشق شدهايد خيلي عجيب و اشتباه نيست ولي اينکه بر اساس چه معيارها و ملاکهايي عاشق شدهايد، مهمتر از آن است. همانطور که ميدانيد زندگي واقعي با تصورات اوليه افراد در سنين نوجواني و جواني تفاوتهاي زيادي دارد و روبهرو شدن با واقعيتها و فراز و نشيبهاي زندگي نياز به زيرساختهايي از قبيل رسيدن به بلوغ و استقلال فکري و عاطفي، استقلال اقتصادي، کسب هويت و جايگاه اجتماعي مستقل، داشتن توانايي لازم براي پذيرش و انجام مسئوليتهاي مربوط و ... دارد که اگر چند مورد از آنها همزمان وجود نداشته باشد، ميتواند مشکلاتي را براي فرد و خانوادهاش به وجود آورد. به عنوان مثال اگر شرايط ديگر مهيا باشد، سربازي نرفتن شايد به تنهايي مشکلي ايجاد نکند ولي وقتي که با بيکاري، نداشتن درآمد، نداشتن استقلال و غيره همراه شود، قطعا آسيب هايي ايجاد ميکند.
در پيامکتان نشانههاي خوبي نميبينم!
اينکه خود شما هنوز به اين نتيجه نرسيدهايد که شرايط ازدواج را داريد و احساس ميکنيد شرايط اينقدر غير قابل تصور است که نميتوانيد با خانواده خودتان مطرح کنيد، نشانه خوبي نيست يا حداقل مطلب شما اين منظور را القا ميکند. بنابراين بهتر است همه جوانب را فقط تحت تاثير عشق و از منظر يک عاشق بررسي نکنيد بلکه عقل و منطق را نيز با خود همراه کنيد.
اهداف و برنامههاي خود را مشخص کنيد
اينکه هر جواني نگران آينده خود باشد کاملا طبيعي است ولي مهم، نحوه اقدام براي برطرف کردن اين نگراني است چراکه يک اقدام نسنجيده و بيموقع به مراتب بدتر از اقدام نکردن است و بر همين اساس لازم است قبل از هر چيز برنامه خود را در انجام اموري مانند خدمت سربازي، شغل، رسيدن به استقلال و نهايتا کسب آمادگيهاي لازم براي ازدواج مشخص کنيد. توجه داشته باشيد اين برنامهها و هدفگذاريها بايد بر مبناي واقعيتها و شرايط موجود باشد تا قابليت اجرايي داشته باشد. آنگاه راحتتر ميتوانيد با دفاع از آن، خانواده خود را متقاعد کنيد تا با شما همراه شوند و اگر اين چشمانداز قابل دفاع باشد، ممکن است خانواده آن دختر نيز بتوانند مهلتي را در نظر بگيرند تا شرايط ازدواج با دخترشان را مهيا کنيد و نگرانيتان بابت از دست دادن اين دختر نيز برطرف شود.
گفتوگو با خانواده را به تاخير نيندازيد
اين که هر شب در اين باره کابوس ميبينيد، دليل درگيري شديد ذهني شما درخصوص اين مسئله است. بنابراين بهتر است گفتوگو با خانواده خود را خيلي به تاخير نيندازيد چون اگر حتي بعد از اقدام، به نتيجه اي نرسيديد، بهتر از اين است که يک عمر خودتان را براي اقدام نکردن سرزنش کنيد. مراجعه حضوري به يک مشاور باتجربه و داراي مجوز را نيز به شما توصيه مي کنيم.
نويسنده : دکتر حسين محرابي| روان شناس
بازار