کودکت/ هنگام فرآيند لباس پوشيدن کودک شما چطور رفتار ميکند؟ همکاري ميکند يا بايد به دنبالش بدويد؟ لباسي را که شما انتخاب ميکنيد ميپوشد يا دوست دارد خودش لباسش را انتخاب کند؟ شايد هم چند وقتي است که فقط لباس خاصي را ميپوشد؟ چرا براي بعضي کودکان پوشيدن لباس تبديل به ماجرايي سخت ميشود؟ والدين چگونه ميتوانند به اين کودکان کمک کنند؟
براي پاسخ به اين پرسشها، در ابتدا بايد علتهاي مخالفت کودک را پيدا کنيد. گاهي لباسي که براي کودک در نظر ميگيريد با ويژگيهاي فردي و رشدي يا سليقه کودک منطبق نيست.
ويژگي هاي لباس مناسب براي کودکان
لباس پوشيدن کودکلباسي که براي کودک تهيه ميکنيد در درجه اول بايد منطبق با ويژگيهاي رشدي کودک باشد. لباس نوزادان بايد به گونهاي باشد که پوشيدن و درآوردن آن از تن راحت باشد. سر کودک نسبت به تنه او بزرگتر است، گشاد بودن يقه و باز بودن جلوي لباس پوشاندن آن را به تن کودک راحت ميکند. اگر لباسي را بايد از سر به کودک بپوشانيد، اين کار را بسيار سريع انجام دهيد، کودکان وقتي احساس فشار و خفگي کنند ميترسند.
تا وقتي کودک از پوشک استفاده ميکند، بايد لباسهايي انتخاب کرد که مانعي براي سريع و راحت عوض کردن پوشک نباشد. از آنجا که کودکان لباس خود را بهسرعت کثيف ميکنند، شستشوي آسان لباسها هم از شرايط انتخاب لباس مناسب براي کودکان است.
بهتر است جنس لباس کودک از الياف طبيعي باشد، بهخصوص لباسهاي زيرين کودک بايد از جنس کتان يا با درصد بالايي از کتان باشد و در عين حال، کشساني مناسبي داشته باشد.
کودکان نوپا بسيار فعالاند. بهتر است لباسهايي براي آنها انتخاب کنيد که گشاد و راحت و نرم باشد، مانع حرکت و تحرک آنها نشود، پاي کودک را بپوشاند و محافظ خوبي براي زانوهايشان باشد.
اگر کودک در سني است که بهتازگي ياد گرفته است لباسش را بپوشد، لباسهايي را انتخاب کنيد که به تن کردن و از تن درآوردن آنها براي او آسان باشد. يادگيري اين مهارت باعث افزايش خودکارآمدي و اعتماد به نفس کودک ميشود.
به جاي شلوار زيپدار و دستوپاگير، شلوار کمرکشي و راحتي و به جاي لباس دکمهدار، لباسهاي چسبکدار و زيپدار انتخاب کنيد. براي کودک راحتتر است چسب و زيپ را باز و بسته کند.
لباسهاي ساده بهترين انتخاب براي کودکان است. لباسهايي با تور، روبان و مهرههاي رنگي مناسب کودکان نيستند، ممکن است اين تزيينات در دست و پاي کودک گير کند يا جدا شود و کودک آنها را در دهان بگذارد.
در انتخاب لباس براي کودکان بزرگتر، به سليقه کودک توجه کنيد. گاهي براي کودک مهم است لباسش رنگ خاصي داشته باشد يا تصوير شخصيت کارتوني محبوبش روي لباسش باشد. شما ميتوانيد لباس را انتخاب کنيد و انتخاب رنگ يا طرح را به کودک واگذار کنيد.
براي سالم نگه داشتن پوست کودک، لباسها را بعد از خريد و قبل از پوشاندن به کودک بشوييد و خشک کنيد.
توجه به اين نکات ميتواند فرآيند لباس پوشيدن کودک را قابل قبول و حتي لذتبخش کند:
از بدو تولد، قبل از پوشاندن لباس، فرآيند را براي کودک تعريف کنيد. براي مثال به کودک بگوييد: بلوزت را ميپوشانم، سرت را از يقه رد ميکنم، حالا دستت را داخل آستين ميکنم.
پرسيدن سؤالهايي درباره لباس هم به يادگيري کودک کمک ميکند و هم به آمادگي او براي لباس پوشيدن. براي مثال از کودک بپرسيد: شلوار لباس دسته يا لباس پا؟
بازي وخنده فرآيند لباس پوشاندن را آسانتر ميکند.
به کودک بزرگتر از بين دو يا سه لباس مناسب قدرت انتخاب بدهيد و لباسهاي اضافه و نامناسب فصل را از دسترس کودک خارج کنيد.
با انجام بازيهاي مختلف، به کودک آموزش دهيد خودش لباس بپوشد و براي تمرين کردن و آماده شدن به او فرصت کافي دهيد.
به حساسيتهاي کودکان توجه کنيد. براي مثال، کودکاني که بيشحسي دارند (حس لامسه حساستري دارند) نسبت به جنس و بافت و درزهاي دوختي لباس و حتي چسبان بودن لباس حساسترند.
از حدود دو تا چهار سالگي، ميل به کنترل بدن و موضوعات مربوط به آن در کودک افزايش مييابد و ممکن است تاکيد زيادي بر انتخاب لباس يا پوشيدن فقط يک لباس خاص داشته باشد. سختگيري در اين مواقع ممکن است لباس پوشيدن را تبديل به صحنه جنگ کند.
بين موضوعات کماهميت و پراهميت تفاوت قائل شويد. سرحال و راحت بودن کودک در ميهماني اهميت بيشتري دارد يا پوشيدن لباسي احتمالا زيبا ولي دستوپاگير؟ بهموقع و سرحال رفتن به مهدکودک مهمتر است يا قشقرق اول صبح براي عوض نکردن لباس خواب؟
توجه داشته باشيد پذيرش کودک و هماهنگي با او در مراحل رشدياش و فراهم آوردن فرصتهايي براي کسب مهارتهاي لازم و مناسب سنش به او حس خوب «من ميتوانم» ميدهد و موجب تقويت حس همکاري در او ميشود.
اين مقاله توسط متخصص همکار کودکت، سرکار خانم زهرا سليماني تاليف شده است.
بازار