در حضور کودکم با شوهرم مخالفت کنم؟

خراسان/ يکي از دغدغه‌هاي والدين به ويژه مادرها، اين است که در حضور فرزندان چطور با همسرشان بحث کنند يا مخالفت خودشان را درباره مسئله‌اي ابراز کنند؟ نکته اين‌جاست که شما به عنوان يک والد نبايد اختلاف نظرتان را در حضور کودک به نمايش بگذاريد. شما پدر و مادري هم نظر محسوب مي‌شويد و به هيچ عنوان کودک نبايد شاهد اختلافات و تعارضات شما باشد. در ادامه نکاتي در همين باره مطرح خواهد شد. فرزندان نبايد شاهد تعارضات جدي شما باشند در تمام کتاب هاي فرزندپروري مبتني بر علم روان شناسي و مطالعات در اين زمينه اشاره شده‌ است که والدين به عنوان يک پدر و مادر همواره بايد در يک تيم باشند. به هيچ عنوان فرزندان نبايد شاهد تعارضات جدي شما باشند. هرچند بهتر است شاهد تعارضات اندک هم نباشند اما گاهي ممکن است اختلاف نظرهاي جزئي پيش بيايد. مثل اين موقعيت: «من مهماني نميام، خودت تنها برو». اين موقعيت پيش آمده(تمايل نداشتن به شرکت در مهماني با همسر) مسئله جدي‌ محسوب نمي‌شود، مادامي‌که حاوي پيام محترمانه و نقطه نظر معقول و شخصي باشد. به نحوه‌ بيان ديگر اين موضوع توجه کنيد: «مي‌دونم چقدر رفتن به اين مهماني برايت مهم است و دوست داري در کنارت باشم، اما بنا به دلايلي ترجيح مي‌دهم نيايم و حتما درباره اش باهم صحبت خواهيم کرد.» والد در اين نحوه بيان ضمن تاکيد بر اهميت ماجرا و پررنگ کردن نقش والد ديگر، به صورت محترمانه درخواست او را رد و تاکيد مي‌کند درباره دلايل اش براي مخالفت با مهماني رفتن بعد با خودش صحبت خواهد کرد نه در حضور فرزندان. با اين شيوه فرزند در هر سني که باشد دچار تنش يا اضطراب به دليل مشاهده بحث و مخالفت‌هاي جدي نمي‌شود و در عين حال ياد مي‌گيرد چطور با احترام و حفظ ارزشمندي والدين با آن‌ها تعامل داشته باشد. همچنين متوجه مي‌شود بحث‌ها و صحبت‌هاي دونفره والدين به خودشان مربوط است نه به نقش والدگري. نقش همسرتان را در چشم فرزند خراب نکنيد البته همه موقعيت‌ها به همين سادگي پيش نمي‌رود. گاهي اوقات ما فراموش مي‌کنيم يک مادر و پدر خوب هرگز والد ديگر را در مقابل فرزندش زير سوال نمي‌برد، او را مقصر جلوه نمي‎دهد و به او توهين نمي‌کند. هر کدام از اين برخوردها نقش والد را در چشم فرزند خراب مي‌کند، براي مثال مادراني که در حضور فرزند مدام درباره نحوه ارتباط پدر‌ و فرزند به پدرِ خانواده مي‎‌گويند: «چرا اين‌طوري بغلش مي‌کني؟ مگه عروسکه؟»، «چرا براش وقت نمي‌ذاري؟» يا پدراني که در مقابل فرزندشان به همسر خود مي‌گويند: «تو هم اصلا تو باغ نيستي ها!» کودکان مشاهده‌گران بسيار خوبي هستند حتي زماني‌که تصور مي‌کنيد حواس‌شان پرت است! پيام‌هايي که به کودک در اين مکالمات منتقل مي‌شود اغلب حاوي اين نکات است: «چه پدر/مادر دست و پا چلفتي دارم!»، «چه مادر/پدر ايرادگيري دارم» و در نهايت بر اساس شواهد دريافتي در طول تجربياتش اين تصميم را مي‌گيرد که کمتر با چنين والديني در ارتباط باشد يا مثل خودشان با آن‌ها رفتار کند. بحث و انتقادها را دور از چشم فرزندان انجام دهيد سعي کنيد حداقل در حضور فرزندان هميشه در يک تيم باشيد. هر بحث و انتقاد و مخالفتي را به خلوت خودتان ببريد. وقتي جلوي کودک‌تان مدام رفتارهاي همسر خود را تصحيح يا مخالفت و انتقاد مي‌کنيد، انتظار نداشته باشيد که کودک در آينده، چنين کاري را با پدرش انجام ندهد. نويسنده : عطيه تقوي ‌بجنوردي | روان شناس

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar