داستانک/ جای خالی برای صرف فنجانی قهوه با یک دوست

خراسان/ استاد فلسفه با بسته سنگيني وارد کلاس درس فلسفه شد و بار سنگين خود را روبه روي دانشجويان روي ميز گذاشت. وقتي کلاس شروع شد، بدون هيچ کلمه اي، يک شيشه بسيار بزرگ از داخل بسته برداشت و شروع به پر کردن آن با چند توپ گلف کرد. سپس از شاگردان خود پرسيد که، آيا اين ظرف پر است؟ و همه دانشجويان تأييد کردند. سپس پروفسور ظرفي از سنگريزه برداشت و آن ها را داخل شيشه ريخت و شيشه را به آرامي تکان داد. سنگريزه ها در بين مناطق باز بين توپ هاي گلف قرار گرفتند؛ سپس دوباره از دانشجويان پرسيد که آيا ظرف پر است؟ و باز همگي تأييد کردند. بعد دوباره پروفسور ظرفي از ماسه را برداشت و داخل شيشه ريخت؛ و خب البته، ماسه ها همه جاهاي خالي را پر کردند. او يک بار ديگرپرسيد که آيا ظرف پر است و دانشجويان يک صدا گفتند: "بله". بعد پروفسور دو فنجان پر از قهوه از زير ميز برداشت و روي همه محتويات داخل شيشه خالي کرد و گفت: «در حقيقت دارم جاهاي خالي بين ماسه ها رو پر مي کنم!» همه دانشجويان خنديدند. در حالي که صداي خنده فرو مي نشست، پروفسور گفت: «حالا من مي خوام که متوجه اين مطلب بشين که اين شيشه نمايي از زندگي شماست، توپ هاي گلف مهم ترين چيزها در زندگي شما هستند – خدا، خانواده تان، فرزندانتان، سلامتي تان ، دوستانتان و مهم ترين علايقتان- چيزهايي که اگر همه چيزهاي ديگر از بين بروند ولي اين ها باقي بمانند، باز زندگي تان پا برجا خواهد بود. اما سنگريزه ها ساير چيزهاي قابل اهميت هستند مثل تحصيل تان، کارتان، خانه تان و ماشينتان. ماسه ها هم ساير چيزها هستند؛ مسائل خيلي ساده.» پروفسور ادامه داد: «اگر اول ماسه ها رو در ظرف قرار بديد، ديگر جايي براي سنگريزه ها و توپ هاي گلف باقي نمي مونه، درست عين زندگي تان. اگر شما همه زمان و انرژي تان را روي چيزهاي ساده و پيش پا افتاده صرف کنين، ديگر جايي و زماني براي مسائلي که برايتان اهميت داره باقي نمي مونه. به چيزهايي که براي شاد بودنتان اهميت داره توجه زيادي کنين، با فرزندانتان بازي کنين، زماني رو براي چکاپ پزشکي بذارين. با دوستان و اطرافيانتان به بيرون برويد و با اون ها خوش بگذرونين. هميشه زمان براي تميز کردن خانه و تعمير خرابي ها هست. هميشه در دسترس باشين. اول مواظب توپ هاي گلف باشين، چيزهايي که واقعا برايتان اهميت دارند، موارد داراي اهميت رو مشخص کنين. بقيه چيزها همون ماسه ها هستند». يکي از دانشجويان دستش را بلند کرد و پرسيد: پس دوفنجان قهوه چه معني داشتند؟ پروفسورلبخند زد و گفت: " خوشحالم که پرسيدي. اين فقط براي اين بود که به شما نشون بدم که مهم نيست که زندگي تان چقدر شلوغ و پر مشغله ست، هميشه در زندگي شلوغ هم، جايي براي صرف دو فنجان قهوه با يک دوست هست.