ايسنا/ دبيرکل خانه روانشناسان ايران به والدين داراي کودک زير ۶ سال توصيه کرد که داشتن تعامل سازنده با فرزندشان به معني باج دادن و پذيرفتن بي چون و چراي خواستههاي کودک نيست.
انيس خوش لهجه در پاسخ به اين سوال که چرا يک والد به جاي آن که با فرزند خود دوست باشد، به يک فرد مستبد تبديل ميشود، گفت: پدر و مادر براي پذيرش نقش والدگري هيچ گونه آموزشي نميبينند، آمادگي ندارند و هيچ متولي براي صدور مجوز والد شدن وجود ندارد. مادر و پدر امروزي به همان چيزها و سبک تربيتي که از والدين خود به ارث بردهاند اکتفا ميکنند، درحالي که افراد در دنياي امروز اطلاعات بسيار زيادي از شبکههاي مختلف اجتماعي دريافت ميکنند که گاهي درست نيستند.
اين استاد دانشگاه افزود: در چنين شرايطي و با اين حجم دادهها، گاهي خود والدين نيز دچار چند گانگي ميشوند و درست و نادرست را تشخيص نميدهند، به همين دليل در سبک فرزندپروري به جاي آن که والد مقتدري باشند و بتوانند با توجه به سطح توانايي فرزند قوانين و قواعد وضع کنند به يک والد مستبد که تنها سختگيرانه عمل ميکند يا آنقدر سهلگير است که زندگياش قاعده و قانوني ندارد، تبديل ميشوند.
خوش لهجه که در يک برنامه راديويي صحبت ميکرد، در خصوص نحوه رفتار والدين براي ايجاد تعامل سازنده با کودکان زير ۶ سال نيز تصريح کرد: گرچه سنگ بناي دوستي والد با فرزند از کودکي گذاشته ميشود، اما اين موضوع به معني باج دادن و پذيرفتن بي چون و چراي خواستههاي کودک نيست. اگر والدين رفتارهاي درست کودک را تقويت کنند، اين روش ميتواند مبنا و آغاز خوبي براي دوستي دو طرفه آنها باشد. البته اين تقويت کننده نبايد اغراق آميز باشد، بايد متناسب و کلامي باشد و تبديل به يک ابزار و وسيله براي شرطي سازي کودک نشود.
به گفته اين روانشناس گاهي والدين خستگيها و درگيريهاي خود را به کودکان منتقل ميکنند و کلمات خود را بي منطق و چند گانه به فرزندانشان انتقال ميدهند که به صميميت آنها ضربه ميزند و امنيت و اعتماد کودک را خدشهدار ميکند. در واقع والدين بايد يک قاعده درست داشته باشند و بر اساس آن از فرزند خود رفتار درست را مطالبه کنند تا پس از آموزش صميميت بيشتري ميان فرزند و والدين ايجاد شود.
فاطمه منتظري، مشاور خانواده و پژوهشگر حوزه مطالعات زنان نيز با اشاره به چگونگي ايجاد فضاي رفاقت ميان والدين و فرزندان، گفت: والدين و به ويژه مادران به دليل پرداختن به دغدغههاي حاشيهاي و مايحتاج مادي، پرورش روح کودکان خود در ابتداي تولد را فراموش ميکنند. در واقع به همان اندازه که ابعاد مادي زندگي فرزند براي والدين اهميت دارد، امنيت رواني کودک نيز بايد مهم باشد و زمان برابري صرف اين دو نياز فرزند شود.
وي افزود: ايجاد اين شرايط همان آغاز رفاقت خواهد بود، چرا که ضمير ناخودآگاه کودکان که مانند هوشياري آنها در ظاهر فعال است، از همان زمان شروع به تاثيرپذيري ميکند و آنچه که در نهاد کودکان ايجاد ميشود تا آخر عمر با آنها خواهد بود.
اين روانشناس با بيان اينکه اگرچه بخش عملکردي مغز در دوران کودکي نسبت به سنين ديگر خاموش تر است، اظهار کرد: اما اين موضوع به معناي نداشتن منطق در کودکان نيست. ميتوان گفت اين سنين منطق خاص خود را دارد و ما براي شناخت چارچوب ذهني و منطق کودک تلاش نميکنيم تا خود را در آن جاي دهيم. بنابراين اگر به زندگي ۶ ساله کودک آگاه باشيم و در خصوص منطق فکري آنها شناخت پيدا کنيم، ميتوانيم از نگاه آنها عادات را شکل دهيم و اين گونه به آنها نزديک خواهيم بود.
بازار