خراسان/ دختري 9 ساله دارم که خجالتي است. از کلاس اول دبستان متاسفانه حروف را ياد نگرفته و از درس گريزان است. از معلمهاي زيادي کمک گرفتم که به صورت خصوصي آموزش بدهند ولي اصلا حاضر نيست که درس بخواند يا چيزي را ياد بگيرد. به تازگي در يک امتحان در جواب همه سوالات نوشته که مفهوم سوال را متوجه نشدم، جواب را نميدانم و ... . دختر خنگي نيست چون کارهاي هنري را زود ياد ميگيرد مثل نقاشي و آشپزي. در ضمن خيلي نامنظم است. راهنمايي کنيد.
پاسخ
آنچه تاکنون درباره درس و مسائل تربيتي انجام دادهايد مثل استفاده از معلم خصوصي و دعوا نتيجهاي نداشته و نگراني تان از ضعفهاي درسي و بيمسئوليتيهاي کودکتان پابرجاست. وقتي روش هاي اعمال شده اثربخش نيست بايد درنوع واکنشهاي تان در برابر مشکلات فرزند تجديد نظر کنيد.
نگاه آسيبشناسانه داشته باشيد
شما مادر محترم با يک نگاه سيستمي و آسيبشناسي جدي در زمينه اين که چه کم و کاستي در آموزش و تربيت فرزند اعمال شده است، ميتوانيد علل ناتواني فرزند در درس و بيمسئوليتي وي را شناسايي کنيد و آن گاه به حل اساسي مشکل فرزند بپردازيد. بنابراين و براساس اطلاعات اندکي که در خصوص تحصيل فرزند شما داريم به نظر ميرسد براساس تئوري انتخاب بيشتر از کنترل خارجي براي حل مشکل استفاده کردهايد و تاثيرگذار هم نبوده است که در اين نوع مداخله والدين قصد تغيير رفتارهاي فرزند را دارند و تحت تاثير اين نوع کنترل رابطه والد-فرزندي آشفته و تقابل هميشگي شکل ميگيرد.
پايه اولش بايد تقويت شود
فرزند شما در پايه اول که اساس و خشت اول بناي تحصيل است، حداقلها را نياموخته و به کلاس دوم و بالاتر راه يافته است و آسيبهاي اين پايه ضعيف در کلاس اول همچنان ادامه دارد. حالا شما غافل هستيد که خشت اول درست گذاشته نشده و با فشار و به کمک معلم خصوصي و به صورت ناقص، فرزند ظاهرا به پايان دوره ابتدايي نزديک ميشود اما ممکن است در دبيرستان مشکلات حادتر تحصيلي داشته باشد پس تکرار پايه اول براي اين گونه دانشآموزان ضروري به نظر ميرسد که تا امروز از سمت شما، اقدامي نشده است.
نگذاريد فرزندتان بيشتر سرخورده شود
به دليل پايه ضعيف تحصيلي، فرزند شما در پايههاي بالاتر به موفقيتي دست نيافته بنابراين بيشتر سرخورده شده است و ديگر انگيزهاي براي ادامه تحصيل و حضور در مدرسه نخواهد داشت چون مستقيم يا غيرمستقيم و به کرات ممکن است تحقير شده باشد و در اين شرايط اشتهايي براي درس و يادگيري ندارد. بنابراين براي حل مسئله و بازسازي رابطه با فرزند ضرورت دارد به جاي تلاش براي تغيير رفتار فرزند بر راههاي ارتباطي خود با فرزند متمرکزشويد و مديريت روابط انساني را بيشتر تجربه کنيد تا فرزند از زير فشار، تهديد و تحقير خارج شود. همه ما براي هر تغييري در اطرافيان بايد تغيير را از خودمان شروع کنيم.
نويسنده : عبدالحسين ترابيان | کارشناسارشد روانشناسي
بازار