شهرآرا آنلاين/ اولين بار توسعه پايدار توسط بانوي محققي به نام «باربارا وارد» در دهه ۸۰ ميلادي درباره محيط زيست به کار رفت. مفهوم توسعه پايدار بعدها گسترش يافت و اهداف اساسي مبتني بر آن طي ۸ مؤلفه اعلام شد. از آنجايي که منابع کره زمين براي زندگي نسلهاي آينده محدود است، توسعه پايدار فرايندي است که آينده مطلوب را براي تمامي منابع بشر به تصوير ميکشــــــد. سياســتگذاران و برنامهريزان بايد ضمن شناخت اين عوامل، بهترين استفاده را در دستور کار خود قرار دهند. در هر جامعه سرمايه انساني به عنوان يکي از عوامل اصلي، نقش مهمي در پيشرفت توسعه ايفا ميکند. سرمايه انساني عبارت است از مجموعه دانــش، توانايي و مهارتهاي افــراد که بايد بهدرستي به کار گرفته شود. زنان به عنوان نيمي از جمعيت هر کشور، سهــــم چشمگيري از ظرفيتهاي آموزشي را به خود اختصاص ميدهند که اين بهواقع تلاشي است براي ايجاد سرمايه انساني و خلق مزيت. در جوامع در حال توسعه، سهم زنان از ظرفيتهاي آموزشي در مقايسه با نسبتهاي جمعيت آن کشورها کمتر است.
در ايران بهخصوص بعد از انقلاب اسلامي شاخصهاي دستيابي زنان به فرصتهاي آموزشي در حد درخور توجهي افزايش پيدا کردهاند. ميدانيم که زنان نيمي از جمعيت کشور را به خود اختصاص دادهاند. پس بايد توانايي مهارت و خودباوري آنها به جايي برسد که مناصب مديريتي در سطوح مختلف کشور را نيز تشکيل دهند. بيگمان آنجا که مسائل تبعيضآميز مانع ارائه قابليتهايشان نشود، توانستهاند و ميتوانند تلاش نظاميافته خود را براي افزايش توسعه به کار گيرند. اگر عقيده داريم که زنان داراي توانمنديهاي انساني و مهارتهاي اکتسابي و ذاتي مديريتي هستند، بايد تئوري سازمانها تغيير يابد. نيمي از داراييهاي انساني جامعه نزد زنان محفوظ مانده است. پس جامعهاي موفق خواهد شد که بتواند از اين سرمايه انساني حداکثر بهرهمندي را برده باشد. هرچند شاخصهاي جهاني از به کار نگرفتن توانمنديهاي زنان بهخصوص در مشاغل اقتصادي خبر ميدهد، اما نابرابريهاي جنسيتي از لحاظ دستمزد و احراز مناصــــب مناســب خصوصا پستهاي مديريتي رو به بهبود است. به هر حال، جهان معاصر چارهاي جز استفاده از تمام سرمايههايــــش ندارد. مديريت مشارکتي يک امر تفنني نيست بلکه استعداد است. هر کسي نتواند درست استفاده کند، از اين غافله عقب مانده است.
جامعهاي ميتواند در اين درياي متلاطم سکانداري کند که از نيروي انساني خود اعم از زن و مرد استفاده کند. آژانس توسعه جهاني ميگويد: وقتي دختران ۱۰ درصد بيشتر به مدرسه ميروند، توليد ناخالص داخلي کشور به طور متوسط ۳ درصد افزايش مييابد. افزون بر آنکه وقتي زنان به يک ميزان از امکانات برخوردار باشند بازدهي محصولات ۱۰ درصد افزايش مييابد.
دکتر فرشته سلجوقي - فعال فرهنگي
بازار