چرا زایمان طبیعی؟!

ايرنا/ وضعيت جسماني بيشتر مادراني که از طريق زايمان طبيعي فرزند خود را به دنيا مي آورند، به سرعت بهبود يافته و نوزادان سالمي خواهند داشت؛ ضمن اين که زايمان هاي بعدي هم در فرايندي کوتاه تر و با ريسک بسيار کم براي مادر و فرزند طي خواهند شد. فرايند زايمان به طور معمول بين ۳۷ تا ۴۲ هفته بارداري شروع مي شود؛ کنش و واکنش هايي در رحم ايجاد شده و علائم تولد نوزاد پديدار مي شود که با خروج نوزاد، زايمان طبيعي صورت مي گيرد. وضعيت جسماني بيشتر مادراني که از اين طريق فرزند خود را به دنيا مي آورند به سرعت بهبود يافته و نوزادان سالمي خواهند داشت؛ ضمن اين که زايمان هاي بعدي هم در فرايندي کوتاه تر و با ريسک بسيار کم براي مادر و فرزند طي خواهد شد. در برخي موارد پزشکان ممکن است تصميم بگيرند که زايمان را القا و ايجاد کنند که در اين موارد ممکن است از دارو براي ايجاد انقباضات از طريق وريدي شروع کنند. پزشکان فقط در مواردي که دليل پزشکي وجود داشته باشد، قبل از هفته ۳۹ زايمان را القا مي‌کنند؛ به اين معني که يک وضعيت اورژانس براي مادر و نوزاد به وجود آمده و بايد زايمان انجام شود. اما وقتي پزشک براي خروج نوزاد، جراحي روي مادر انجام مي دهد زايمان سزارين صورت گرفته است که از نگاه پزشکي نوزادان سالمي به دنيا خواهند آمد ولي ريسک هايي براي مادر و فرزند وجود دارد و در اين شرايط برگشت به زندگي عادي پس از سزارين اندکي طولاني تر خواهد بود. همچنين زايمان با سزارين مي تواند بارداري و زايمان هاي آينده را با عوارض احتمالي بيشتري همراه کند. آيا مي توان درد زايمان طبيعي را کنترل کرد؟ زايمان معمولا دردناک است اما ميزان درد براي هر زن متفاوت است. زنان مي توانند به روش هاي مختلف خود را با درد زايمان طبيعي تطبيق دهند و آن را مديريت کنند. در واقع روش هاي متفاوتي براي بي دردي وجود دارد و در افراد مختلف روش هاي متفاوتي مي تواند کاربرد داشته باشد. برخي زنان دوست دارند که زايمان، فيزيولوژيک و کاملاً طبيعي صورت بگيرد. اين به اين معني است که هيچ روش دارويي در حين زايمان براي درد استفاده نمي‌کنند و به جاي آن روش‌هاي ديگر نظير ورزش هاي تنفسي براي کاستن درد را انتخاب مي‌کنند. گروهي ديگر، روش دارويي را براي کاهش درد زايمان انتخاب مي کنند. پس از زايمان چه اتفاقي مي افتد؟ پس از تولد نوزاد، پزشک يا ماما بند ناف را با يک گيره مي بندد و سپس جدا مي کند و نوزاد را به مادر تحويل مي دهد. در اين حالت اگر مادر و نوزاد هر دو سلامت باشند، پس از يک دقيقه تاخير بند ناف را از مادر جدا مي کنند تا مقداري خون از جفت به بچه برسد. (جفت، ارگاني است که در داخل رحم وجود دارد و مواد مغذي و اکسيژن را به بچه مي رساند و مواد غيرضروري را به خارج از رحم دفع مي کند). متخصص زنان، پرستار، ماما يا متخصص اطفال، سريع، سلامتي کلي نوزاد را بررسي مي کنند. قسمتي از اين معاينه تست آپگار نام دارد که ضربان قلب نوزاد، تنفس، حرکت عضلات، رنگ پوست او را بررسي مي‌کنند. اين تست آپگار در دقايق اول و پنجم پس از تولد انجام مي‌شود. همچنين پس از زايمان، بايد جفت از رحم خارج شود که معمولا ۳۰ دقيقه بعد از تولد بچه خود به خود رخ مي دهد. ساير آزمايشات باليني براي نوزاد شامل يک تست خون براي چند بيماري و همچنين تست شنوايي و واکسن هپاتيت B (که از بيماري عفوني کبد، فرزندتان را محافظت مي کند) تزريق مي شود. مادران نبايد فراموش کنند که پس از زايمان، در صورت داشتن خونريزي شديد -مقداري خونريزي تا چند هفته پس از زايمان طبيعي است ولي اگر خونريزي افزايش يافت يا حجم زياد با لخته هاي بزرگ بود-، احساس سرگيجه يا غش کردن، تب، استفراغ، درد جديد در بدن، سردرد شديد يا اختلال بينايي، احساس غم يا درماندگي حتما به پزشک خود مراجعه کنند. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد