خراسان/ لذت بردن همان شادي نيست و به دنبال احساس شادي رفتن لزوما منجر به شادي نميشود...
قبل از هر چيز ميخواهم به شما بگويم که لطفا ديگر در جستوجوي شادي نباشيد! احتمالا از اين درخواست تعجب کرديد اما از شما ميخواهم ديگر به شيوهاي که تا امروز به دنبال کسب شادي بوديد، ادامه ندهيد. همه ما دوست داريم در زندگي مان احساس شادماني داشته باشيم اما تعداد کمي از ما به آن ميرسيم. به طور کلي ماهيت شادي گذراست، به صورتي موقتي تجربهاش خواهيم کرد و در بيشتر اوقات، تاثيرات کوتاهمدتي روي زندگيما خواهد گذاشت. دقيقا زماني که فکر ميکنيد دودستي و محکم شادي را به چنگ آورديد، مثل يک ماهي از دستان تان سُر ميخورد! همين مسئله باعث ميشود افراد نااميد بشوند و بگويند شادي به راحتي به دست نميآيد و ... . بعدش هم بيخيال ميشوند و ميگويند که انسان بايد با غمهايش بسازد و اخت بگيرد! اما اشکال کار کجاست؟ به دست آوردن شادي اشتباه است يا ما تعقيب کنندههاي خوبي نيستيم؟ هيچکدام! شادي به دست ميآيد، اگر ديدگاهتان را تغيير دهيد. در ادامه اين مطلب، درباره باورهاي نادرست در مسير به دست آوردن شادي صحبت ميکنيم. باورهايي که بين بسياري از مردم رايج هستند و اصلاحشان، شادي را به يکي از اصليترين چاشنيهاي زندگي در هر شرايطي تبديل خواهد کرد.
به دنبال احساس شادي رفتن لزوما منجر به شادي ميشود
بهترين راه پيدا کردن شادي جستوجوي فعالانه شادي نيست.
اساسا ماهيت شادي تناقضآميز است. به اين معني که با دنبال کردن راههايي براي کسب شادماني درنهايت ممکن است به آن نرسيد و در بهترين حالت اگر به آن برسيد، بسيار موقتي و کوتاه مدت است. در عوض، شادي وقتي ايجاد ميشود که هدفي با درجه ارزشمندي بيشتر و علاقه خالصانه را دنبال کنيد. پس، شادي هميشه به دنبال يک جستوجوي معنادار ايجاد ميشود که احتمالا مستلزم زحمت و کار سخت است. پشتکار و مبارزه کردن براي پيروز شدن در چالشهايي که براي خودتان تعيين کردهايد، منجر به شادماني طولاني مدت ميشود. اما اگر هدف اصلي شما شاد بودن باشد، متاسفانه عمر آن هميشه کوتاه است. حالا مهم نيست که خانهدار هستيد يا شاغل، دانشآموز يا کارمند يا حتي رئيس يک اداره، آنچه اهميت دارد ، داشتن هدف در زندگي و تلاش براي مديريت چالشهايي است که در مسير رسيدن به هدف با آنها روبه رو خواهيد شد.
لذت بردن همان شادماني است
اين هم يکي از باورهاي اشتباه درباره شادي است. احساس لذت زودگذر است و منجر به رضايتمندي طولانيمدت نميشود. اگرچه لذت قطعا حس خوب را به همراه دارد اما حس شادماني که به ارمغان ميآورد لحظهاي و موقت است.
وقت گذراني با دوستان، خريدکردن يا خوردن يک غذاي لذيذ لذت بخش است اما تعيين کننده شادماني فرد نيست. همانطور که گفته شد بايد هدفهاي معنا داري در زندگيتان ايجاد کنيد و با تعقيب مداوم آنهاست که به شادماني ميرسيد. اگر در تعيين هدفها و معنادار کردن زندگي سرگردان هستيد، خوب است سوالاتي از اين قبيل از خودتان بپرسيد:
* چه مسائل فرهنگي يا اجتماعي در اطراف تان براي شما دغدغه ايجاد کرده؟ فقر؟ تبعيض؟ آلودگي هوا؟ محيط زيست؟ براي هرکدام از اين موارد چه کارهاي فردي يا گروهي ميتوان انجام داد؟
* در چه مواردي مهارت ويژهاي داريد و ميتوانيد از آن هدفمند استفاده کنيد يا به ديگران آموزش دهيد؟
* به 10سال بعد فکر کنيد. اگر آن موقع اين توانايي را داشتيد که به امروز برگرديد، چه تصميمهايي براي زندگيتان ميگرفتيد؟ حواس تان باشد که زمان قابل برگشت نيست و ممکن است همين فردا، حسرت امروز را بخوريد که چرا فلان تصميم را عملي نکرديد و ... .
داشتن سرمايه و رابطه منجر به شادماني ميشود
شايد اين موضوع به نظر کليشهاي بيايد اما داشتن ثروت و روابط در مقايسه با روابط واقعي و خالصانه احساس شادماني ايجاد نميکنند. وقتي روابط را براي استفاده از منافع مادي ايجاد ميکنيم، ممکن است در کوتاهمدت لذتبخش باشد اما حس عميق شادماني هرگز به دست نميآيد چراکه منافع کسب شده از اين روابط بعد از مدتي برايمان تکراري و کم رنگ ميشوند يا آنقدر درگيرش ميشويم که شادماني به حاشيه ميرود و ديگر برايمان تعريفي ندارد. البته حق با شماست، داشتن مقداري از توانايي مالي براي درک شادي لازم است اما قبول کنيد که انتهايي براي اين نياز وجود ندارد.
علاقه انسان به شغلش ربطي به شادي ندارد
شايد شما يک جراح حاذق باشيد يا يک فروشنده لباس. هيچکدام از اين مشاغل مادامي که با شور و علاقه شخصيتان همراه نباشند، تضميني براي ايجاد حس شادماني در شما نيست.
تحقيقات نشان داده است افرادي که به دنبال علايق خود، حرفهشان را انتخاب کردند به رغم مشکلات يا درآمد کمي که برايشان داشته، احساس شادماني بيشتري در ديگر مراحل زندگي تجربه ميکنند نسبت به کساني که دنبال حرفهاي رفتند تا شايد در نهايت شادماني را به دست بياورند. شما به عنوان يک فرد شاغل ساعات زيادي در روز را مشغول حرفهتان هستيد و اگر آن را با زحمتي بدون علاقه و شور انجام دهيد، در درازمدت منجر به احساس فرسودگي و نارضايتي ميشود. اين مورد هم يکي از اشتباهات رايج جوانان امروزي است که در انتخاب شغل روي همه چيز حساس هستند اما کمتر به علاقهمنديشان به آن حرفه خاص فکر ميکنند.
نويسنده : عطيه تقويبجنوردي | روانشناس
بازار