دوستانم برای بیرون رفتن به من فشار میآورند

خراسان/ پسري 15ساله هستم. اين روزها دوستانم مدام بهم پيام ميدن بيا بريم بيرون، چقدر ترسويي. ما که چيزيمون نميشه. ديگه نميتونم بهشون «نه» بگم. چي کار کنم؟
دوست عزيز اينکه تاکنون دربرابر درخواست بيرون رفتن دوستانت در اين وضعيت بحراني با اعتمادبهنفس «نه» گفتهاي، قابل تقدير است. «نه گفتن» مهارتي است براي مقاومت دربرابر درخواست ديگران بهطوري که ارزش و احترام هر دو طرف حفظ شود. چطور ميتوانيم اين مهارت را در خودمان تقويت کنيم؟ من چند پيشنهاد براي شما دارم.
به تعويق انداختن تصميمگيري
دربرابر درخواست ديگران، ابتدا ممکن است ندانيم چه تصميمي بايد بگيريم. در اينمواقع با گفتن جملههايي مثل «اجازه ميدي يک کم فکرکنم؟» يا «ميشه بعد درباره اش حرف بزنيم؟» زماني براي بيشتر فکر کردن فراهم کنيد.
دليل محکم داشتن
قبل از هر تصميمي از خودتان چند نکته را بپرسيد، مثل؛ من دوست دارم اين کار را انجام بدهم؟ پذيرش اين درخواست، من را توي دردسر مياندازد؟ منفعتها و معايب
پذيرفتن اش چيست؟ اين سري پرسشها به شما کمک ميکند وقتي عيبهاي پذيرش درخواست، بيشتر بود با يک دليل درست «نه» بگوييد؛ همانطور که منافع بيرون رفتن با دوستان مثل خوش بودن کنار آنها و همراهي دوستانت با شما و معايبش مثل بهخطر افتادن سلامتي خودت و خانوادهات را سبک-سنگين کردي و درنهايت در اين موقعيت، «نه گفتن» را بهدرستي انتخاب کردي. درموارد ديگر، براي تصميمگيري ممکن است به مشورت با افراد باتجربه هم نياز باشد.
درست بيان کردن «نه»
حالا که با سنجيدن موقعيت، به اين نتيجه رسيده اي که «نه» گفتن، تصميم درستي است، بايد شيوه بيان آن را هم بلد باشي. يعني چطوري ؟
1- قاطع و محکم نه بگو تا ديگران متوجه شوند در تصميمت محکم هستي.
۲- دلايل خود را بهطور روشن به طرف مقابل بگو تا متوجه شود که نظر شما متفاوت است و بايد محترم شمرده شود.
۳- با گفتن «نه متشکرم» بهصورت محترمانه، نشان بده که اين «نه» گفتن بهمعني به هم خوردن رابطه دوستانهتان نيست و همه اجازه دارند در مواردي با دوستانشان موافق نباشند.
۴- گاهي که اصرار زياد است، با گفتن جملاتي مثل «تو که خيلي باهوشتر از اين حرفايي، چرا اينو ميگي»، طرف مقابل به فکر فرو ميرود تا روي درستيِ پيشنهادش بيشتر فکر کند. در اين مورد، قرار نيست دروغ يا تملق بگوييم فقط با تأکيد روي مشخصه طرف مقابلمان، به او فرصت ميدهيم که درباره درخواستش تجديدنظر کند.
۵- برخي مواقع ميتوانيم با شوخي عواقب پيشنهاد را به طرف مقابل گوشزد کنيم. مثلا درباره سوال شما گفتن «از جونت سير شديها» به يک دوست، کارساز است.
۶ - بسته به نوع ارتباط مان با کسي که درخواستي ازما دارد، تکنيک «بياعتنايي» هم ميتواند کمککننده باشد. وقتي روشهاي بالا جواب نميدهد و اصرار روي موضوعي خلاف ميل شما زياد است، ميتوانيد عمدا آن را ناديده بگيريد.
۷- گاهي افراد با جملاتي مثل «تو چقدر ترسويي»، «تو نميتوني...» سعي ميکنند طرف مقابل را به پذيرش درخواستشان تحريک کنند. وقتي از تصميممان مطمئن هستيم
-درباره شما بهخطر افتادن جانت احتمالي جدي است- ميتوانيم با خونسردي برچسب نادرست طرف مقابل را بپذيريم. مثلا «آره من ترسو هستم». گاهي لازم است طرف مقابل خلع سلاح شود و بحث ادامه پيدا نکند. ترک گفتوگو يا موقعيت بدون بياحترامي به طرف مقابل، يکي از راههاي مخالفت با درخواستهاي اشتباه و بيجاست.
نويسنده : مرضيه خوشنيت| کارشناسارشد روانشناسي تربيتي